Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdaję sobie sprawę, że powieść historyczna jedynie bazuje na historii a autora może ponosić wyobraźnia. Dla mnie są jednak pewne granice, które w tej książce zostały przekroczone. Nie podoba mi się chociażby to, że Maria Boleyn została wykreowana na wyuzdaną ladacznicę, którą nie była. Zdecydowanie bardziej wręcz bulwersuje mnie jednak to, co autorka (i jednocześnie autor scenariusza, bo przecież jest to książka na podstawie serialu) zrobiła z postacią Róży Tudorów. Zwyczajne zakłamanie historyczne, które dla mnie nie ma nic wspólnego z pozwoleniem na szaleństwa wyobraźni pisarskiej. Przede wszystkim owa "Małgorzata Tudor" żadną Małgorzatą nie była, a Marią Tudor - młodszą siostrą Henryka nazywaną Różą Tudorów. Maria nie wyszła również za żadnego króla Portugalii a za Ludwika XII. Małgorzata natomiast była starszą siostrą Henryka i pełniła funkcję regentki Szkocji. Ponadto w książce jest kompletne zaburzenie chronologii rzeczywistych wydarzeń - Maria Tudor zmarła już po koronacji Anny Boleyn na królową, a nie w czasie procesu Henryka i Katarzyny. Również wątek śmierci Wolseya został znacznie podkoloryzowany. Pomijając jednak sporą ilość znacznego wręcz naciągania historii (w serialu jest tego dużo więcej) książka jest słaba nawet pod względem literackim. Serial w porównaniu do niej dużo bardziej obfituje w emocje. Tutaj wszystko jest papierowe, a prawie każda postać jest traktowana po macoszemu. Choć nie podoba mi się tak spore odchylenie twórców od historii, zdecydowanie bardziej polecam serial niż lekturę tej niezbyt górnolotnej książki.