Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Motyle, chrząszcze, chrabąszcze i mrówki. Przede wszystkim mrówki. Z mrówami mam na pieńku. Artur Sawicki, leśnik i popularyzator wiedzy przyrodniczej, funduje nam w książce „O owadach i pająkach” bliskie spotkania z istotami prawie kosmicznymi. Na znakomitych zdjęciach zobaczymy prawdziwe potwory i niepospolite piękności. Poznamy również zaskakujące zachowania małych współmieszkańców Ziemi. Przed nami wyprawa do mikroświata, który bije na głowę niejedną wizję autorów science fiction. (...) Lśniący w słońcu biegacz pożywia się niczym jakieś monstrum z horroru klasy B: schwytaną ofiarę najpierw polewa wydzieliną z enzymami trawiennymi, a potem wysysa. Niezwykłe czułki upodabniają chrabąszcza majowego do Marsjanina, a jelonek rogacz cały jest jak z innej planety. Urodą nie grzeszy również kornik drukarz, prawdziwa zmora leśników i jeden z najgroźniejszych szkodników lasów. (...) Kolejny obrzydliwiec to larwa pływaka żółtobrzeżka, osiągająca nawet siedem centymetrów długości. Wyjątkowo żarłoczna i wyjątkowo paskudna: coś pomiędzy twarzołapem z ‘Obcego” i robalami obłażącymi Naomi Watts w „King Kongu”. Rohatyńca nosorożca widziałam tylko raz i jak dla mnie to o jeden raz za dużo. Nasz największy krajowy chrząszcz z rodziny żukowatych ma głowę ozdobioną imponującym rogiem i czasem lubi sobie wlecieć do mieszkania przez okno… Wyrośnięta larwa jest największa spośród europejskich chrząszczy – osiąga nawet dwanaście centymetrów długości. Rohatyńca nosorożca nie mam na żadnej liście, nawet rezerwowej. (...) Świetliki świętojańskie wabią partnerów błyskami zimnozielonego światła, które powstaje w wyniku reakcji chemicznej, zachodzącej pod wpływem enzymu o nazwie lucyferaza. Lucyferaza! Zachwycające słowo. Na wydmach i piaszczystych, nasłonecznionych drogach moglibyście spotkać wielkookiego trzyszcza, ale szanse na to macie niewielkie: nie dość, że kamufluje się on za pomocą jakiegoś pseudowojskowego moro, to jeszcze jest jednym z najszybciej biegających owadów na świecie. Chociaż oczy wytrzeszczycie, kurz po trzyszczu zobaczycie. Taka prawda. (...) Artur Sawicki otworzył przede mną nowy, nieznany świat, którego bogactwo i różnorodność zachęcają do eksploracji. Początkujący entomolog nie ma trudnego zadania: przygoda czeka tuż za drzwiami (a czasem sama wpada przez otwarte okno). Fragment recenzji opublikowanej na blogu: https://zapiskinamarginesie.pl/2018/07/19/rozbzyczane-lato/