Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytana w ramach śląskiego autodokształcania. Wydana po raz pierwszy w roku 1962, w moje ręce trafiła w edycji z 1984 roku. Nakład - 30 000 egzemplarzy. Pozazdrościć! Dzisiaj normy wydawnicze są dziesięć razy mniejsze... Ale to tak - na marginesie dyskusji o upadku czytelnictwa. "Siedem krów tłustych" jest fabularną opowieścią o Franzu Winklerze, self-made-manie, który stworzył Katowice. Rzecz dzieje się oczywiście na Górnym Śląsku, w pierwszej połowie XIX stulecia. Odsłania przed Czytelnikiem nie tylko losy samego Winklera, lecz także osób z jego otoczenia. Obu żon, pracodawcy, przyjaciół i... wrogów, na czele z tajemniczym Karolem Godulą. Bogaczem, który podobnie jak Winkler, sam doszedł do swej potęgi. Jednak inaczej, niż przybyły na Śląsk z innej części Prus "Pan Katowic", Godula jest stąd - to Ślązak urodzony w podgliwickich Przyszowicach. Jako taki nie zasługuje na uznanie pruskiego króla, ani jego bogatych oraz arystokratycznych poddanych. Za to Winkler owszem, skoro z rąk swego władcy otrzymuje nawet tytuł szlachecki. W dowód zasług rzecz jasna. Czy za pieniądze? Tego nie wiem. Powieść Błahutowej czyta się nieźle, o ile uda się uwolnić o nieznośnego moralizowania na styku polskości z niemieckością. W moim odczuciu nieco zbyt wiele tu narodowościowej pogardy, jaką napływowi, nie-śląscy bohaterowie okazują miejscowym, prostym, brudnym i biednym śląskim robotnikom, których za marne grosze zaganiają do pracy w swych hutach, kopalniach i fabrykach. Wydaje mi się, że główną rolę grała tu raczej niechęć międzyklasowa, nie zaś narodowa, ale... może...