Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Erazm Majewski
Źródło: http://pl.wikipedia.org/
5
7,8/10
Urodzony: 02.06.1858Zmarły: 14.11.1922
Erazm Majewski (ur. 2 czerwca 1858 w Lublinie, zm. 14 listopada 1922 w Warszawie) – polski archeolog, biolog, socjolog, filozof, ekonomista, etnograf i powieściopisarz. Tworzył podwaliny archeologii w Polsce; był pionierem w dziedzinie ochrony zabytków archeologicznych na ziemiach polskich i twórcą "dekalogu" archeologa.
Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Międzynarodowego Instytutu Socjologii oraz korespondentem zagranicznego Towarzystwa Antropologicznego, w czasach II Rzeczypospolitej był prezesem Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Przedhistorycznych, w 1919 roku mianowany kierownikiem katedry archeologii prehistorycznej UW. 27 września 1908 roku utworzył ze swoich zbiorów pierwsze Muzeum Przedhistoryczne w gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Pierwsze naukowe zainteresowania dotyczyły przyrodnictwa. Napisał pracę pt. Neuroptera Polonica, która była pierwszym systematycznym opisem owadów żyłkoskrzydłych, Słownik nazwisk zoologicznych polskich, w którym uporządkował i wzbogacił terminologię przyrodniczą. Dopiero ok. 1891 roku zainteresował się etnografią i archeologia. Około 1906 roku pod wpływem rewolucji rosyjskiej z 1905 roku zwrócił uwagę na problemy socjologii.
Choć studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, w dziedzinie archeologii był samoukiem, który swą wiedzę opierał na książkach. Dokształcał się także podczas podróży, wtedy też starał się pozyskiwać zabytki drogą kupna lub wymiany. W archeologii jego zainteresowania przejawiały się w zgłębianiu podstaw teoretycznych i metodyki archeologii, a także studiami nad epoką kamienia i Słowianami. Prowadził badania z dziedziny filozofii kultury, łączył prehistorię z antropogenezą i teorią kultury, którą określał cywilizacją. Tworzył liczne prace, które zamieszczał we Wszechświecie, Gazecie Polskiej i Wędrowcu. W ten sposób chciał rozbudzić w społeczeństwie zainteresowanie archeologią. W 1899 powołał do życia rocznik Światowit poświęcony archeologii prehistorycznej i słowiańskiej (było to czasopismo na europejskim poziomie). Napisał czterotomową Naukę o cywilizacji:
Prolegomena i podstawy do filozofii dziejów i socjologii, 1908
Teoria człowieka i cywilizacji, 1910
Nauka o cywilizacji-kapitał, 1914
Narodziny i rozwój ducha Ziemi
Napisał także dwie powieści fantastycznonaukowe:
Doktor Muchołapski, 1890
Profesor Przedpotopowicz, 1898
Był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Międzynarodowego Instytutu Socjologii oraz korespondentem zagranicznego Towarzystwa Antropologicznego, w czasach II Rzeczypospolitej był prezesem Państwowego Grona Konserwatorów Zabytków Przedhistorycznych, w 1919 roku mianowany kierownikiem katedry archeologii prehistorycznej UW. 27 września 1908 roku utworzył ze swoich zbiorów pierwsze Muzeum Przedhistoryczne w gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Pierwsze naukowe zainteresowania dotyczyły przyrodnictwa. Napisał pracę pt. Neuroptera Polonica, która była pierwszym systematycznym opisem owadów żyłkoskrzydłych, Słownik nazwisk zoologicznych polskich, w którym uporządkował i wzbogacił terminologię przyrodniczą. Dopiero ok. 1891 roku zainteresował się etnografią i archeologia. Około 1906 roku pod wpływem rewolucji rosyjskiej z 1905 roku zwrócił uwagę na problemy socjologii.
