Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo przyjemnie się czytało. Dość łatwo można się domyślić kim są bohaterowie i co się mniej więcej wydarzy, niemniej jednak książka potrafi też zaskoczyć (zwrot akcji na niemal ostatniej stronie bardzo przypadł mi do gustu). Widać, że to dopiero początek historii, kilka wątków pozostaje bez odpowiedzi, a ja z przyjemnością dowiedziałabym się jak dalej potoczą się losy Heaven, Lance'a i Dantego. Mam nadzieję, że dalsze części także zostaną wydane w języku polskim.

Bardzo przyjemnie się czytało. Dość łatwo można się domyślić kim są bohaterowie i co się mniej więcej wydarzy, niemniej jednak książka potrafi też zaskoczyć (zwrot akcji na niemal ostatniej stronie bardzo przypadł mi do gustu). Widać, że to dopiero początek historii, kilka wątków pozostaje bez odpowiedzi, a ja z przyjemnością dowiedziałabym się jak dalej potoczą się losy...

Nie polecam. Chaotyczna fabuła, dużo nieścisłości, męczyłam się czytając. O ile pierwsza część cyklu, pomimo pewnych braków, była jeszcze wciągająca, o tyle dalsze tomy to już coraz bliżej dna. Lepiej spożytkować czas na jakąś wartościowszą pozycję.

Nie polecam. Chaotyczna fabuła, dużo nieścisłości, męczyłam się czytając. O ile pierwsza część cyklu, pomimo pewnych braków, była jeszcze wciągająca, o tyle dalsze tomy to już coraz bliżej dna. Lepiej spożytkować czas na jakąś wartościowszą pozycję.

Zabili go/ją i uciekł/a. Absurd goni absurd.

Zabili go/ją i uciekł/a. Absurd goni absurd.

Dziesięć lat czekania na kontynuację przygód Vespera ale zdecydowanie warto było czekać. Wciąga niesamowicie od pierwszych stron.

Dziesięć lat czekania na kontynuację przygód Vespera ale zdecydowanie warto było czekać. Wciąga niesamowicie od pierwszych stron.

Pierwszy kontakt z twórczością Sandersona uważam za bardzo udany. Lekka ale wciągająca lektura.

Pierwszy kontakt z twórczością Sandersona uważam za bardzo udany. Lekka ale wciągająca lektura.

Niesamowicie wciągająca!

Niesamowicie wciągająca!

To chyba pierwszy romans, jaki czytałam, w którym akcja chociaż częściowo toczy się w kostnicy :) Książka lepsza niż pierwszy tom serii.

To chyba pierwszy romans, jaki czytałam, w którym akcja chociaż częściowo toczy się w kostnicy :) Książka lepsza niż pierwszy tom serii.

Raczej szablonowy romans paranormalny, ale można spędzić z tą książką miłe popołudnie, a nawet pośmiać się trochę.

Raczej szablonowy romans paranormalny, ale można spędzić z tą książką miłe popołudnie, a nawet pośmiać się trochę.

Tomik bardzo nasycony emocjami. Z początku można popłakać się ze śmiechu, pod koniec atmosfera staje się o wiele poważniejsza. Toboso-sensei ukazuje też przeszłość Finniego i jego spotkanie z Cielem i Sebastianem. Poznajemy także stronę charakteru Ciela, jakiej nie mieliśmy jeszcze okazji oglądać. I co zrobi Sebastian w takiej sytuacji? Z niecierpliwością będę czekać na rozwiązanie zagadki Wioski Wilkołaków i Zielonej Wiedźmy. Martwi mnie tylko, że polskie wydanie dogoniło japońskie i od tej pory na tomiki przyjdzie trochę poczekać...

Tomik bardzo nasycony emocjami. Z początku można popłakać się ze śmiechu, pod koniec atmosfera staje się o wiele poważniejsza. Toboso-sensei ukazuje też przeszłość Finniego i jego spotkanie z Cielem i Sebastianem. Poznajemy także stronę charakteru Ciela, jakiej nie mieliśmy jeszcze okazji oglądać. I co zrobi Sebastian w takiej sytuacji? Z niecierpliwością będę czekać na...

