Pracowała w różnych zawodach zanim zaczęła dawać małe show komediowe w małych klubach i kawiarniach. W 1981 roku dołączyła do Clyde's Comedy Club. W latach osiemdziesiątych była już znaną za granicą, najbardziej zabawną osobą w Ameryce wygrywając konkurs zorganizowany przez sieć kablową "Showtime". To dało początek coraz ważniejszym występom, włączając pojawienie się w 1986 roku w "The Tonight Show" Johnny'ego Carsona. Mimo, że pojawienie się DeGeneres w serialach telewizyjnych takich jak "Open House" czy "Laurie Hill" nie było udane, zdobyła szerokie uznanie za sitcom "These Friends of Mine" stacji ABC (nazwany po pierwszym sezonie "Ellen"). Przełom nastąpił w 1997 roku kiedy jej postać, a także Ellen DeGeneres osobiście, ujawniła się jako lesbijka. Show został zdjęty z ramówki z powodu spadającej oglądalności, a Ellen wróciła do małych skeczy. W 2001 roku rozpoczęła nowy telewizyjny show - "The Ellen Show" stacji CBS, ale również zrezygnowano z jego emisji z powodu niskiej oglądalności. Odrodzenie jako artystki telewizyjnej nastąpiło w 2003 roku, kiedy zaczęła prowadzić talk-show "Ellen: The Ellen DeGeneres Show", który został uznany przez krytykę i stał się sukcesem komercyjnym. Program zdobył 15 statuetek Emmy kiedy wypuszczono trzy pierwsze sezony i został pierwszym talk-show w historii telewizji, który wygrał nagrodę Emmy za Najlepszy Talk Show w ciągu emitowania trzech pierwszych sezonów. DeGeneres wiele razy była gospodarzem imprez rozdania nagród. Prowadziła rozdanie nagród Grammy w 1996 i w 1997 roku, a także Primetime Emmy Awards w 2001 i w 2005 roku. W lutym 2007 udało jej się poprowadzić rozdanie najważniejszych nagród filmowych - Oscarów.http://www.ellentv.com/
And who's to say what's better or worse anyway? Who's to even say what's normal or average? We're all different people and we're allowed to ...
And who's to say what's better or worse anyway? Who's to even say what's normal or average? We're all different people and we're allowed to be different from one another. If someone ever says you're weird, say thank you.
Uwielbiam Ellen. Oglądam jej programy i zaśmiewam się przy nich do łez. Przed ekran przyciąga mnie nie tylko jej poczucie humoru, ale i ciepło, które od niej bije.
Książka to 100% Ellen-gdy ją czytałam, bez problemu potrafiłam sobie wyobrazić Ellen opowiadającą te dowcipy. Tylko... to co działa na ekranie, dla mnie jakoś nie zadziałało na papierze. Uśmiechnęłam się parę razy, w głos zaśmiałam może dwa, a poza tym to niestety trochę nuda.
Może miałam za wysokie wymagania. A może po prostu to jest książka, z którą należy się zapoznać w formie audiobooka (oczywiście czytanego przez samą Ellen) :)
Uwielbiam Ellen, bo jest niezwykle ciepłą i inteligentną osobą. Niestety, ta książka bardzo mnie rozczarowała. Żarty zalatują kiczem, nie są tak wysublimowane jak te w jej programie. Liczyłam też, że pojawią się jakieś fragmenty, gdzie Ellen wykaże się swoją mądrością i obeznaniem w świecie. Na próżno - cała książka jest czysto humorystyczna. Mały plusik za obrazki na początku każdego rozdziału :-)