Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo szukałam jakiejś rzetelnej ( i w ogóle jakiejkolwiek) książki o królewnie Mariannie Orańskiej, aż wreszcie znalazłam. Pan profesor bardzo szczegółowo opisał fakty historyczne związane z życiem Marianny oraz miejsca, które były jej bliskie. Uważam, że jest to lektura obowiązkowa dla mieszkańców Dolnego Śląska, a przede wszystkim Kotliny Kłodzkiej. To dzięki Marianie takie miejscowości jak Lądek Zdrój, Stronie Śląskie, Międzygórze, Jawornik (obecnie należący do Czech) rozkwitły turystycznie, nie mówiąc o budowie takich miejsc jak zamek w Kamieńcu Ząbkowickim, dworek Sabat w Międzygórzu i most oraz droga do Wodospadu Wilczki. Ufundowała budowę kościołów, sierocińców, szkół. Pomimo tego, że książka zawiera suche fakty, czyta się ją bardzo dobrze. Życie królewny było dosyć tragiczne: głośny rozwód, kochanek "z nizin" i syn, którego mu urodziła i sama wychowała, śmierć jej dzieci, zakaz kontaktu z dziećmi czy udziału w ich ślubach i pogrzebach, wykluczenie z kręgów rodzinnych i towarzyskich. Zacytowano listy Marianny pisane do różnych osób. Ja sama szukałam śladów Marianny w kilku dolnośląskich miejscowościach i odnalazłam je w Lądku Zdrój oraz w Międzygórzu. W Lądku trafiłam nawet na inscenizację, dotyczącą życia tej niezwykłej kobiety. W książce są również portrety i zdjęcia Marianny i jej rodziny oraz zdjęcia i rysunki miejsc, w których mieszkała, jej grobu. Minusem książki jest to, że (jak dla mnie) trochę za mało tych fotek. Ja bym wstawiła jeszcze kolorowe fotki tak okazałych miejsc (a bardzo bliskich sercu królewny) jak wnętrza i otoczenie zamku w Kamieńcu, wodospadu i dworku w Międzygórzu oraz miejsc, na których ją upamiętniono, a jest ich sporo. Owszem, kilka zamieszczono w książce, ale można było tego umieścić więcej. Może kiedyś ktoś wpadnie na pomysł aby wydać album z takimi właśnie fotografiami. Nie mniej jednak chylę czoła przed autorem książki, Panem profesorem Krzysztofem Mazurskim za to, że stworzył tak drobiazgową i dokładną historię życia Marianny, kosztowało go to z pewnością dużo wysiłku i pracy, bo sam pisał na końcu książki, że nie wszystkie instytucje były skłonne udostępnić materiały do książki, pomimo tego, że nie wiązało się to dla nich z żadnym wysiłkiem. Dla mnie ta książka jest ważna, cenna i niezwykła, bo przybliżyła mi postać, którą cenię i podziwiam od dawna. W uzdrowiskach kłodzkich (i innych miejscowościach Dolnego Śląska) nadal czuje się ducha Marianny i jej obecność, bo pozostały budowle, których budowę sfinansowała oraz miejsca, w których bywała, miejsca gdzie ją upamiętniono (pomniki, tablice pamiątkowe),jej imieniem nazwano wiele ośrodków wypoczynkowych, źródełek. Z książki dowiedziałam się, że była nawet w miejscowości, w której mieszkam czyli w Legnicy! A ja dzięki tej książce na chwilę przeniosłam się w przeszłość, do świata w którym przyszło żyć pięknej królewnie o dobrym sercu, a która w moim sercu zagościła na zawsze.