Co czyni człowieka zdolnym do grzechu, to pustka. Wszystkie grzechy są próbami wypełnienia pustki.
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Simone Weil
Źródło: http://www.siue.edu/artsandsciences/philosophy/weilsociety/img/page3.jpg
13
6,4/10
Urodzona: 03.02.1909Zmarła: 24.08.1943
Francuska myślicielka chrześcijańska (choć chrztu nie przyjęła) żydowskiego pochodzenia. Pochodziła z zamożnej rodziny żydowskiej, która od samego początku była zasymilowana i aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym Francji. W młodości zdobyła rozległą wiedzę w zakresie między innymi: filozofii, literatury klasycznej, historii i religii. Studiowała w Ecole Normale Supérieure, a po ukończeniu wykładała przez kilka lat filozofię i grekę w liceach. W czasie światowego kryzysu ekonomicznego, społeczne i polityczne poglądy Weil uległy zdecydowanej radykalizacji. Zaczęła sympatyzować z lewicowymi partiami politycznymi i ruchami związkowymi. Sama chciała poznać na własnym doświadczeniu życie środowisk robotniczych; w latach 1934-35 pracowała w zakładach Renault i Alsthom w Paryżu jako zwykła robotnica. We francuskim ruchu robotniczym najbliższa jej była tradycja syndykalistyczna. Miała duży dystans w stosunku do Francuskiej Partii Komunistycznej. W sierpniu 1936 roku wyjechała do Hiszpanii. Tam też dołączyła do międzynarodowych brygad walczących w obronie republiki. Niezbyt dobry stan zdrowia zmusił Simone Weil do powrotu rok później, w 1937 roku. Po klęsce Francji podczas II wojny światowej, wyjechała do Nowego Jorku w 1942 roku. Niedługo potem przybyła do Londynu i nawiązała kontakt z Komitetem Wolnych Francuzów. W roku 1943 przewieziono ją do sanatorium w Ashford, gdzie zmarła.
Dotychczas w Polsce ukazały się następujące przekłady, wybory dzieł i dzieła Simone Weil: * "Zakorzenienie"(1961) * "Świadomość nadprzyrodzona" (1965, 1999 rozszerzone) * "Wybór pism" (1983, drugi obieg) * "Myśli" (1985) * "Wybór pism" (1991) (tłum. Czesław Miłosz) * "Szaleństwo miłości. Intuicje przedchrześcijańskie" (1993) * "Pisma londyńskie. Ostatnie listy" (1994) * "Dzieła" (2004)http://www.nd.edu/~weilaws/
Dotychczas w Polsce ukazały się następujące przekłady, wybory dzieł i dzieła Simone Weil: * "Zakorzenienie"(1961) * "Świadomość nadprzyrodzona" (1965, 1999 rozszerzone) * "Wybór pism" (1983, drugi obieg) * "Myśli" (1985) * "Wybór pism" (1991) (tłum. Czesław Miłosz) * "Szaleństwo miłości. Intuicje przedchrześcijańskie" (1993) * "Pisma londyńskie. Ostatnie listy" (1994) * "Dzieła" (2004)http://www.nd.edu/~weilaws/
6,4/10średnia ocena książek autora
104 przeczytało książki autora
547 chce przeczytać książki autora
18fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nota o powszechnym zniesieniu partii politycznych
Simone Weil
7,7 z 3 ocen
15 czytelników 0 opinii
2021
Szaleństwo miłości. Intuicje przedchrześcijańskie
Simone Weil
7,5 z 4 ocen
72 czytelników 1 opinia
1993
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Ja cierpię". Lepiej tak powiedzieć, niż powiedzieć: "Ten krajobraz jest brzydki".
2 osoby to lubiąTak więc pomimo postępu człowiek nie wydobył się ze stanu niewolnictwa, w którym znajdował się kiedy będąc słabym i nagim, był wydany na pas...
Tak więc pomimo postępu człowiek nie wydobył się ze stanu niewolnictwa, w którym znajdował się kiedy będąc słabym i nagim, był wydany na pastwę wszystkich ślepych sił tworzących wszechświat. Przemoc, która go trzyma na kolanach, po prostu jakby przeniesiona została z bezwładnej materii na społeczeństwo, które wraz z podobnymi mu istotami sam tworzy. Społeczeństwo to zostało mu narzucone jako przedmiot czci poprzez wszystkie formy, jakie kolejno przybiera uczucie religijne.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Wybór pism Simone Weil
7,2
Jest coś hipnotyzującego w tych tekstach. Weil reprezentuje chrześcijaństwo absolutnego dualizmu stwórcy i stworzenia, dobrych zaświatów i złej doczesności, masochizmu wręcz i, dla własnego dobra, nie wolno o tym zapominać. Niemniej ta kobieta w pełni wyraziła swoje autodestrukcyjne idee swoim własnym życiem, może dlatego z jej pism bije coś tak prawdziwego.
Dzieła Simone Weil
9,0
Simone Weil o wszystkim, o czym pisze, pisze z własnego doświadczenia. Jej zapis to obserwacja i przeżycie. Nie znajduję w tym filozoficznym tyglu żadnej abstrakcji, chłodnej kalkulacji czy dystansu poznawczego. Nawet jak stwierdza na przykład że prawdziwym tematem "Iliady" jest ból jednostki, to jest w tej tezie "cała ona", jej szlachetność i ofiarność w spojrzeniu na człowieka. Wielkość tej myślicielki to wielkość jej rozumienia. "Dzieła" Weil to szerokie spectrum odniesień, wątków, tematów, przy jednoczesnej skrupulatności zajęcia się każdym zagadnieniem. Gąszcz pism społecznikowskich, historycznych, ekonomicznych czy doktrynalnych to nie są prace badaczki, teoretyczki, ale myśl żywa świadomością, myśl przetrawiona przez krew. Zaskakuje w tej skali powaga sądu, czasem naiwność wyobraźni, naiwna wiara w dobroć ludzkości potrafiąca niby zmienić złą historię. Pochylenie się nad robotnikiem, wykluczonym, słabszym, którego chce się uczynić silnym, to cel młodej Simon Weil - bojowniczki pro publico bono. Przeżyj życie, mówi autorka, stań się ofiarą wojny, biedakiem i zapytaj się kim jestem, czym jest teraz świat, w którym żyję. Czy można wyobrazić sobie większą filozofię uczestnictwa, filozofię obecności? To, co się dzieje dokoła ma mnie zmieniać, w tym wymiarze, aby odcisnąć piętno na mnie - ma być moje, schowane w sercu. Jak pisze w "Zeszytach": "starać się kochać bez użycia wyobraźni. Kochać nagą rzeczywistość bez interpretowania. To, co się wówczas kocha, kocha się naprawdę Bogiem". Jest to pełnia zgody, afirmacja amor fati, bycie naprawdę sobą. "Kochać ludzką nędzę. Być szczęśliwym, że się jest niczym".