Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciekawa rzecz - ta książka została już wcześniej wydana przez PIW jako Życie codzienne w podróżach po Europie w XVI i XVII wieku, pozmieniano kolejność rozdziałów i wydano ją pod zmienionym tytułem, "piracąc" wcześniejsze wydanie, a jednak ma ona wyższe oceny niż Życie... Co do treści, to jest ona ciekawa i podana bardzo ładnie, pięknym językiem; czytelnik przy pomocy autora, który przebrnął przez szereg archiwalnych pamiętników i zapisków, dowiaduje się, jak też się drzewiej po Starym Kontynencie podróżowało i w jakim celu, jakie były związane z tym przygotowania, przygody i niewygody. Współspacze karczemni np., choć z treści wynika, że niektórzy lubili mieć bedfellowa ;-) Albo ukrywanie swojego wyznania, bo np. protestant w krajach katolickich bywał czasem narażony na wielkie niebezpieczeństwo (wtedy jednak wszyscy spodziewali się hiszpańskiej Inkwizycji). Udawanie innych obcokrajowców lub - w skrajnych przypadkach - niemowy, było czasem jedynym wyjściem. Podróże bywały też niebezpieczne i czasem trzeba było obstalować ochronę. Jedna rzecz pozostaje niezmienna - ludzie w podróży zawsze będą narzekali na brud, obsługę i niesmaczne jedzenie. Jedyną, za to absolutnie karygodną wadą jest sama strona edytorska tej publikacji - książka jest stosunkowo niewielka, wypełniona gęstym, mało czytelnym tekstem (mrówcza czcionka),do tego niewygodnie się ją trzyma, bo kartki są ściśle zespolone. Po prostu koszmar. Ja w pewnym momencie odpuściłam sobie czytanie tego i kupiłam Życie... To samo, a jakże inaczej. Polecam to rozwiązanie.