Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ksiazka warta przeczytania z dwoch powodow: w bardzo fajny sposob pokazuje mentalnosc kleru tamtego okresu, jego bute, poczucie wyzszosci ("jak to? mnie, ksiedza, tak traktuja?"). w pewnym momencie, gdzies po przewiezieniu do Stutthofu Gajdus kpi z "tych wszystkich kaszubskich Woyke" podlizujacych sie niemcom i szukajacych szansy na przezycie, sam twardo siedzi posrod nich jeszcze pol roku-rok, po czym zostaje zwolniony (a ci Woykowie nie) i tu narracja nagle sie urywa, ucieta dokladnie w momencie zwolnienia. nie wiadomo dlaczego Gajdus zostaje zwolniony cztery lata przed wyzwoleniem obozu. wiadomym jest, ze bez protektora wsrod wladz niemieckich nie bylo szans na zwolnienie zwlaszcza z obozu na ziemiach rzeszy. drugi powod to "rekomendacja" jednego z wiezniow obozu, w ktorym siedzial Gajdus: wedlug niego sposrod literatury obozowej wlasnie ta ksiazka byla najblizsza prawdy (mniej wiecej w 20%, bo wedlug niego gdyby opisano 100% prawdy nikt by w to nie uwierzyl).