Autor o sobie: "Młody fan fantastyki w najróżniejszej postaci. Uczeń, moderator portalu metro2033.pl, zajmujący się pisaniem w wolnym czasie. Z „Metrem” zetknąłem się już jakiś czas temu i pochłonęło mnie ono bez reszty. Uwielbiam wszystkie książki Uniwersum, a ludzie, których poznałem na stronie, są fantastyczni. To właśnie metro pozwoliło mi odkryć chęć do pisania i pozwala mi ją rozwijać. Wierzę, że „W blasku Ognia” będzie początkiem tego, co zaprezentuję."
To była pierwsza antologia z którą miałem do czynienia jeśli chodzi o Uniwersum Metro 2033. Opowiadania bardzo mi się podobały, chociaż niektóre mogły być lepiej napisane.
Teksty, które utkwiły w pamięci to:
„Płomień” autorstwa Akuumo,
„Duch tuneli” autorstwa Pawła „PalBala” Balcerka,
„Pazury i kły” autorstwa malegonosorozca,
„Obietnica” autorstwa Dariusza „Stalkera1982” Szczepańskiego.
Nie mniej Polscy jak i Rosyjscy fani Uniwersum Metro powinni być zadowoleni. :)
E-booka można dorwać za darmo w np. Google Books.
Dobry zbiór opowiadań, powinien przypaść do gustu wielu fanom uniwersum. Dużo bardziej klimatyczny niż "Echo zgasłego światła" czy "W ruinie". Moskiewskie metro ma jednak to coś, czego nie potrafią oddać opowiadania osadzone w Polsce. I za sam klimat należy się gwiazdka wyżej niż ww. zbiory opowiadań
Poniżej oceniłem każde opowiadanie z osobna, zaraz po przeczytaniu każdego z nich. Niektóre oceny korygowałem dzień lub dwa później +- 0.5 do 1.
1) Prolog- niesamowicie klimatyczny. Jest to ciekawe wprowadzenie do następnych opowiadań.
2) Królowa tuneli: 4,5/10
3) Nocny taniec: z potencjałem, ale zakończenie pozostawia niedosyt. 6/10
4) Sprawiedliwość dla wszystkich: jakby niedokończone, urwane w środku akcji. 3,5/10
5) Obietnica: najlepsze opowiadanie w tym zbiorze. 8/10
6) Duch tuneli: dobre, tylko wszystko psuje zabieg "na szczęście to był tylko sen" (oklepane). 6,5/10
7) Płomień: z początku dobre, ale na koniec autor wyraźnie nie poradził sobie z przelaniem mocnych emocji na papier. 5/10
8) NCLNJMO: 7/10
9) Na Poliance: dobry motyw z halucynacjami [brak ostatecznej oceny]
10) Pazury i kły: w tym wypadku akurat mogło zostać trochę niedomówień :) 7/10
11) NBŚPCD: 6,5/10
12) Czasem trzeba coś poświęcić: 7/10
13) Nie wierzę w Boga: nijak tu nie pasuje, cała akcja zbioru dzieje się w Moskwie, a tutaj autor wyjechał z Łodzią (a.k.a. Rozkopane, skończyliście w końcu te drogi? :D). Kompletnie bez sensu. Z tego względu zostaje bez oceny, zbędny dodatek odstający od reszty. Oceniając samo opowiadanie jako takie: i tak jest blado. Kolejny filozoficzny bełkot na modny temat.
Edit po przeczytaniu wszystkich czterech zbiorów: miejsce #2. Zdecydowanie najlepszy klimat. Moskiewskie metro jest jednak niepodrabialne. Ten klimat w rzadko którym opowiadaniu w Polsce da się przebić. Nasze stołeczne metro w opowiadaniach to nie to samo.