Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam około rok temu, zarówno polskie tłumaczenie Lecha Czyżewskiego jak i tekst oryginalny w języku angielskim. Teraz z wielką pasją do tego tytułu wracam.
Ponieważ to zdumiewająca książka. Woolf balansuje na krawędzi między prozą a poezją z taką gracją, że to jest aż nieludzko piękne. Dla samego języka i stylu warto sięgnąć po ten tytuł. Narracja też była bardzo eksperymentalna - czysty strumień świadomości w całej swej okazałości.
Miłośnicy wartkiej akcji się zawiodą, nie ma co ukrywać. Ale zapewniam, że jeśli świat, życie wydaje Ci się być chaotycznym labiryntem, w którym ktoś zapomniał zrobić wyjście, to ta książka jest dla Ciebie i zrozumiesz zawiłości kryjące się za słowami napisanymi tym zapierającym dech w piersiach stylem. Woolf dokonała czegoś niemożliwego, zawarła całe ludzkie życie w jednej książce. Od dzieciństwa, poprzez przyjaźń, miłość, samotność, bezcelowość, tęsknotę... aż do śmierci i rozstania. Razem z bagażem tych wszystkich dręczących myśli, rozterek, wątpliwości i strachu nad sensem istnienia, dociekaniem prawdy o świecie i innych ludziach, szukaniem swojego powołania i celu. Każdy z nas jest niepowtarzalną jednostką, tak samo jak każdy z nas jest kroplą w morzu jakiejś wspólnoty serc, marzeń, snów. Istniejemy przez chwilę i trzeba z tej chwili czerpać garściami. Niezwykle poruszająca lektura.

Przeczytałam około rok temu, zarówno polskie tłumaczenie Lecha Czyżewskiego jak i tekst oryginalny w języku angielskim. Teraz z wielką pasją do tego tytułu wracam.
Ponieważ to zdumiewająca książka. Woolf balansuje na krawędzi między prozą a poezją z taką gracją, że to jest aż nieludzko piękne. Dla samego języka i stylu warto sięgnąć po ten tytuł. Narracja też była bardzo...

Pierwszą pozycją tego autora po jaką sięgnęłam był zbiór opowiadań "Nokturny". Po lekkim rozczarowaniu nieco bałam się sięgnąć po "Malarza świata ułudy", a z drugiej strony byłam ciekawa. Na szczęście ciekawość wzięła górę. Przepiękna książka pod względem stylu, jestem naprawdę oczarowana. Ciągle treść otaczała atmosfera nostalgii i melancholii, nastrój był niesamowicie zbudowany. Wymowa jest wg. mnie słodko-gorzka, gdyż podkreśla, że z każdymi zmianami w naszym życiu należy się ostatecznie pogodzić, chociaż to bolesne i często trudne. Bardzo wczułam się w sytuację głównego bohatera a zarazem narratora powieści, dlatego też lekturę mocno przeżywałam emocjonalnie. Za to ukłon w stronę autora, bo zupełnie się tego nie spodziewałam. Subtelność i niedopowiedzenia to całą magia tej książki. Walka z małymi demonami z przeszłości i mądrość jaką zyskuje się wraz z wiekiem, odmienna perspektywa osądu swoich działań z perspektywy czasu - wszystko tam było tak dobrze przedstawione. A w szczególności kwestia, jak trudno jest żyć tak, by być w pełni z siebie zadowolonym i nie mieć sobie nic do zarzucenia. Przeszłości nie można zmienić, a na przyszłość należy patrzeć z nadzieją. Taka moim zdaniem jest wymowa tej książki.

Pierwszą pozycją tego autora po jaką sięgnęłam był zbiór opowiadań "Nokturny". Po lekkim rozczarowaniu nieco bałam się sięgnąć po "Malarza świata ułudy", a z drugiej strony byłam ciekawa. Na szczęście ciekawość wzięła górę. Przepiękna książka pod względem stylu, jestem naprawdę oczarowana. Ciągle treść otaczała atmosfera nostalgii i melancholii, nastrój był niesamowicie...

Od dawna bardzo chciałam sięgnąć po ten tytuł, po lekturze szczerze żałuję, że tak późno w efekcie to zrobiłam. Przepiękna pod względem stylu i języka. Wstrząsająca i refleksyjna opowieść, tak głęboko oddziałująca na wyobraźnię, że nawet gdy odkładałam książkę i zajmowałam się innymi sprawami, ciągle o niej myślałam. Nie mogłam się oderwać. Jak zwykle dla O. Wilde'a mistrzowskie dialogi i dopracowane w pełni postacie. Fascynująca książka, szarpiąca za struny do dziś współczesnych problemów moralnych. Wywołująca burzę w ludzkiej duszy i budząca cichą grozę. Mistrzostwo, dosłownie przerażająco-pięknie wybitna.

Od dawna bardzo chciałam sięgnąć po ten tytuł, po lekturze szczerze żałuję, że tak późno w efekcie to zrobiłam. Przepiękna pod względem stylu i języka. Wstrząsająca i refleksyjna opowieść, tak głęboko oddziałująca na wyobraźnię, że nawet gdy odkładałam książkę i zajmowałam się innymi sprawami, ciągle o niej myślałam. Nie mogłam się oderwać. Jak zwykle dla O. Wilde'a...