Jesteśmy społecznością, która kocha książki

František Kotleta „Opad” Silesia Progress - śląskie wydawnictwo W Pradze za garść talarów można dostać talerz knedlików. Za dwie garści – butelkę przedwojennej Kofoli albo whisky, jeżeli wolicie w pełni wczuć się w klimat strzelanin z postapokaliptycznymi Czechami w tle. „Opad” Františka Kotlety to książka, którą można porównać do rewolweru – prosta i niezawodna, aplikująca przeciwbólową dawkę rozrywki bez zbędnych ceregieli. Pułkownik Michálek – weteran wojny, która zamieniła świat w atomowe pogorzelisko – wiedzie względnie spokojne życie na obrzeżach Pragi, a raczej tego, co pozostało na brzegach Wełtawy. W prowadzonej przez niego American Cafe można spotkać Alice – która nie rozstaje się ze swoimi nożami – oraz Sama, który na fortepianie wygrywa szlagiery ze starych filmów. Dodajmy do tego parę rewolwerów u pasa naszego czeskiego desperado i możemy poczuć się jak na Dzikim Zachodnie. „Opad” czerpie pełnymi garściami zarówno z klasycznych westernów, jak i motywów znanych z książek postapo. Jedno jest pewne: podczas lektury nudzić się nie można, bo strzelaniny, pościgi i ucieczki są przeplatane minimalną ilością opisów – wiemy dokładnie tyle, ile musimy, aby dobrze się bawić. Strony zatem przekłada się szybko i przyjemnie. Sama fabuła do wyjątkowo skomplikowanych nie należy, czego w tym wypadku nie można zaliczyć do wad. Michálek oraz jego gromada straceńców muszą zaopiekować się córką starego dowódcy – nieszczęście murowane. W grę wchodzi dług honorowy, a jako że Michálek wysoko ceni sobie takie zobowiązania, odmawiać nie zamierza. Trudno powiedzieć coś więcej o fabule bez zdradzania kluczowych informacji, bo jest tutaj miejsce na jeden czy drugi zwrot akcji, który wyjadacze napromieniowanej lektury wyczują z wielu kilometrów. Nawet jeżeli domyślicie się, w którą stronę podąża fabuła, nie popsuje to radości z czytania. „Opad” nie zalicza się do powieści, które skupiają się nad upadkiem oraz odbudową ludzkiego społeczeństwa lub meandrują ponad kwestiami moralności w świecie, gdzie siła równa się prawu. Nie znaczy to, że książka jest pozbawiona wszelkich refleksji czy ironicznego spojrzenia na geopolitykę, ale wątki te nie grają pierwszoplanowej roli. Pod tym względem można porównać „Opad” do „Dobrego, złego i brzydkiego”, gdzie wojna secesyjna potraktowana jest z dużą dozą cynizmu jako tło oraz przeszkoda dla tytułowego trio. Wiele więcej o „Opadzie” trudno napisać bez zbędnego lania wody, bo książka nie aspiruje do bycia czymś więcej niż solidną rozrywką. Czy trochę bawi wizja twardych jak beton czeskich weteranów? Może, ale jeżeli książkę napisałby Polak, mielibyśmy polskich terminatorów – ot, siła konwencji. To porządna książka akcji w napromieniowanej scenerii, a 327 stron w towarzystwie zadziornych postaci mija bardzo szybko – i zanim człowiek się obejrzy, już stoi po kostki w łuskach gdzieś między Pragą a Brnem. Czy czegoś więcej potrzeba – oprócz szklanki zimnej Kofoli? Nie. Grzegorz Wielgus Korekta: Anna Drabowicz-Wiśniak RFOS. Recenzje fantastyczne okiem szyderczym.