Najnowsze artykuły
- ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać1
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant1
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
- ArtykułyByliśmy na premierze „Prostej sprawy”. Rozmowa z Wojciechem ChmielarzemKonrad Wrzesiński1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Łukasz Skibiński
3
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik, religia
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
43 przeczytało książki autora
39 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Trzy czwarte Łukasz Skibiński
6,6
„Trzy Czwarte” to krótka historia człowieka, który podczas długiej wędrówki zwanej życiem, dowiaduje się, iż tak naprawdę otaczający nas świat gdzieniegdzie jest zakrzywiony, zakłamany, a ludzie występujący w nim - jako aktorzy przybierają najróżniejsze maski, oprócz tej zwanej człowieczeństwem.
Bohatera książki poznajemy praktycznie już od pierwszych stron. Czytelnik zostaje wrzucony w codzienne wydarzenia każdej polskiej wsi. Dość obszerne pole, piekące słońce i oczywiście każdy członek rodziny pracujący na roli, poczynając od najstarszego pokolenia, kończąc zaś na tym najmłodszym.
Pierwsze wydarzenie, które bezpośrednio dotyka i jednocześnie kształtuje charakter naszego bohatera to wyjaskrawienie przez autora roli wymagającego ojca. Postać ta początkowo w fabule najbardziej zajmuje czytelnika, chociażby ze względu na to, iż mężczyzna ten staje się niejako pierwowzorem pewnych zachowań ojców w dzisiejszych czasach. Wymagający, ciężki w obyciu, a na dodatek brutalny nie tylko dla swoich pierworodnych, ale i także dla żony.
Życie głównego bohatera napiętnowane jest codziennym bólem, chłopak mieszkając na wsi, pod jednym dachem z despotą, stara się jakkolwiek funkcjonować, widzi także jak jego rodzeństwo jest traktowane, aż w pewnym momencie wszystkie dzieci sukcesywnie opuszczają rodzinne gniazdo. To samo robi również i on. Mając od zawsze ciągoty do głoszenia wiary i tym samym łaknąc pogłębienia swojego wyznania, bohater wyprowadza się w końcu od ojca na rzecz klasztoru.
Tam jakże się również rozczarowuje. Jako członek wspólnoty braci zakonnych, mężczyzna z dnia na dzień przekonuje się, że świat w którym żyje naszpikowany jest absurdalnymi regułami, które ustalili jego przełożeni. Wielu ludzi na pewno zdziwiłoby się faktem, iż nawet w takiej pobożnej instytucji, jak klasztor istnieje pewna hierarchia, która oczywiście podobnie, jak i w świeckim świecie wywyższa kult osób starszych, przewodników reszty ugrupowania, do niedorzecznie wysokiego miejsca.
Zrażony funkcjonowaniem klasztoru główny bohater pewnego razu podejmuje decyzję, która na zawsze zmieni jego patrzenie na świat, mianowicie postanawia wystąpić. Żyjąc „na wolności” całkowicie sam, w pewnym newralgicznym punkcie swojego życia zaczyna śnić, sny te natomiast w swoim znaczeniu dość dziwne, ukazują inną rzeczywistość, zupełnie równoległą do tej prawdziwej.
„Trzy Czwarte” to historia młodego człowieka, który zderza się pierwszy raz z prawdziwym światem. Bardzo łatwo jest nam żyć w swojej wymyślonej bańce z idealnymi przekonaniami, karmiąc się nimi jednocześnie. Niestety każdy młody człowiek, który ujrzy pierwszy raz rzeczywistość, po pewnym czasie zdaje sobie sprawę, jak bardzo jego idealny, wyimaginowany świat był naiwny, a ideały i priorytety bardzo szybko obracają się w proch.
W zamian za kreację wspaniałego świata, dostajemy rzeczywistość pełną hierarchii, beznadziejnych reguł nic nie wnoszących dla nas, a przede wszystkim poznajemy tak naprawdę kim są ludzie. Nie mam na myśli naszej rodziny, przyjaciół i najbliższych. W wielu przypadkach zderzenie się z ludzką nieprzyjemnością i fałszywością, burzy wszystko co staraliśmy sobie ułożyć. Maski zakładane codziennie na twarze tylko potęgują uczucie samotności tej jedynej jednostki, która pragnie doświadczyć czegoś pięknego.
