Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Już dawno tak powoli nie czytałam książki. Już dawno nie skupiałam się tak bardzo na każdym słowie, zdaniu czy bohaterach. I wreszcie już dawno nie czułam dreszczy przy książce. A Magdalena Ojrzyńska dostarczyła mi tego wszystkie na zaledwie 220 stronach. Mała - wielka książka... O czym? Mam nieodparte wrażenie, że dla każdego o czymś innym. Wydaje się to niemożliwe, ale autorce udało się tego dokonać. Bo te opowieści są nieoczywiste, ale też pozbawione przesadnej fantazji. Są ciepłe i zimne zarazem, jasne i ciemne, ale wszystkie zapadają głęboko w sercu i zostają tam na zawsze. Są trochę nie z tego świata, a jednocześnie bardzo z tego, bo bezpośrednio nas dotyczą. Dla mnie ta lektura to swojego rodzaju gwarancja, że nie jestem sama, że to co we mnie się burzy i jest sprzeczne, tak naprawdę jest od siebie zależne i nie może bez siebie żyć; że świat jest tak skonstruowany, że mrok bez światła nie istnieje, zło bez dobra również. Niezwykle budujące i dające mi nadzieję, a do tego zmuszające do refleksji i spojrzenia inaczej na wszystko co mnie otacza. Już dziś inaczej spoglądam na niebo. Ojrzyńska zadbała nie tylko o treść, ale i o oprawę: każde słowo, okładka, tytuł rozdziału, po prostu wszystko jest tak dopieszczone, że zapiera dech. Czytając, miałam poczucie, że dostałam najwyższej wagi prezent od autorki. I ja za niego bardzo dziękuję. Ta książka zostanie ze mną na zawsze. To jest coś więcej, coś ważnego, coś wyjątkowego. Pozostaje mi tylko gorąco polecić.