Autostrada do piekła

ALE…
A tylko zajrzę jak to się zaczyna. Czytać nie będę, bo nie mam czasu. I co? Trzy zarwane noce, robota nie zając, nie uciekła. Moja wina. Przecież powinnam wiedzieć, że jak się zacznie czytać Górskiego, to nie można się oderwać.

Wyrzucony z Policji komisarz Kruk zostaje zatrudniony do pomocy w śledztwie w roli „konsultanta”, dzięki specjalnej protekcji pani prokurator, które oskarżała go o wszystkie ciemne sprawki, których dopuścił się w poprzedniej części („Pułapka na szczury”). Sprawa jest poważna, bo dwoje prokuratorów zostało w spektakularny sposób zamordowanych, a na swoją kolejną ofiarę zabójca wyznaczył właśnie naszą panią prokurator. No chyba, że zostanie uwolniony inny morderca oczekujący na proces. Na takie ultimatum polski wymiar sprawiedliwości nie może się zgodzić, ale śledztwo utknęło w martwym punkcie. Obawiająca się o swoje życie prokurator liczy na to, że pomóc może Kruk ze swoimi „niekonwencjonalnymi” metodami.

Akcja nie zwalnia nawet na minutę, przez cały czas czujemy atmosferę zagrożenia. Pojawiają się nowe wątki i nawet komisarz Kruk popełnia błędy.

Intryga jest bardzo mocno zapętlona, wszystko ładnie się łączy i wyjaśnia na końcu. Ale…

Kiedyś czytałam książki, odkładałam, i albo mi coś zostało w głowie, albo nie. Odkąd zaczęłam prowadzić zapiski na blogu, wyostrzyło mi się spojrzenie. Próbuję dociec, co autor chciał powiedzieć i czy mu się to udało, żeby to przekazać czytelnikom. I tym razem mam wątpliwości. Chociaż intryga jest precyzyjna jak szwajcarski zegarek, to nie znajduję odpowiedzi na pytanie: „dlaczego?”. Po co osoba odpowiedzialna za serię morderstw wymyśliła aż tak spektakularne widowisko? Niestety, nie ufam wyjaśnieniom autora. Ten sam efekt można było osiągnąć banalnymi, konwencjonalnymi metodami. Przekupienie lub zastraszenie świadka albo prokuratora było o niebo łatwiejsze. Dlaczego więc nie zadziałała brzytwa Ockhama?

Nie tylko detektywi popełniają błędy, autorom również się to zdarza i tym razem trafiło na Piotra Górskiego. Nie dopracował do końca postaci zleceniodawcy. Pokazał postać, która ma satysfakcję z tego, że robi wokół siebie zamieszanie, pokazuje, jaka jest wielka, bo może bezkarnie zabijać przy świadkach i drwić z wymiaru sprawiedliwości. Ale w końcówce widzimy tego gościa zupełnie inaczej, jako skromną osobę, której obcy jest blichtr i epatowanie bogactwem, a więc brak u niej cech tak charakterystycznych dla ludzi prowadzących mafijne interesy. To są dwie różne osobowości. Żądza sławy nie idzie w parze ze skromnością, więc takie rozwiązanie mnie nie przekonuje.

To błąd naprawdę małego kalibru i bardzo prosty do wyeliminowania, przy pomocy kilku machnięć piórem, na przykład przy opisie rezydencji mafioza. Autor sam by wpadł, że coś tu się nie zgadza, ale pewnie wydawnictwo szybko przechwyciło książkę, nie dając mu szans na przemyślenia. Wyciągam takie śmiałe, niepoparte żadną wiedzą wnioski również dlatego, że redakcja jest na trochę słabszym poziomie. Górski dobrze pisze, więc redaktor przysnął albo się spieszył. W paru miejscach można było lepiej się postarać. Drobiazgów się nie czepiam, ale nawet po zapowiedzianej reformie ortografii, z kieszeni chyba nadal będziemy wyciągać (kogo? co?) smartfon, a nie smartfona. Nie było napisać telefon? Póki co nikomu nie przyszłoby do głowy wyciągać z kieszeni telefona.
www.czytacz.pl

ALE…
A tylko zajrzę jak to się zaczyna. Czytać nie będę, bo nie mam czasu. I co? Trzy zarwane noce, robota nie zając, nie uciekła. Moja wina. Przecież powinnam wiedzieć, że jak się zacznie czytać Górskiego, to nie można się oderwać.

Wyrzucony z Policji komisarz Kruk zostaje zatrudniony do pomocy w śledztwie w roli „konsultanta”, dzięki specjalnej protekcji pani prokurator,...

