Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[edit 8.8.19] Najwidoczniej Hamid bardzo inspirował się "Upadkiem" Camusa. Niemalże taki sam wstęp, identyczna konwencja, treści korespondujące ze sobą (rozliczenie z przeszłością, szczegółowy portret psychologiczny, zatarcie granic między prawdą a fałszem); nawet imię bohaterów się zgadza. Co do jakości obu dzieł nie ma co porównywać. Książka jest zapisem monologu Pakistańczyka Changeza (który notabene ma bardzo wiele cech wspólnych z Hamidem). Ogólnie dobrze i ciekawie napisana, chociaż drugoosobowa narracja była bardzo irytująca. O wiele lepsze są fragmenty z przeszłości Changeza niż aktualne wydarzenia mające miejsce podczas monologu. By je przybliżyć narrator musiał nieustannie opisywać i natarczywie komentować zachowanie swojego słuchacza (o, widzę, że wyciągasz komórkę. wygląda na drogą. spokojnie, możesz odebrać; zrobię wszystko, żeby nie podsłuchiwać, o ile to możliwe. o, widzę, że skończyłeś rozmować. zamówię nam teraz jedną miskę budyniu na spółę.) Dość częste podobne wtrącenia wykreowały obraz stereotypowego Pakistańczyka na targu, który biega za turystą, żeby wcisnąć mu swój towar. Jeśli taki był zamysł, to wyszło dość dziwnie (i drażniąco dla czytelnika),szczególnie wziąwszy pod uwagę bardzo dobre wykształcenie Changeza. Co więcej, Changez z przeszłości i teraźniejszy Changez wydają się być dwoma różnymi Changezami. Łatwo zapomnieć, że narrator zaczepiąjący nieznajomego na ulicy i mówiący do niego godzinami to ten sam bohater, na temat którego prowadzony jest monolog. Te dwie wersje Changeza oczywiście dzielą lata, ale w historii nie ma żadnego mostu, który by je połączył. Ale znów, być może to był zamysł autora, by tak bardzo poróżnić Amerykańskiego i Pakistańskiego Changeza. Wyszło nieźle, o ile nie odrobinę niezręcznie. Wreszcie symbolika, jaką można dopasować do tej historii (znaczenie imion, podróż, wieloznaczne zakończenie). Bardzo prosto napisana książka dużo zyskuje poprzez podobne zabiegi (chociaż Erika jako America... ZŁY POMYSŁ!) Szczególnie zakończenie świetne. Ogólnie polecam dla poszerzenia horyzontów (problem Pakistanu, problem imigranta w Ameryce, niezwykła narracja, inne spojrzenie na 9/11) Jednak jako książka na zabicie nudy raczej się nie sprawdzi - jest nie tyle nudna, co po prostu niewiele się w niej dzieje.