Agatha Christie

Klasyka kryminału pióra mistrzyni tego gatunku. Jak w wielu z jej powieści, akcja rozgrywa się w wyższych sferach. Nietypowe dla Christie jest tu właściwie jedno- jest zbrodnia, nie ma ciała ofiary. Londyn, zima, jeden z ostatnich wieczorów przed Bożym Narodzeniem. Pani Mc Gillicuddy wraca z przedświątecznych zakupów pociągiem, ze stacji Paddington. Poczucie błogości i zadowolenia zamąca jej makabryczna scena, widziana w oświetlonym oknie jednego z mijanych pociągów. Trwająca nie więcej, niż kilka sekund. Oto niewidziany z twarzy mężczyzna na oczach przerażonej pani Mc Gilicuddy kończy dusić młodą blondynkę. Podróżna oczywiście natychmiast zgłasza fakt morderstwa konduktorowi, a następnie sierżantowi policji. Jej historia nie spotyka się jednak ze zbytnim zainteresowaniem służb. Przyjmują zgłoszenie, ale bez większego przekonania, skłonni raczej podejrzewać świadka o przywidzenia czy koszmary podczas drzemki w przedziale. Policja, po krótkich czynnościach, zamyka śledztwo- po prostu nie ma ciała, nie ma dochodzenia. W prasie nie ukazuje się żadna wzmianka o znalezieniu zwłok na trasie przejazdu pociągu. Bohaterce nie pozostaje nic innego, jak zwrócić się z problemem do przyjaciółki- panny Marple, przenikliwej detektyw- amatorki. Szacowna dama, która już wcześniej przyłożyła rękę do ujęcia niejednego oprawcy, okazuje nieszczęsnej kobiecie zrozumienie i pomoc. Do akcji panna Marple włącza swoją młodą znajomą, niezwykle inteligentną i zmyślną Lucy Eyelesbarrow. Zadaniem Lucy, ma być zatrudnienie się w siedzibie rodu Crackenthorpe w charakterze służącej, i wybadanie sytuacji. To właśnie na terenie owej posiadłości być może ukryto ciało ofiary. Dziewczyna ochoczo podejmuje się roli ,,wtyczki", odkrywając krok po kroku rodzinne relacje i obyczaje rodziny magnatów. Sprawca natomiast nie ma skrupułów, jest zdeterminowany i gotowy na wszystko, łącznie z dokonaniem kolejnych morderstw, żeby osiągnąć swój niecny cel, a jego tożsamość nie została odkryta. Zaś zabójstwo w pociągu to przysłowiowy czubek góry lodowej... Bardzo dobry kryminał w stylu retro, świetnie się czyta. Autorka stworzyła skomplikowaną intrygę i godny jej klimat, z lekkim dreszczykiem. Morderca i jego motyw nie jest taki łatwy do odgadnięcia. Tomy z panną Marple w akcji wcale nie ustępują moim zdaniem tym z Herkulesem Poirot w roli głównej.