Ebook.
Początek mnie zaciekawił i zapowiadała się mocna rzecz tylko później coś nie pykło,🤔,hmm i to była chyba duża moja w tym wina bo czytałem jednego dnia troszkę, drugiego wcale i tak trzy tygodnie mi zajął ten ebook.
Jeszcze tak nisko nie oceniałem Górskiego ale cóż, nie przekonała mnie ta historia i czegoś mi zabrakło, nie czułem wogóle zaangażowania w tą lekturę czytając ją.
Cóż co bym nie napisał to po następny tom z Krukiem i tak sięgnę😎

Ebook.
Początek mnie zaciekawił i zapowiadała się mocna rzecz tylko później coś nie pykło,🤔,hmm i to była chyba duża moja w tym wina bo czytałem jednego dnia troszkę, drugiego wcale i tak trzy tygodnie mi zajął ten ebook.
Jeszcze tak nisko nie oceniałem Górskiego ale cóż, nie przekonała mnie ta historia i czegoś mi zabrakło, nie czułem wogóle zaangażowania w tą lekturę...

"Głᥙ­ρo­ta jᥱst formą zła, jᥱśᥣι ᥒιᥱ ᥒaj­ᥕყż­szą, to ᥒaj­bar­dzιᥱj roz­ρo­ᥕszᥱᥴh­ᥒιo­ᥒą."

Mocny, wyrazisty i angażujący kryminał.

Intrygi, szantaż i determinacja.

Fabuła od początku do końca trzyma czytelnika w napięciu, akcja pędzi, a pełnokrwiści bohaterowie pełni wyrazu i adrenaliny, dodają tylko smaczku całości przez co książkę czyta się na jednym oddechu.

Ósme spotkanie ze Sławomirem Krukiem, należy do udanych.

Polecam i czekam na kolejny tom.

"Głᥙ­ρo­ta jᥱst formą zła, jᥱśᥣι ᥒιᥱ ᥒaj­ᥕყż­szą, to ᥒaj­bar­dzιᥱj roz­ρo­ᥕszᥱᥴh­ᥒιo­ᥒą."

Mocny, wyrazisty i angażujący kryminał.

Intrygi, szantaż i determinacja.

Fabuła od początku do końca trzyma czytelnika w napięciu, akcja pędzi, a pełnokrwiści bohaterowie pełni wyrazu i adrenaliny, dodają tylko smaczku całości przez co książkę czyta się na jednym oddechu.

Ósme...

Na serie o Kruku trafiłam przypadkiem. Myślałam ze to pierwowzór Kruka z serialu w Canal + . Zaczęłam czytać i bardzo mi się spodobało.;-) Piotr Górski stworzył postać, która ma niesamowicie wysoki poziom autoironii. Facet jest inteligentny ale nie jest Jamesem Bondem. Jest ludzki. Każdy by chciał mieć takiego policjanta po swojej stronie. Ta ostatnia część jest świetna. Wątek publicznych egzekucji jest ostatnio w książkach bardzo modny i tego do końca nie kupuje, ale samo poprowadzenie postaci Kruka, narracji i rozwiązanie zagadki bardzo mi się podobało. Dobrze mi się czyta książki pana Górskiego, mają w sobie to "coś".

Na serie o Kruku trafiłam przypadkiem. Myślałam ze to pierwowzór Kruka z serialu w Canal + . Zaczęłam czytać i bardzo mi się spodobało.;-) Piotr Górski stworzył postać, która ma niesamowicie wysoki poziom autoironii. Facet jest inteligentny ale nie jest Jamesem Bondem. Jest ludzki. Każdy by chciał mieć takiego policjanta po swojej stronie. Ta ostatnia część jest świetna....

Rewelacja!!!
Już poprzedni tom byłeś świetny, ale ten jest jeszcze lepszy.
Bardzo ucieszyłam się, że Sławek Kruk powrócił, bo po ostatnim tomie myślałam, że autor już zakończył z nim przygodę .
Teraz Kruk już nie pracuje w policji, za sprawa pani prokurator, która zwolniła go ze służby w policji po wydarzeniach sprzed trzech lat.
Ta sama pani prokurator teraz proponuje mu funkcję konsultanta w sprawie psychopaty, który morduje prokuratorów, żądają uwolnienia mordercy swojej żony i dzieci.
To co się dzieje w tej powieści trudno opisać słowami. Trzeba koniecznie przeczytać i przeżyć to na równi z Krukiem, który jak zwykle ma swoje podejście do sprawy, nie zawsze zgodne z prawem.
Nie można się przy tej powieści nudzić, bo autor tak komplikuje sprawę, że czasami nie wiadomo o co się rozchodzi, kto i dlaczego stoi za zabójstwem prokuratorów i dlaczego Kruk zostaje porwany.
Czekam na kolejną równie świetną powieść autora z Krukiem w roli głównej.

Rewelacja!!!
Już poprzedni tom byłeś świetny, ale ten jest jeszcze lepszy.
Bardzo ucieszyłam się, że Sławek Kruk powrócił, bo po ostatnim tomie myślałam, że autor już zakończył z nim przygodę .
Teraz Kruk już nie pracuje w policji, za sprawa pani prokurator, która zwolniła go ze służby w policji po wydarzeniach sprzed trzech lat.
Ta sama pani prokurator teraz proponuje mu...

