Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nudna, przegadana i tendencyjna. Nie polecam.

Nudna, przegadana i tendencyjna. Nie polecam.

Powieść w konwencji przygodowej, lecz jego mroczna aura, na pograniczu snu i majaczeń, przypomina powieści grozy.
Głównym bohaterem jest karzeł Aleksander, który wraz ze swoim panem, Hrabią, otrzymują od króla Rzeczypospolitej, Stanisława Augusta, zadanie dostarczenia tajnego pisma Katarzynie II.
Rzecz jest niezwykłej wagi, gdyż dotyczy spraw państwowych. Ich poselstwo wyrusza pod pretekstem zgłębiania nauk i poznawania obcych krajów.
Podróż obfituje w różne dziwne i niebezpieczne przygody, coraz bardziej zapuszczają się w dzikie ostępy, w których spotykają rozbójników, zakonników i więźniów skazanych na zesłanie, tutaj też pobrzmiewają echa libertynizmu.
Oprócz przygód dominują filozoficzne rozważania Aleksandra. Wspomina odwiedzane dwory Europy, gdzie panowała wyjątkowa swoboda w podejściu do seksu i nagości. W salonach rozprawia się z ówczesnymi myślicielami, na czele z Voltaire`m.
W swoich rozważaniach pochwala, a równocześnie neguje pewne trendy oświeceniowe, zwłaszcza libertynizm. Jego ukochana, karlica Rozyna, jest w rękach zdemoralizowanego markiza.
Ale też nachodzi go gorzka refleksja głębszej natury. To zachowanie opozycji szlacheckiej, zwłaszcza magnaterii Rzeczypospolitej, która sprzeciwiała się reformom wprowadzanym przez króla , widząc w nich zagrożenie dla swoich przywilejów. " Ogryzają oni Polskę jak psy kość".
Stanisław August Poniatowski, współautor reform ustrojowych i powstania Konstytucji 3 Maja, rozpoczął realizację wzmocnienia władzy królewskiej, czemu sprzeciwiała się caryca Katarzyna II oraz Prusy i Imperium Habsburgów, gdyż w ich interesie było osłabienie pozycji Rzeczypospolitej.
Tytuł jest metaforą zaczerpniętą z Biblii, gdzie Aniołowie wstępują i zstępują z Nieba , a oznacza wysłanie posłańca od króla do ambasadora w innym kraju i odwrotnie.
Na koniec nachodzi mnie refleksja, czy ten utwór nie jest ponadczasowy!? W każdym razie daje dużo do myślenia. Warto po niego sięgnąć.

Powieść w konwencji przygodowej, lecz jego mroczna aura, na pograniczu snu i majaczeń, przypomina powieści grozy.
Głównym bohaterem jest karzeł Aleksander, który wraz ze swoim panem, Hrabią, otrzymują od króla Rzeczypospolitej, Stanisława Augusta, zadanie dostarczenia tajnego pisma Katarzynie II.
Rzecz jest niezwykłej wagi, gdyż dotyczy spraw państwowych. Ich poselstwo...

Patrik Hedstrom musi rozwiązać zagadkę morderstwa ,które w zaskakujący sposób łączy się z morderstwami sprzed dwudziestu lat. W międzyczasie znika kolejna dziewczyna, jest coraz mniej czasu na jej znalezienie a tropy prowadzą do rodziny miejscowego kaznodziei. Mroczny kryminał, trzymający cały czas w napięciu. Kiedy domyślamy się, kto może być mordercą, nagle zaczynamy się wahać, czy aby się nie mylimy!? Już samo słowo "kaznodzieja" ma w sobie coś mrocznego i niepokojącego. Najbardziej uderzył mnie aspekt psychologiczny: jak manipulowanie dorosłych psychiką dziecka może odbić się na jego przyszłym życiu. Co dla jednych wydaje się zwykłą grą i oszustwem dla innych może być furtką, przyzwoleniem na czynienie zła w imię udowodnienia swoich wyimaginowanych zdolności nadprzyrodzonych.
Wbrew logice wydaje mi się to, że ofiary mimo strasznego bólu zadawanego przez oprawcę, lubiły go a nawet czekały na jego dotyk. Coś niespotykanego !
I nareszcie mamy inspektora policji, który jest zwykłym, sympatycznym człowiekiem, mający rodzinę a nie byłym alkoholikiem albo po przejściach życiowych rozbitkiem

Patrik Hedstrom musi rozwiązać zagadkę morderstwa ,które w zaskakujący sposób łączy się z morderstwami sprzed dwudziestu lat. W międzyczasie znika kolejna dziewczyna, jest coraz mniej czasu na jej znalezienie a tropy prowadzą do rodziny miejscowego kaznodziei. Mroczny kryminał, trzymający cały czas w napięciu. Kiedy domyślamy się, kto może być mordercą, nagle zaczynamy...

