Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo lubię tę mangę, chociaż średnio podoba mi się kreska, przez co idzie mi to bardzo opornie, miejscami jest dla mnie po prostu nieczytelnie. Ale do treści: uwielbiam gdy Yato z takiego groźnego i walecznego zmienia się w słodkiego i potulnego. Szczególnie przy Hiyori. Ogółem zachowanie Hiyori i Yukine jest godne pochwały. Nie zostawiają przyjaciela, dy ten ma chwile słabości. Mały Ebisu awwwww. To, jak Ebisu nauczył się od Yato nazywać Bishamonten. xD No i wreszcie Yato bez Nory! Długo na to czekałam. Podsumowując - było fajnie, miło, uroczo, śmiesznie i chwilami groźnie, gdy był pokazany ojciec Yato.