Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sylwia Leśna jest mało znaną pisarką, a szkoda, gdyż niewątpliwie posiada talent do budowania światów i snucia opowieści. Jej debiut, "Tam gdzie topnieje lód", zrobił na mnie pozytywnie wrażenie, więc z miłą chęcią powróciłam do uniwersum Raghów. "Złodziej Renów" jest oddzielną opowieścią osadzoną we wspomnianym uniwersum. Nie znajdziemy tu bohaterów i wątków z "Tam gdzie topnieje lód." Głównymi postaniami są Wardun - raghijski myśliwy oraz Zanga, strażnik odpowiedzialny za bezpieczeństwo renów w jednej z wiosek. Ich losy splatają się, gdy Wardun przyjmuje zlecenie rozwiązania zagadki znikających renów. Obaj mężczyźni wybierają się w fascynującą i jednocześnie niebezpieczną podróż, podczas której zmierzą się nie tylko z magicznymi potworami, ale również z własną naturą. Choć dobrze bawiłam się podczas lektury to muszę stwierdzić, że poprzednie książki autorki bardziej mnie wciągnęły. "Złodziej renów" jest ciekawy, ale w pewnym momencie rozmywa się główny wątek owych kradzieży. Nie jestem pewna, czy tytuł jest adekwatny do treści. Autorka w swojej nowej powieści porusza kwestie, których nie było we wcześniejszych pozycjach: brak tolerancji, poszukiwanie własnej tożsamości, uprzedzenia, konflikty na tle orientacji seksualnej. Lubię kiedy w książkach fantasy pojawiają się sprawy społeczne - nadają one historii wiarygodności. Dzięki temu opowieść zyskuje na wartości. Jednym z największych plusów "Złodzieja renów" jest plastyczny, wręcz piękny styl S. Leśnej. Opisy przyrody zachwycają, porównania nadają książce nieco poezji. Czytanie "Złodzieja" można porównać do oglądania obrazu. Książkę odbiera się nie jednym, a kilkoma zmysłami. Warto także zwrócić uwagę na postacie. Autorka nie ma problemów z konstruowaniem ciekawych bohaterów. Najbardziej polubiłam dowcipnego, na pierwszy rzut oka prostolinijnego Warduna, którego odkrywamy z każdą kolejną stroną. Postacie nie są miałkie, mają różnorodne charaktery, przez co czytelnik może się z nimi utożsamiać. To tacy kumple z kart powieści, z którymi chętnie wybrałabym się na piwo. Szybkie podsumowanie: Plusy: + bogate uniwersum, + ciekawi, nietuzinkowi bohaterowie, + piękne opisy, celne porównania, + sceny erotyczne bez "ciar żenady" Minusy: - w pewnym momencie następuje rozmycie głównego wątku. Plusy zdecydowanie przeważają, toteż polecam ;)