Dużo się tutaj dzieje, jednak zabrakło mi tej szczypty magii, tajemniczości i nostalgii jaka jest w Egipcjaninie Sinuhe, Miki Waltariego. Tam i tutaj głównym bohaterem jest eunuch. Tutaj Taito to wszystkowiedzący i znający się na niemal wszystkim Samochwała , uważający się za geniusza. Momentami wydawało mi się, że słucham fragmentów encyklopedii, czy artykułów z Fokusa. Jednym słowem, troszkę się zmęczyłam słuchając nagrania. Całość to fantasy osadzone w starożytnym Egipcie, choć były chwile przykuwające uwagę. Jednym słowem, bardziej podobają mi się utwory Christiana Jac`qa. Czy przeczytam dalsze części, nie wiem.

Dużo się tutaj dzieje, jednak zabrakło mi tej szczypty magii, tajemniczości i nostalgii jaka jest w Egipcjaninie Sinuhe, Miki Waltariego. Tam i tutaj głównym bohaterem jest eunuch. Tutaj Taito to wszystkowiedzący i znający się na niemal wszystkim Samochwała , uważający się za geniusza. Momentami wydawało mi się, że słucham fragmentów encyklopedii, czy artykułów z Fokusa....

Dobry kryminał, trzymający w napięciu z elementami humorystycznymi. Podpułkownik Stasow nieoficjalnie pomaga wykryć sprawców czterech morderstw w kurorcie nad Morzem Czarnym. Sam jest narratorem kryminału i raczy nas opowieściami obyczajowymi oraz różnymi spostrzeżeniami. Z humorem przedstawiona jest postać byłej żony Stasowa i ich sympatycznej córeczki.
Choć trup ściele się gęsto, a w planie jeszcze były trzy kolejne to słucha się przyjemnie i na luzie. Mocna końcówka kryminału - wiadomość o śmierci młodego policjanta oraz niemoc milicji wobec zorganizowanej przestępczości.
I jeszcze jedno, ponieważ w przeszłości byłam nad Morzem Czarnym, z przyjemnością przypomniałam sobie tamtejszy klimat.

Dobry kryminał, trzymający w napięciu z elementami humorystycznymi. Podpułkownik Stasow nieoficjalnie pomaga wykryć sprawców czterech morderstw w kurorcie nad Morzem Czarnym. Sam jest narratorem kryminału i raczy nas opowieściami obyczajowymi oraz różnymi spostrzeżeniami. Z humorem przedstawiona jest postać byłej żony Stasowa i ich sympatycznej córeczki.
Choć trup...

Najlepsza powieść o losach ludności mieszkającej na Kresach podczas II wojny światowej. Ze ściśniętym sercem słuchałam audiobooka, musiałam co jakiś czas przerwać aby ogarnąć myśli. Ogrom zła jaki przetoczył się przez ziemie polskie na Kresach jest porażający. Zdarzenia jakie miały miejsce znamy przecież z historii i innych przekazów, jednak tutaj Autor przedstawił je tak bardzo poruszająco , wzruszająco i przygnębiająco.
Najpierw Sowieci, potem Niemcy i ich pacyfikacje miast i wsi. I Katyń - przejmujący opis pomordowanych oficerów polskich. Ich ciała rozkładające się we wspólnych grobach, po strzale w tył głowy.
Potem pogrom Polaków przez Ukraińców, banderowców i melnykowców oraz przez bliskich sąsiadów, którzy stali się katami - to najważniejszy motyw tej powieści. Krwawa Niedziela -niesamowite bestialstwo, jakby ogarnął ich szaleńczy amok. Mordy, pożoga, śmierć na różne sposoby, nie mając litości dla dzieci, kobiet i kobiet ciężarnych. I nie można tego usprawiedliwić, nawet biorąc pod uwagę zaszłości historyczne (takie czytałam opinie), tego nie można po prostu zrozumieć a tym bardziej zapomnieć. W końcu działania odwetowe i partyzantka.
Wszystkie te wydarzenia sprzęgnięte są z losami polskiej rodziny Woynowiczów i ich kuzynów, Czerestwieńskich z pochodzenia Ukraińców a nawet Rosjan. Miłość braci i kuzyna do jednej kobiety, rozpacz, beznadzieja, niepewność jutra , zemsta, walka z ukrycia oraz pytania nad przyszłością, jak będą żyć dalej, Polacy i Ukraińcy,i co przyniesie nowa nadciągająca nawałnica ze wschodu.
Ciężka ,mroczna, nie można być wobec tej powieści obojętnym ale wręcz traktować jak ostrzeżenie, gdyż historia często się powtarza. W PRL-u zakazana ze względu na wątek katyński. Dzisiaj powinna być wpisana do kanonu lektur. Gorąco polecam!

