Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepiękna.

Przepiękna.

Przepiękna, ujmująca, zachwycająca językiem, stylem i fabułą.
Z każdą przeczytaną książką Zafona, coraz bardziej przekonuję się do tego, że jest on twórcą godnym podziwu.

Przepiękna, ujmująca, zachwycająca językiem, stylem i fabułą.
Z każdą przeczytaną książką Zafona, coraz bardziej przekonuję się do tego, że jest on twórcą godnym podziwu.

Bo nikt o miłości nie pisze tak jak Marquez...

Bo nikt o miłości nie pisze tak jak Marquez...

Jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek czytałam. Na książkę Marqueza natrafiłam przez przypadek szukając czegoś interesującego na księgarnianych półkach. Tytuł urzekł, by potem w wyniku lektury nabrać głębokiego sensu. Zarówno styl, składnia jak i sama fabuła są warte Nagrody Nobla. Co więcej, są warte tego, by lekturę smakować jednocześnie połykając ją. Jej sens, jej zdania. Książka zasługuje, by otrzymać tytuł najlepszej książki opowiadającej o miłości. O tej prawdziwej miłości: podszytej zwierzęcym pożądaniem, zazdrośćią, niemożnością innego życia. Taka właśnie dla mnie wydaje się być miłość. O niej w mistrzowski sposób pisze Marquez.

Jedna z najlepszych książek jakie kiedykolwiek czytałam. Na książkę Marqueza natrafiłam przez przypadek szukając czegoś interesującego na księgarnianych półkach. Tytuł urzekł, by potem w wyniku lektury nabrać głębokiego sensu. Zarówno styl, składnia jak i sama fabuła są warte Nagrody Nobla. Co więcej, są warte tego, by lekturę smakować jednocześnie połykając ją. Jej sens,...

Dawno nie czytałam tak kiepskiej książki w tak obiecującej oprawie graficznej. Bohaterowie prezentują sobą cukierkowy, idealny niemal świat. Choroba głównej bohaterki wydaje się być jej atutem, a nie rzeczą, która przeszkadza w codziennym życiu. W świat bogaczy wkrada się stara rodzinna legenda. Nasi cukierkowi bohaterowie wpadają na rozwiązanie zagadek ot tak. Pewnego wieczoru główna bohaterka słabnie i gdy leży w łóżku przypomina sobie naszyjnik, na którym widnieje drzewo. I nagle wie, że "skarb" ukryty jest pod owym drzewem. Co więcej, wie gdzie owo drzewo się znajduje. Ot tak, po prostu. Książka niestety składa się wyłącznie z tego typu "zagadek" i o ile styl, w którym pisze Hardie jest smaczny o tyle cała fabuła trąca o Meyerowskie gnioty. Pieniądze wydane niepotrzebnie... Tu sprawdza się powiedzenie: "Nie oceniaj książki po okładce". Motyw labiryntu w Chartres zachęcił mnie do jej kupna, a teraz bardzo żałuję. Nie polecam. Odradzam. Byłam szczęśliwa, gdy kończyłam ją czytać.

Dawno nie czytałam tak kiepskiej książki w tak obiecującej oprawie graficznej. Bohaterowie prezentują sobą cukierkowy, idealny niemal świat. Choroba głównej bohaterki wydaje się być jej atutem, a nie rzeczą, która przeszkadza w codziennym życiu. W świat bogaczy wkrada się stara rodzinna legenda. Nasi cukierkowi bohaterowie wpadają na rozwiązanie zagadek ot tak. Pewnego...

Książki to my sami. To nasza przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. O tym właśnie pisze Dominiquez w "Domu z papieru": „nikt nie chce stracić książki. Wolimy zgubić pierścionek, zegarek czy parasol niż książkę, której już nie będziemy czytali, ale która zachowuje, w samym brzmieniu tytułu, jakąś dawną i być może utraconą emocję”

Książki to my sami. To nasza przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. O tym właśnie pisze Dominiquez w "Domu z papieru": „nikt nie chce stracić książki. Wolimy zgubić pierścionek, zegarek czy parasol niż książkę, której już nie będziemy czytali, ale która zachowuje, w samym brzmieniu tytułu, jakąś dawną i być może utraconą emocję”

Mistrzowski Zafon powrócił. "Więzień nieba" zachwycił. Stał się pomostem do wielu zagadek z poprzednich części. Wyjaśnia, dlaczego doszło do spotkania Fermina z Danielem, oraz w jakich okolicznościach zmarła Izabela. Powraca też temat Davida Martina z "Gry Anioła". Sprawia, że serce bije coraz szybciej.
Dla "początkujących" w Zafonie może się wydawać nieco niezrozumiała, i nie tak doskonała, jaka jest po przeczytaniu poprzednich części o Cmentarzu Zapomnianych Książek. Wiele wyjaśnia, jednak jeszcze więcej plącze i ukrywa. Bo przecież to dopiero początek nowej historii! Historii Barcelony, którą czytelnik bez zwątpienia pokocha.
Czekam z niecierpliwością, bo moja wyobraźnia strawi samą siebie z niecierpliwości!

Mistrzowski Zafon powrócił. "Więzień nieba" zachwycił. Stał się pomostem do wielu zagadek z poprzednich części. Wyjaśnia, dlaczego doszło do spotkania Fermina z Danielem, oraz w jakich okolicznościach zmarła Izabela. Powraca też temat Davida Martina z "Gry Anioła". Sprawia, że serce bije coraz szybciej.
Dla "początkujących" w Zafonie może się wydawać nieco niezrozumiała, i...

Rewelacyjny podręcznik na szybką powtórkę przed maturą do historii sztukii ;)

Rewelacyjny podręcznik na szybką powtórkę przed maturą do historii sztukii ;)