Sławek Kruk konsultant to brzmi dumnie:). tak autor wybrnął z sytuacji, którą zgotował bohaterowi w poprzednim tomie. fabuła interesująca, bohater coraz starszy ale ciągle ma to coś co przyciąga do niego kobiety i kłopoty. to już ósma część i nie wiem jak autor to robi ale jest równie wciągająca jak wszystkie poprzednie. podobno gdy raz weszło się do służb już się z nich nigdy nie wychodzi, czekam więc na kolejną sprawę, w której będzie potrzebny konsultant Kruk, którego już nie ogranicza policyjna legitymacja.

Sławek Kruk konsultant to brzmi dumnie:). tak autor wybrnął z sytuacji, którą zgotował bohaterowi w poprzednim tomie. fabuła interesująca, bohater coraz starszy ale ciągle ma to coś co przyciąga do niego kobiety i kłopoty. to już ósma część i nie wiem jak autor to robi ale jest równie wciągająca jak wszystkie poprzednie. podobno gdy raz weszło się do służb już się z nich...

Wrócił. Nie tylko mój ulubiony komisarz, ale również mój zachwyt nad serią. Książka pochłonięta dosłownie w jeden dzień. Dialogi niezmiennie mistrzostwo świata. Perełka dla miłośników typowych kryminałów.

Wrócił. Nie tylko mój ulubiony komisarz, ale również mój zachwyt nad serią. Książka pochłonięta dosłownie w jeden dzień. Dialogi niezmiennie mistrzostwo świata. Perełka dla miłośników typowych kryminałów.

Jedna z lepszych książek, przeczytanych w tym roku. Absolutnie rewelacyjna. Już poprzedni tom był świetny, ale ten bije rekordy. Kruk już nie jest policjantem, a jednak przychodzą do niego po pomoc.
Świetna lektura, polecam całą serię!

Jedna z lepszych książek, przeczytanych w tym roku. Absolutnie rewelacyjna. Już poprzedni tom był świetny, ale ten bije rekordy. Kruk już nie jest policjantem, a jednak przychodzą do niego po pomoc.
Świetna lektura, polecam całą serię!

Dobra jak poprzednie części.
Mam wrażenie, że Kruk był stworzony na jedną cześć. Bo forma w jakiej działa trochę przekombinowana. Te powroty do policji w jakiejś dziwnej formie.
Ogólnie akcja, akcja...

Dobra jak poprzednie części.
Mam wrażenie, że Kruk był stworzony na jedną cześć. Bo forma w jakiej działa trochę przekombinowana. Te powroty do policji w jakiejś dziwnej formie.
Ogólnie akcja, akcja...

No nie, jednak nie można być pewnym ani autora, ani serii. To co Piotr Górski zrobił z bohaterem serii z komisarzem Krukiem, to jest jakieś nieporozumienie.
Zniszczył wszystko to, co stanowiło o jakości poprzednich tomów. Wypisał Kruka z policji za przekroczenie uprawnień, ok, to się spina, bo mu się należało, więc Kruk wylądował w pracy fizycznej, gdzie myślenie konstruktywne nie zaprzątało mu głowy.
I nie jest z tym wszystkim szczęśliwy, wiadomo, jednak praca w policji to było dla niego coś więcej niż tylko praca. Jednak wraca do śledztwa jako KONSULTANT, no borze szumiący, jakież to było naciągane, mierne, wręcz momentami śmieszne. Kruk jak półbóg rozkminia to, czego inni nie widzą, ma dostęp do akt, wszelakie uprawnienia, stare kontakty i cudowną wręcz intuicję. Nie da się się tego przełknąć jak ktoś ma choć minimum rozsądku.
Powiem więcej, ta książka obraża czytelników, ich inteligencję i gust literacki. Dla mnie Kruk się skończył, umarł i mam nadzieję, że Piotr Górski znajdzie na siebie pomysł w innej serii, bo widać, że zabrakło tu pomysłu i koncepcji. Temat się wypalił, finito.
Zawsze polecałam tę serię wielbicielom gatunku i smutno mi, że spadła z mojej listy ulubionych. Nawet nie uratowało tej książki moje rodzinne Trójmiasto.
Nie polecam.

No nie, jednak nie można być pewnym ani autora, ani serii. To co Piotr Górski zrobił z bohaterem serii z komisarzem Krukiem, to jest jakieś nieporozumienie.
Zniszczył wszystko to, co stanowiło o jakości poprzednich tomów. Wypisał Kruka z policji za przekroczenie uprawnień, ok, to się spina, bo mu się należało, więc Kruk wylądował w pracy fizycznej, gdzie myślenie...