Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to przeredagowywana praca magisterska autora, mająca trafić na szerszego spektrum czytelników. Dlatego osoby szukającego reportażów i żywego języka, mogą być nieusatysfakcjonowane. Jest to jednak całkiem dobre źródło historyczne do wyszukiwania faktów o owym oddziale. Spokojnie więc można polecić książkę jako źródło do dalszych prac i reportażów tyczących się konfliktu za wschodnią granicą. W pracy można dostrzec styl typowo akademicki, zwłaszcza na jej początku, ale później styl się neutralizuje (dla mnie na szczęście, bo nie jestem fanem tego typu stylu pisania). Występują liczne cytaty, szeroka bibliografia, a do poszczególnych wypowiedzi są odnośniki na dole. Niestety nie wszystko da się już zweryfikować, z racji żywotności niektórych stron i artykułów internetowych, które są dominujące w tej pracy. Co jest dość oczywiste, z powodu nielicznych źródeł drukowanych, dotyczących walk we wschodniej Ukrainie (lata 2014-2019). Jak i tego, że to całkiem świeży, otwarty temat, który ciągle przechodzi ewolucję. Są też informacje z pierwszej ręki od członków formacji, ponieważ autor kilkakrotnie przebywał w formie reporterskiej na Ukrainie, trzymając się Azowskiego bataliony. Z tego powodu zastanawiałem się, czy nie podwyższyć mojej oceny z 7 na 8,. Postanowiłem jednak ocenić samą treść, bez drogi dotarcia do samych informacji i narażania niekiedy siebie. Niektórym może nie pasować percepcja polityczna autora, pomimo próby obiektywnego przedstawienia faktów, można dostrzec osobiste sympatie polityczne autora, choć oczywiście nie jest to jakoś rażące, jak to bywa niekiedy wśród wielu innych autorów.