Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński13
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać347
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Dean Hamer
1
6,6/10
Pisze książki: popularnonaukowa
Urodzony: 29.05.1951
Absolwent medycyny uniwersytetu Harvarda (USA),genetyk, dyrektor jednego z wydziałów amerykańskiego narodowego instytutu ds. badania raka, badacz roli genów w ludzkim zachowaniu. Na podstawie prowadzonych badań postulował utworzenie takich pojęć jak "gen homoseksualizmu" (wyniki nie zostały jednoznacznie potwierdzone),"gen boga" (miałby to być gen odpowiedzialny za zdolność przeżywania uniesień religijnych),poszukiwał też "genu niepokoju", obecnie zajmuje się badaniami nad wirusem HIV.
Opublikował szereg książek i filmów popularyzatorskich. Jego książka "Geny a charakter" uznana została przez New York Timesa za najwybitniejszą książkę roku 1994.https://web.archive.org/web/20111228014642/http://ccr.cancer.gov/staff/staff.asp?profileid=5610
Opublikował szereg książek i filmów popularyzatorskich. Jego książka "Geny a charakter" uznana została przez New York Timesa za najwybitniejszą książkę roku 1994.https://web.archive.org/web/20111228014642/http://ccr.cancer.gov/staff/staff.asp?profileid=5610
6,6/10średnia ocena książek autora
99 przeczytało książki autora
107 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Geny a charakter. Jak sobie radzić z genetycznym dziedzictwem
Dean Hamer, Peter Copeland
6,6 z 80 ocen
205 czytelników 8 opinii
2007
Najnowsze opinie o książkach autora
Geny a charakter. Jak sobie radzić z genetycznym dziedzictwem Dean Hamer
6,6
Kiedyś już tę książkę przeczytałem, ale wróciłem doń z powodu wersji audio, która wpadła mi do ręki i… musze przyznać, że jest to jedna z najlepszych książek popularnonaukowych na naszym rynku dotyczącym wieloletniego już sporu, co bardziej determinuje nasze zachowanie i całe życie: geny czy środowisko. Atutem jest przede wszystkim fakt, że nie tylko napisali ją specjaliści-genetycy, ale została napisana klarownym, czytelnym językiem. Bez infantylizacji i opowiadania o podstawach genetyki, bez traktowania czytelnika jak niedorozwiniętego imbecyla a jednocześnie z drugiej strony bez zarzucania czytającego nadmiarem liczb, naukowych terminów etc. Owszem, bez tego się nie może obyć i osoby nie przygotowane, tj. nie mające w ogóle pojęcia o genetyce, medycynie i biochemii organizmu mogą się czuć chwilami zagubione, ale – do licha – nie jest to przecież zbiorek najlepszych dowcipów do czytania na przystanku autobusowym. Książka wymaga nieco skupienia i wysiłku intelektualnego.
Autorzy świetnie ukazują, że ów konflikt tj. geny a środowisko to jedna wielka ściema i bicie piany. Choć oczywiście genom i ich wpływom na charakter poświęcają najwięcej uwagi, wielokrotnie podkreślają, że geny nie działają w próżni, że fenotyp czyli to, jak wyglądamy, co robimy, jakie mamy preferencje, charakter, zachowania etc. zależy od tego, w jakim środowisku owe geny mają okazję się ujawnić (albo i nie). Geny nie są prostymi przełącznikami, jak chcieli by niedouczeni pismacy (ale i kiepscy naukowcy),którzy straszą jakimś determinizmem genetycznym. Nazwanie genu – powiedzmy – genem otyłości nie oznacza, że osoba go posiadająca będzie gruba. To samo dotyczy wielu innych cech, nie tylko fizycznych, ale i psychicznych czy społecznych. Owszem, to, kim jesteśmy jest zdeterminowane przez geny. Ale owe cechy są wypadkową wielu genów i ich ciagłych interakcji ze środowiskiem zaczynając już od życia płodowego. Środowisko ma gigantyczny wpływ na ekspresję genów. Warto przeczytać pamiętając, że nie można mylić predyspozycji genetycznej z predestynacją.
Geny a charakter. Jak sobie radzić z genetycznym dziedzictwem Dean Hamer
6,6
Odświeżyłam sobie tę pozycję sprzed 20 lat aby utwierdzić się w przekonaniu, że większość prezentowanych w niej tez jest zgodna z niedawno przeczytaną przeze mnie książką Martina Seligmana "Co możesz zmienić, a czego nie możesz".
Tutaj Autorzy skupiają się przede wszystkim na przedstawianiu procesu dochodzenia do wniosków prezentując przebieg eksperymentów oraz badań dotyczących wpływu genów na określone cechy i skłonności. Autorzy nie unikają także drażliwych kwestii, odnoszące się do płci czy rasy. Uwagę moją przykuły nierzadkie komentarze Autorów wspominających ogromne protesty w środowiskach uczelniach w reakcji na prezentację wyników badań nie hołdujących przekonaniom mainstreamu - cóż, coraz trudniej o zachowanie obiektywizmu w nauce...