Choć studiował na Wydziale Przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego, w dziedzinie archeologii był samoukiem, który swą wiedzę opierał na książkach. Dokształcał się także podczas podróży, wtedy też starał się pozyskiwać zabytki drogą kupna lub wymiany. W archeologii jego zainteresowania przejawiały się w zgłębianiu podstaw teoretycznych i metodyki archeologii, a także studiami nad epoką kamienia i Słowianami. Prowadził badania z dziedziny filozofii kultury, łączył prehistorię z antropogenezą i teorią kultury, którą określał cywilizacją. Tworzył liczne prace, które zamieszczał we Wszechświecie, Gazecie Polskiej i Wędrowcu. W ten sposób chciał rozbudzić w społeczeństwie zainteresowanie archeologią. W 1899 powołał do życia rocznik Światowit poświęcony archeologii prehistorycznej i słowiańskiej (było to czasopismo na europejskim poziomie). Napisał czterotomową Naukę o cywilizacji:
Prolegomena i podstawy do filozofii dziejów i socjologii, 1908
Teoria człowieka i cywilizacji, 1910
Nauka o cywilizacji-kapitał, 1914
Narodziny i rozwój ducha Ziemi
Napisał także dwie powieści fantastycznonaukowe:
Doktor Muchołapski, 1890
Profesor Przedpotopowicz, 1898
7,8/10średnia ocena książek autora
30 przeczytało książki autora
72 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Starożytni Słowianie na ziemiach dzisiejszej Germanii
Erazm Majewski
10,0 z 1 ocen
7 czytelników 0 opinii
2016
Koniec świata: przegląd wypadków, jakie mogą sprowadzić zagładę Ziemi
Erazm Majewski
6,0 z 1 ocen
1 czytelnik 1 opinia
1887
Najnowsze opinie o książkach autora
Koniec świata: przegląd wypadków, jakie mogą sprowadzić zagładę Ziemi Erazm Majewski
6,0
Jest tam dosyć orzeźwiający przekaz oświeconego ducha naukowego, pomijając stosunkowo niewielkie wstawki konserwatywno-biblijne.
Tę książkę można czytać na co najmniej dwa sposoby. Pierwszy — z korektą aktualizującą — jako ćwiczenie, polegające na porównaniu ogólnego stanu wiedzy drugiej połowy XIX w. z wiedzą współczesną. Drugi sposób — bez korekty aktualizującej — jako romantyczna katapulta na szerokie pola umajone dawnej myśli naukowej, tylko trzeba uważać na niektóre, wystające gdzieniegdzie, ostre i radioaktywne kości konserwatyzmu, których autor nie był w stanie wtedy jeszcze rozkruszyć lub może nawet dostrzec.
Doktor Muchołapski Erazm Majewski
7,7
Nie pamiętam już skąd wzięłam pomysł przeczytania tej książki, może FB, może z Książek bądź z któregoś z przeglądanych blogów. Zdecydowanie było to już jednak jakiś czas temu, gdyż konieczność przejścia celem wypożyczenia do działu dla dzieci i młodzieży wzbudziła moje zdziwienie. Książka mimo, iż dostosowana do czytelnika młodszego, opowieść o owadach połączona jest z historyjką o doktorze Muchołapskim, zminiaturyzowanym celem odszukania zaginionego Anglika, jest również przyjemna w odbiorze przez osobę dorosłą. Przypomniałam sobie informacje zdobyte w czasie edukacji, dowiedziałam się również wiele nowych, ciekawych faktów dotyczących cech zewnętrznych, „charakteru”, zwyczajów związanych z wyżywieniem, rozmnażaniem tej grupy zwierząt. Książka jest całkiem przyjemna w odbiorze, choć widać przez zastosowany język, iż napisana została na początku ubiegłego stulecia. Informacje przekazane przez autora zostały zaktualizowane do wiedzy znanej w czasach obecnych, jeśli więc nastąpiły jakieś nowe odkrycia czy po prostu zmiana nazewnictwa jest to odnotowane.
Myślę, że książka powinna zainteresować nastoletniego czytelnika, fana obcowania z przyrodą i zwierzakami. Dorosły czytelnik będzie pewnie nieco znudzony kilkoma pierwszymi rozdziałami książki, czyli opisem doktora Muchołapskiego i jego celu w zażyciu eliksiru zmniejszającego, ale późniejsza część z opisem konkretnych gatunków owadów jest całkiem do rzeczy.