Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To kolejna z książek z serii baśnie świata, którą przeczytałam. Wszystkie, jak dotąd charakteryzują się pięknymi ilustracjami, zachowaniem lokalnego tła, oraz tym że opowiadania są raczej krótkie. Ja, jako osoba dorosła, czytam je kiedy mam wolne pół godziny i chcę odprężyć umysł czymś niezbyt skomplikowanym i wizualnie pięknym. Jeżeli chodzi o same opowieści to - Czerwonobrody czarodziej. Baśnie celtyckie: jeżeli chodzi o ilustracje, to są przyzwoite ale nie porywają i nie do końca wpisują się w celtycki klimat. Same baśnie ciekawe, chociaż pojawiają się w nich zbyt często te same schematy - Żółty smok. Baśnie chińskie: jedna z moich ulubionych jeśli chodzi o styl ilustracji, same opowiadania też ciekawe i oryginalne; sporo smoków - Aisha i wąż. Baśnie arabskie: piękne i bardzo oryginalne ilustracje oraz wspaniale dobrane opowieści, których morał zawsze jest zrozumiały i rozsądny, na pewno jedna z najlepszych w serii - Sługa lamy, baśnie tybetańskie: znam część tych baśni z innych przekazań i wydają mi się mało tybetańskie; same ilustracje, chociaż nadal piękne, mniej mnie zachwyciły niż w innych tomach - Złoty ptak, baśnie perskie: to moje ulubione opowiadania, historie które są bardzo uniwersalne, mimo egzotycznych potworów i wezyrów i najpiękniej ilustrowany album - Cudowna studzienka, baśnie polskie: generalnie opowieści są dosyć proste i nie wymagające, ale niektóre archaizmy mogą być niezrozumiałe dla dzieci, zwłaszcza mniejszych - Sekret życia, baśnie hinduskie: niektóre opowiadania są nieco brutalne (dla przykładu członkowie rodu zabijają się nawzajem),więc też z małymi dziećmi trzeba uważać