Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo fajna, dość lekka i przyjemna. Czyta się ją jednych tchem. Jak przysłowie mówi stara miłość nie rdzewieje i w tym przypadku też nie jest inaczej. Mam mały niedosyt, przez rozdziały wracamy do młodzieńczych lat Livy i Parkera, po akcji z ciążą choć pytanie czy była jego Livy wyjeżdza na studia jednak po 4 latach tańczy na kawalerskim jedynego faceta którego nie chciała widzieć, który zniszczył jej serce i niewinność, a jednocześnie jedynego którego kochała i pragnęła. Wiemy co robił Parker- pił i zaliczał aż spotkał niewinną Emily która z jeden strony przypominała tą której pragnął ale z była całkowicie inna jednak potrafiła na chwilę pomóc mu zapomnieć o złamanym sercu. Chociaż nie całkowicie bo gdy tylko zobaczył tancerkę wijącą się na jego kolanach wszystko wróciło. Z jednej strony żal mi Emily, zostawił ją na tydzień przed ślubem ale w końcu chyba była głupia widząc Livy i nie poznając ją z tatuażu który miał na sobie, widziała jego prace i jak rysuje portret wciąż ten sam z pamięci przez tyle lat, a już jak widziała jej tatuaż - chyba chciała udawać ślepą niż z nim porozmawiać-nie wiem na co liczyła skoro widać było jak zmieniał się odkąd powróciła do jego życia. Tak więc ciesze się że pomimo tylu żalu oboje odnaleźli szczęście w swoich ramionach. Staci i Brandon byli w tych chwilach świetnymi przyjaciółmi i takich tylko można pozazdrościć. Szkoda tylko że Mason te 4 lata temu nie odezwał się że wie o nich może inaczej by się wszystko potoczyło. Ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło- teraz są już dojrzali i wiedzą że nie potrafią bez siebie oddychać.