Intan Paramaditha

Niestety ta książka to mocny zawód. Pamiętam że czekałam na nią bo koncept książki paragrafowej i to azjatyckiej sprawił że myślałam że będzie to coś ciekawego. Początek zapowiada się nieźle jednak im dalej brnąc tym gorzej. Pierwszym problemem jest to że czytając i przeskakując na różne strony jak każe autorka mam wrażenie jakby czytała oderwane od siebie różne powieści. Nic tu się kompletnie nie łączy w jedną spójną historię w ramach jednego przejścia chociażby. Drugi problem jest to że kompletnie mnie ta "wędrówka" nie zainteresowała. Nie ma tu nic ciekawego w historii, w postaciach. Nie interesowały mnie losy głównej bohaterki ani tego co przeżywała. Trzecim problemem jest to że mamy wiele tekstu który nie mówi kompletnie nic i jest mocno byle jaki. Mamy mnóstwo ładnych słów które nie tworzą interesującego tekstu. Opowieści o Czarnoksiężniku z Krainy Oz, jakieś inne historie. Nieciekawe po prostu. Również mam wrażenie że ta książka jest za długa i to zdecydowanie za długa. Mogłaby by być o połowę chudsza i wyszłoby na to samo. Jest tu sporo odniesień do różnych spraw ale mam wrażenie że nie rozumiem ich ze względu na barierę kulturową. Przyznaję że nie interesują się kulturą Indonezji i jej nie znam przez co nie mogę do końca zrozumieć tej książki. Autorka w posłowiu wspomina że ta książka była pisana przez 9 lat i odczuwam że początkowy koncept kompletnie się rozmył. Początek jest naprawdę okej ale potem te wyrwane fragmenty świadczą o tym że ciężko to było poskładać w jedną, spójną całość. Wynika z tego że ta powieść jest kompletnie nie dla mnie, nie kupiła mnie ani nie zainteresowała. Szkoda bo to była moja pierwsza powieść paragrafowa i od razu dosyć kiepska.