Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać140
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński9
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Zofia Sokołowska
10
6,3/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
165 przeczytało książki autora
61 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nasza panienka: powieść współczesna dla młodzieży
Zofia Sokołowska
7,0 z 3 ocen
5 czytelników 0 opinii
1928
W złotej księdze: dzieje bohaterskiego chłopca
Zofia Sokołowska
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
1922
Listki śród burzy: powieść współczesna dla młodzieży
Zofia Sokołowska
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
1920
Najnowsze opinie o książkach autora
Druga strona recepty Zofia Sokołowska
5,2
Wreszcie skończyłam tę książkę, a właściwie domęczyłam ja.Niby lekko się czyta a książka bardzo się dłuży. Może to wina głównej bohaterki, która jest sfrustrowaną malkontentką. Cała książka to jej narzekanie, właściwie nic jej nie cieszy, nie ma ambicji ani marzeń. Żyje z dnia na dzień.Fakt, życie jej nie rozpieszczało w dzieciństwie, którego właściwie nie miała. Ale traumatyczne dzieciństwo nie powinno wywierać na nią aż takiego piętna. Nie można się katować całe życie za błędy rodziców, za brak ich miłości i obojętność. Dobrze, że na koniec wreszcie zrozumiała, że tez zasługuje na miłość i ją przyjęła.
Druga strona recepty Zofia Sokołowska
5,2
Smutna to historia, ale czyta się rewelacyjnie.
Agata była najlepszą uczennicą, skończyła medycynę i jest pediatrą. Pracuje w przychodni, ma kilka przyjaciółek, ale jej życie od małego naznaczone jest smutkiem. Była niechcianym i niekochanym dzieckiem. Rozpadło się jej małżeństwo. Wchodziła w dziwne związki i chwilowe romanse. Dużo narzekała, była ogromną pesymistką.
Praca-dom-praca-dom. Smutne to życie. Agata czuła złość, rozczarowanie i smutek. Nie lubiła samej siebie, nie lubiła ludzi, nie lubiła swojej pracy i generalnie, w życiu dni uciekały jej przez palce. W zasadzie była mierna w każdej dziedzinie życia, choć z aspiracjami.
To taki smutny, quasi pamiętnik. Chociaż trudny, to czysta się raz i dwa.