Najlepsza powieść o losach ludności mieszkającej na Kresach podczas II wojny światowej. Ze ściśniętym sercem słuchałam audiobooka, musiałam co jakiś czas przerwać aby ogarnąć myśli. Ogrom zła jaki przetoczył się przez ziemie polskie na Kresach jest porażający. Zdarzenia jakie miały miejsce znamy przecież z historii i innych przekazów, jednak tutaj Autor przedstawił je tak...

Barwna opowieść, rozgrywająca się głównie na Dolnym Śląsku XIII w, w okresie rozbicia dzielnicowego, za panowania Henryka Brodatego.
Na pierwszy plan wysuwają się trzy główne wątki. Pierwszym z nich jest konflikt pomiędzy Henrykiem Brodatym i jego synem Henrykiem Pobożym a drugim synem Konradem Kędzierzawym. Konrad zarzucał ojcu i bratu pozwalanie na osiedlanie się na Śląsku ludności niemieckiej, która obsadzała urzędy i wprowadzała niemieckie obyczaje. "Biada narodowi, który pozwala innemu narzucać sobie język i obyczaje, sprzecznym z obyczajem ojców jego".
Drugim wątkiem jest planowanie i najazd Mongołów na ziemie śląskie, które to do Europy ściągnęli ich kupcy weneccy. Trzecim wątkiem są przygody Wenecjanina Gaetano, podążającego do Trzebnicy, aby wykraść z klasztoru swoją ukochaną Beatrycze. W tle poznajemy wierzenia i zabobony rdzennej ludności śląskiej, oraz opisy przyrody, zwłaszcza puszczy , w której dominują złe moce i złośliwe duchy.
Innym wątkiem z kolei jest orszak legata papieskiego, biskupa Mediolanu ,zmierzającego z misją na dwór we Wrocławiu. Oczywiście, wszystkie wątki są ze sobą ściśle związane.
Powieść kończy się klęską wojsk polskich, rycerstwa ze wszystkich dzielnic wraz z posiłkami cudzoziemskimi i śmiercią księcia Henryka Pobożego , w starciu z przeważającymi siłami wojsk mongolskich, na Dobrym Polu. Bitwę i śmierć księcia, Autorka przedstawiła wyjątkowo plastycznie i przejmująco.
Bohaterowie rozmawiają językiem archaicznym, jakim rozmawiali Ślązacy, ale w niczym to nie przeszkadzało w zrozumieniu tekstu ( w moim przypadku - nagrania ).
Powieść o wartkiej akcji i ciekawej historii, z elementami szpiegostwa i zdrady, bardzo sugestywna, jest jednocześnie ostrzeżeniem przed powtarzającą się historią. Dziś stajemy znów przed nową postępującą germanizacją, wróg ze wschodu tuż tuż, a Chrześcijaństwo kolejny raz jest zagrożone.
Warto przeczytać lub posłuchać.

Barwna opowieść, rozgrywająca się głównie na Dolnym Śląsku XIII w, w okresie rozbicia dzielnicowego, za panowania Henryka Brodatego.
Na pierwszy plan wysuwają się trzy główne wątki. Pierwszym z nich jest konflikt pomiędzy Henrykiem Brodatym i jego synem Henrykiem Pobożym a drugim synem Konradem Kędzierzawym. Konrad zarzucał ojcu i bratu pozwalanie na osiedlanie się na...