Jedna z moich ulubionych mang. Świetnie narysowane postaci (choć może w pierwszych rozdziałach nie powala, później kreska staje się przepiękna)o wyrazistych charakterach i porywająca fabuła z wieloma zwrotami akcji. Żałuję jedynie, że Kamisama Hajimemashita nie jest wydawana w Polsce, bo od razu powędrowałaby na moją półkę (;_;)

EDIT
Moje modły zostały wysłuchane - cała seria zajmie honorowe miejsce w mojej biblioteczce. Dziękuję, Studio JG! \(^v^)/

Jedna z moich ulubionych mang. Świetnie narysowane postaci (choć może w pierwszych rozdziałach nie powala, później kreska staje się przepiękna)o wyrazistych charakterach i porywająca fabuła z wieloma zwrotami akcji. Żałuję jedynie, że Kamisama Hajimemashita nie jest wydawana w Polsce, bo od razu powędrowałaby na moją półkę (;_;)

EDIT
Moje modły zostały wysłuchane - cała...

Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie na tyle, że przeczytałam ją w jedno popołudnie. Główna bohaterka jest ciekawą postacią, jednak raczej nie przypominała mi wymienionych na okładce bohaterek, a bardziej Sonję Blue Nancy A. Collins. Główny bohater męski jest w książce tak tajemniczy, że w zasadzie ciężko powiedzieć o nim coś poza tym, że jest nieziemsko przystojny i potężny (w końcu włada jednym z Domów). Drugi konkurent do ręki naszej heroiny w zasadzie podpada pod tę samą kategorię. Mam nadzieję, że w dalszych częściach szerzej zostanie przedstawiony świat en-enów, bo na razie najjaskrawiej przestawione zostały płaczliwe i skłonne do bójek nimfy :)

Mimo kilku minusów i nieco szablonowych rozwiązań, akcja toczy się dosyć wartko, a sama książka wciąga, więc z przyjemnością sięgnę po dalsze części.

Muszę przyznać, że książka wciągnęła mnie na tyle, że przeczytałam ją w jedno popołudnie. Główna bohaterka jest ciekawą postacią, jednak raczej nie przypominała mi wymienionych na okładce bohaterek, a bardziej Sonję Blue Nancy A. Collins. Główny bohater męski jest w książce tak tajemniczy, że w zasadzie ciężko powiedzieć o nim coś poza tym, że jest nieziemsko przystojny i...

Powiem szczerze - tytuł mnie zniechęcił. Może dlatego, że ostatnimi czasy wampir w literaturze to nieziemsko przystojny młodzieniec spoglądający melancholijnie i tajemniczo z ostatniej ławki oraz próbujący bohatersko przeciwstawiać się okrutnemu losowi i własnej naturze. Jednak ostatecznie sięgnęłam po tę pozycję i naprawdę nie żałuję. Powiem więcej - książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Wciągnęła mnie tak, że pochłonęłam ją w weekend. Podoba mi się wykreowany w niej świat, w którym ludzie zostali w większości zdegradowani do roli szybkiej przekąski. Autorzy nie obawiali się też serwować szczegółowych opisów pożywiania się wampirów ani przedstawiać obrazu zrujnowanych wielkich metropolii. Na pochwałę zasługuje także przedstawienie bohaterów, którzy nie sprawiali wrażenia papierowych postaci wepchniętych w szablony "wampir-wyrzutek" i "typowa księżniczka", a istot z krwi i kości (choć tajemnica Grayfriara była dość łatwa do przewidzenia :D).
Na pewno wrócę do tej książki i z pewnością zapoznam się z dalszymi tomami.

Powiem szczerze - tytuł mnie zniechęcił. Może dlatego, że ostatnimi czasy wampir w literaturze to nieziemsko przystojny młodzieniec spoglądający melancholijnie i tajemniczo z ostatniej ławki oraz próbujący bohatersko przeciwstawiać się okrutnemu losowi i własnej naturze. Jednak ostatecznie sięgnęłam po tę pozycję i naprawdę nie żałuję. Powiem więcej - książka bardzo...

Uwielbiam Kuroshitsuji - te postacie, ta kreska, ta fabuła! Anime też było dobre (cudownie było usłyszeć Ono Daisuke jako Sebastiana, Sakamoto Maayę jako Ciela i Fukuyamę Juna jako Grella), ale według mnie manga jest o wiele, wiele lepsza.

Uwielbiam Kuroshitsuji - te postacie, ta kreska, ta fabuła! Anime też było dobre (cudownie było usłyszeć Ono Daisuke jako Sebastiana, Sakamoto Maayę jako Ciela i Fukuyamę Juna jako Grella), ale według mnie manga jest o wiele, wiele lepsza.