Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant7
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Janusz Kawecki
2
6,1/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,1/10średnia ocena książek autora
49 przeczytało książki autora
129 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Wygaszanie Polski 1989-2015 Krzysztof Szczerski
6,6
To najważniejsza książka, jaką przeczytałem w ostatnim dziesięcioleciu, głównie z uwagi na to, że w sercu bardzo mocno czuję się Polakiem. Ważniejsza jest tylko Biblia. „Teraz nie zakuwa się w żelazo, nie kroi europejskich map. Teraz wygasza się np. kopalnie. Elegancko, z zachowaniem wszelkich pozorów. Wygasza się Polskę i polskość” – tak pisze we wstępie do najnowszej książki Białego Kruka „Wygaszanie Polski 1989 – 2015” wydawca – Leszek Sosnowski. Co innego artykuły w gazetach, czasopismach i w internecie, a co innego kompendium wiedzy, jakim jest „Wygaszanie Polski”, które kompleksowo prezentuje dramatyczne perspektywy dzisiejszej Polski.
Wygaszanie Polski 1989-2015 Krzysztof Szczerski
6,6
Mam szczęście, że już na początku posłużono się pewnymi twierdzeniami, które mam możliwość podważyć, z racji tego, iż pisałem pracę dyplomową bezpośrednio dotyczącą poruszanych wątków. Po pierwsze, prywatyzacja największe formy przybrała za czasów rządów SLD-PSL i rządów solidarnościowych od 1997 r., co jasno ukazują dane o rozpoczętych procedurach prywatyzacyjnych oraz wpływy z przekształceń własnościowych. Ten drugi rząd zaś firmowali, pośrednio czy bezpośrednio, ludzie, którzy napisali artykuły w tej książce.
Dlatego też, nawiązując niejako do poprzednich zdań, pomyślałem podczas czytania, że czytam manifest polityczny Prawa i Sprawiedliwości. Tak ów tekst można nazwać, ponieważ część wymienionych pomysłów jest właśnie realizowana przez ludzi, którzy aktualnie pełnią funkcje ministrów. Co do formy artykułów, nie pasował sensacyjny oddźwięk poniektórych. Myślę, że pisanie w taki sposób odstręcza ludzi od skądinąd słusznych tez czy argumentów. Przyznam, choć rozumiem wagę tych spraw, iż niektóre teksty były dla mnie mało interesujące. Przed dwoma ostatnimi artykułami byłem przekonany, że wystawię ocenę 5. Jednak po względnie dobrym komentarzu Antoniego Macierewicza i bardzo dobrym profesora Szczerskiego, postanowiłem ocenić na 6. Książka warta przeczytania, lecz liczyłem na więcej.