Równie dobrze możemy powiedzieć, że właśnie z owymi maskami, fałszywością i zawiścią wiąże się szufladkowanie społeczeństwa. Coraz częściej przekonujemy się w XXI wieku jak szybko ludzie potrafią wrzucić całkowicie nieznane im osoby do „jednego wora”.
Właśnie taki wydźwięk, moim zdaniem posiada książka „Trzy Czwarte”, obnaża świat takim, jaki naprawdę jest. Natomiast tytuł może wskazywać na to, jak niektóre jednostki starają się uciekać od bezwzględności świata codziennego, żyjąc na wpół w równoległym – świecie snów.
Polecamy: Dobre Recenzje
Tupac Shakur. Sam przeciwko światu Łukasz Skibiński
7,0
Słuchaliście lub słuchacie Tupaca ? Znana jest Wam jego postać czy czytacie pierwszy raz o nim ? Kim zatem był Tupac ?
Tupac Shakur, znany również jako 2Pac, był amerykańskim raperem, aktorem, poetą i aktywistą społecznym. Urodził się 16 czerwca 1971 roku w Nowym Jorku, a zmarł 13 września 1996 roku w Las Vegas, w wieku 25 lat. Tak w wielkim skrócie możemy o tej osobie przeczytać w wielu notach biograficznych.
Nie słuchałem Tupaca jak był u szczytu popularności. W latach 90 kiedy tworzył miałem kilka lat, a gdy zmarł zaledwie 5. Oczywiście kojarzę takie utwory jak: Ghetto Gospel, Changes, California Love, Dear Mama. Jednak, gdy w latach szkolnych słuchałem częściej hip-hopu to zazwyczaj była to twórczość raperów, którzy w danym czasie byli na topie. Natomiast lubię czytać od czasu do czasu o życiu sławnych osobowości, a amerykański rap nie jest mi obcy. Dlatego też sięgnąłem po niedawno wydaną biografię ,,Tupac Shakur. Sam przeciwko światu", której autorem jest Łukasz Skibiński.
Biografia ,,Tupac Shakur. Sam przeciwko światu" zawiera wszystkie najistotniejsze informacje oraz wydarzenia z 25-letniego życia Tupaca. Śledzimy kolejne etapy osobistego i artystycznego rozwoju artysty. Nie da się poznać Tupaca bez przesłuchania jego utworów. Niektóre podczas czytania biografii słuchałem po kilka razy. Przede wszystkim poruszają i skłaniają do refleksji. Myślę zapewne tak jak wielu, że gdyby nie twórczość oraz sama postać Tupaca to wielu raperów nie rozpoczęłoby swojej działalności muzycznej. Jego twórczość jest ponadczasowa oraz nadal inspiruje i porusza ludzi na całym świecie.
Raper, muzyk, poeta, aktor, aktywista społeczny, wizjoner, rewolucjonista, mesjasz, ,,Czarny Jezus", takie określenia przychodzą mi na myśl o Tupacu po lekturze biografii.
Tupac Shakur w swojej twórczości poruszał takie tematy jak przemoc, rasizm, ubóstwo, dyskryminacja, nierówność społeczna. Tupac nie stronił od wyrażania swoich poglądów politycznych zarówno w muzyce jak i podczas wystąpień publicznych, protestów, wywiadów, kampanii na rzecz zmian społecznych. Stał się jednym z najbardziej wpływowych artystów hip-hopu. Czy z tych powodów zginął ?
Niedawno we wrześniu minęła kolejna rocznica śmierci Tupaca, która do dziś pozostaje nierozwiązana i jest to jedna z najgłośniejszych niewyjaśnionych zbrodni w historii Stanów Zjednoczonych.
Jednak autor nie skupia się tylko na samej biografii Tupaca, ale również na sytuacji Afroamerykanów w Stanach Zjednoczonych. Pojawiają się chociażby takie postaci jak Martin Luther King, Malcolm X, organizacja Czarne Pantery. Są to ważne elementy historii, które również miały wpływ na życie i twórczość Tupaca. Wydarzenia, które doprowadziły do zmian w postrzeganiu oraz przyznaniu realnych praw dla Afroamerykanów.
Polecam biografię ,,Tupac Shakur. Sam przeciwko światu" nie tylko osobom, które interesują się hip-hopem, a postać Tupaca nie jest im obca czy też tym, którzy lubią czytać książki biograficzne, ale wszystkim osobom, którym tematyka poruszana w twórczości Tupaca Shakura nie jest obojętna.