Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa lektura, choć brakuje jej ,,kuchennego szoru": wyraźnie brakuje wykończenia redakcyjnego, powtarzają się te same stwierdzenia. Najlepsza wisienka: ,,Tym się pewnie tłumaczy wybór mojej [to jest śp. JE Tadeusza Gocłowskiego] kandydatury na biskupa pomocniczego w Gdańsku, kiedy 5 grudnia 1982 roku zginął w wypadku samochodowym ks. bp Kluz. Jestem przekonany, że miał na to wpływ Ojciec Święty". Szanowna Redakcjo! trochę szacunku dla Biskupa, należało to w redakcji skorygować. Merytorycznie książka bardzo ciekawa, dowiadujemy się o licznych kuluarowych rozmowach, w których pośredniczył JE ks. bp Tadeusz Gocłowski, czy to w oliwskim Domu Papieskim, czy też w Magdalence (w rozmowach poprzedzających i przygotowujących obrady Okrągłego Stołu),czy Hucie Warszawa. Naświetlona została sprawa ekscesów prałata Henryka Jankowskiego, jak i kulisy papieskich pielgrzymek na Pomorze Gdańskie, czy okoliczności przyjęcia konkordatu. Oprócz Jana Pawła II, Lecha Wałęsy, mówi się tu także o spotkaniu w gdańskiej kurii, które miało miejsce jesienią 2005 po wyborach parlamentarnych, a dotyczące ewentualnej koalicji PO-PiS. Wspomina się też środowisko ,,Tygodnika Powszechnego", czy ,,Więzi". Poznajemy charakter wielu postaci kreujących polską historię (czy to Tadeusza Mazowieckiego, czy St. Cioska, czy Czesława Kiszczaka, sporo uwagi poświęcono Aleksandrowi Kwaśniewskiemu). To rozmowa z czynnym uczestnikiem ważnych wydarzeń w dziejach Polski, który jednak często i wyraźnie podkreślał autonomię (separację) państwa od Kościoła, to podstawowe pryncypium, którym się kierował w swej publicznej działalności. JE ks. bp Tadeusza Gocłowskiego cechuje nieprzejednany krytycyzm wobec czasów PRL-u. Podobnie jak papieża Jana Pawła II (o czym pisał ks. St. Dziwisz w ,,Świadectwie") zabolały go wyniki wyborów parlamentarnych w 1993, nie rozumie dlaczego niektórzy uważają, że za czasów dyktatury proletariatu ,,było lepiej, łatwiej, niż w obecnej rzeczywistości" (s. 134).