Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Atmosfera z przyjemnych okruchów życia szybko zamienia się w dramat, gdzie napięcie można kroić nożem, mimo tego, że nic dziwnego tak na prawdę się nie dzieje. To zasługa rewelacyjnej narracji autora, który kadrami i dialogami umiejętnie balansuje miedzy spokojem, a napięciem.
Rysunki są bardzo dobre. Oshimi zamiast używać rastrów wszystko robi ręcznie, przez co kreska, zwłaszcza ta która tworzy tła, jest pełna drobnych kreseczek, chaotyczna, ale też luźna i swobodna. Za to postacie są stworzone bardzo przyjemnie i delikatnie.

Atmosfera z przyjemnych okruchów życia szybko zamienia się w dramat, gdzie napięcie można kroić nożem, mimo tego, że nic dziwnego tak na prawdę się nie dzieje. To zasługa rewelacyjnej narracji autora, który kadrami i dialogami umiejętnie balansuje miedzy spokojem, a napięciem.
Rysunki są bardzo dobre. Oshimi zamiast używać rastrów wszystko robi ręcznie, przez co kreska,...

Najlepszy tomik. Jest dużo akcji, masa nowych, ciekawych postaci, rysunki są nawet lepsze niż w tomie poprzednim - to co rysownik robi z tuszem jest niesamowite - a do tego fabuła się rozwija, działa humor, działa to od strony dramatycznej, obyczajowej. Chyba najlepszy tom do tej pory.

Najlepszy tomik. Jest dużo akcji, masa nowych, ciekawych postaci, rysunki są nawet lepsze niż w tomie poprzednim - to co rysownik robi z tuszem jest niesamowite - a do tego fabuła się rozwija, działa humor, działa to od strony dramatycznej, obyczajowej. Chyba najlepszy tom do tej pory.

Fabularnie troszkę gorzej, mało rozwoju fabuły, ale dużo akcji. Piękne rysunki, mocna, gęsta czerń, ładne postaci i ciekawie narysowane otoczenia.

Fabularnie troszkę gorzej, mało rozwoju fabuły, ale dużo akcji. Piękne rysunki, mocna, gęsta czerń, ładne postaci i ciekawie narysowane otoczenia.

Śliczna kreska, masa kreatywnych projektów. Fabularnie jest całkiem spoko, ale czuć że to dopiero początek.

Śliczna kreska, masa kreatywnych projektów. Fabularnie jest całkiem spoko, ale czuć że to dopiero początek.