Jesteśmy społecznością, która kocha książki

We współczesnych mediach płciowość, kształtowanie wzorców jest istotnym elementem kształtującym nasze relacje społeczne, a także bywa problemem wielu jednostek niepotrafiących dostosować się do wymogów ideałów stworzonych przez media. Ściśle związany z tym jest problem potencji: „W przeszłości, temat męskiej (im)potencji stanowił tabu, kierunki debaty wyznaczone były przez problem ››oziębłości kobiet‹‹. Kulturę współczesną cechuje wręcz ››panika‹‹ dotycząca potencji i seksualności mężczyzny, a istotą debat jest problem ››męskiej erekcji‹‹ (jak pisze Lynne Luciano: ››niepokój o potencję wywołuje impotencję‹‹)”[1]. Współczesna kultura konsumpcji wymusza śledzenie trendów dotyczących wyglądu ciała obu płci, które muszą być na bieżąco z kanonami estetycznymi sezonu. W takim przypadku pytanie: „Jakie ciało nosi się w tym sezonie?” nie jest bezpodstawne. „Kontrolowanie własnego ciała (niekiedy, co do każdej kalorii) daje poczucie kontroli nad życiem, jakkolwiek ta kontrola byłaby przemieszczona”[2]. Istnienie płci kulturowej umieszcza jednostkę w określonych granicach i stawia konkretne wymagania wobec jednostki[3]. „Instytucje społeczne posiadają władzę nagradzania i karania, nadawania przywilejów i otwierania możliwości, a także stosowania zakazów i nakazów. W tym kontekście istniejący system płci (biologicznej i kulturowej) wywiera ogromny wpływ na styl życia i szanse życiowe kobiet oraz mężczyzn”[4]. Bardzo ważnym elementem sprawującym nad nami władzę, czyli wywierający wpływ na nasze zachowania jest telewizja i (coraz częściej) Internet. Często wydaje nam się, że istniejące wzorce są naturalne. Okazuje się, że są wyłącznie wynikiem kształtowania naszych zachowań w procesie uspołeczniania. Margaret Mead opublikowała pracę dotyczącą kulturowej roli płci w społeczności na Nowej Gwinei. Odkryła, że w kulturach tych od mężczyzny oczekiwano takich cech, które w kulturze zachodniej uchodzą za kobiece, a od kobiety takich, które uznane są za męskie. Prace typowo męskie i typowo kobiece są wynikiem kreacji kulturowej. Nierówne traktowanie ze względu na płeć pozostaje w tym względzie bezpodstawne. Edukacja pomaga zrozumieć własną sytuację społeczną, co jest punktem wyjścia do świadomych działań na rzecz jej zmiany. „Oto władza edukacji może odnosić się także do wyznaczania miejsca i pozycji, które człowiek zajmuje w społeczeństwie. Głównym obowiązkiem szkoły jest bowiem wyposażenie uczniów w wiedzę oraz kompetencje, które są niezbędne do pełnienia różnych ról społecznych”[5]. Szkoły przekazują różnorodne wartości społeczne, ekonomiczne, polityczne. Współczesny świat powoli odchodzi od kształcenia szkolnego, co powoduje jego przesunięcie w obszar mediów, dostarczających nam wzorców przez liczne filmy, zdjęcia. W ten sposób kształtowane są kanony piękna, zachowań, co możemy zaobserwować na podstawi przenikania do naszej kultury wzorców z amerykańskich filmów. Bibliografia: Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005. [1] Agnieszka Gromkowska-Melosik, Zbyszko Melosik, Wprowadzenie, [w:] Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005, s. XXI [2] Agnieszka Gromkowska-Melosik, Zbyszko Melosik, Wprowadzenie, [w:] Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005, s. XXII [3] Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005, s. 8-9. [4] Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005, s. 9. [5] Claire M. Renzetti, Daniel J. Curran, Kobiety, mężczyźni i społeczeństwo, tł. Agnieszka Gromkowska-Melosik, Warszawa 2005, s. 139.