Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książką zainteresowałam się z wielu powodów. Po pierwsze literatura II wojny światowej jest moją ulubioną, a postać Hitlera niezwykle interesująca. A po drugie autor w opisie książki użył bardzo mocnych słów: homoseksualista, impotent, sadysta. Wydawać by się mogło, że książka będzie interesująca, wręcz kontrowersyjna. Ale po przeczytaniu lektury mam dość mieszane uczucia. Początek książki co do zasady powinien czytelnika zainteresować, zaciekawić, zaintrygować. Sprawić, że z niecierpliwością będziemy chcieć zagłębić się w lekturę, poznać dalszy bieg wydarzeń, po prostu przeczytać każdą kolejną stronę z zaangażowaniem. Niestety, nic takiego się nie stało. Pierwszy rozdział zatytułowany „Matka” wcale nie przybliża nam postaci Klary, nie wskazuje nam na jej pochodzenie, pozycję, zawód. Bardzo niewiele pisze też o relacjach z synem głównie skupiając się na wczesnym dzieciństwie führera. Jego problemach w szkole, słabych stopniach. Pisze o karach cielesnych i o tym, że nie dostał się do szkoły artystycznej co było jego marzeniem . Kreuje postać Adolfa jako biernego nieszczęśnika życiowego i samotnika. Wspomina o ojcu znacznie pełniej. Zaznacza, że był urzędnikiem. Pisze o jego małżeństwie i nie najlepszych relacjach z Adolfem. Wskazuje na datę śmierci matki, a jedyną analizę ich relacji można zawrzeć w jednym zdaniu: „śmierć matki była dla Adolfem ciosem, gdyż łączyła ich mocna wieź”. Jakież to płytkie i niepełne. Dalej nie jest lepiej, pojawiają się kolejne kobiety w życiu Adolfa, pojawiają się one również w kolejnych rozdziałach książki, ale za każdym razem autor ucieka od głównego tematu książki. Dużo więcej pisze na temat zmiany w zachowaniu Hitlera, dostrzega jego „metamorfozę”. Adolf staje się aktywny zawodowo, chce być „zbawicielem narodu”, nawiązuje kontakty z wpływowymi, zakochuje się w muzyce Wagnera, pojawia się antysemityzm, organizuje wiece i pucz, zaczyna działać i na tym głównie skupia się Francois Delpla. Pisze o jego charyzmie i autorytecie. Oczywiście, książka jest bogata w fakty, ciekawostki, ale dotyczą one głównie jego działalności na arenie politycznej, a nie tytułowych relacji damsko-męskich, które opisane zostały bardzo płytko, nie zaspokajając apetytu czytelnika. Gdyby ów czytelnik chciał się dowiedzieć o poczynaniach Hitlera w polityce i o prowadzonych przez niego wojnach sięgnął by po biografie, dla początkujących wystarczyłby dobry podręcznik historii! Autor wymyślił tytuł i temat, który może się sprzedać, ale brakło mu pomysłu na napisanie tej książki. Czytelnik niewiele dowie się na temat prywatnego, intymnego życia przywódcy. Jednym słowem, książka nie sprostała moim oczekiwaniom.