Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna na grudzień.

Cudowna na grudzień.

Idealna na lato. Skłania do własnej refleksji czego nam w życiu trzeba.

Idealna na lato. Skłania do własnej refleksji czego nam w życiu trzeba.

Dla osób które chcą się dowiedzieć jak prawidłowo projektować.

Dla osób które chcą się dowiedzieć jak prawidłowo projektować.

Dla kobiet które za często zapominają o sobie, a chcą zmienić to w swoim życiu. Dobry poradnik dla kobiet które nie mają dużego doświadczenia w kwestii damsko-męskim i chcą się trochę przestrzec/dowiedzieć.

(Jak czasem słyszę od koleżanek o sytuacjach które ich spotkały z facetami, to wydrukowałabym im parę cytatów i powiesiła im na lodówce.)

Niektóre porady trzeba brać z dystansem, ponieważ nie każdy mężczyzna, jest człowiekiem który kieruje się zwierzęcym instynktem. Prawda jest taka, że od nas zależy komu pozwalamy się do siebie zbliżać i jak. Są schematy zachowani mężczyzn które się zagradzają z książką, dlatego warto czasem do niej wrócić aby zrozumieć i odpowiednio przemyśleć reakcje.

Natura poradników jest taka że to tylko poradnik, nie przewodnik ani Biblia. Autorka wiedziała co pisze i po co. Warto wyciągać tyle ile się potrzebuje, a kierować się własnym sumieniem, sercem i rozumem.

Dla kobiet które za często zapominają o sobie, a chcą zmienić to w swoim życiu. Dobry poradnik dla kobiet które nie mają dużego doświadczenia w kwestii damsko-męskim i chcą się trochę przestrzec/dowiedzieć.

(Jak czasem słyszę od koleżanek o sytuacjach które ich spotkały z facetami, to wydrukowałabym im parę cytatów i powiesiła im na lodówce.)

Niektóre porady trzeba brać...

Bardzo ciekawa dla laików, a chcą zrozumieć.

Bardzo ciekawa dla laików, a chcą zrozumieć.

Nie każda kontynuacja dobra, jak się wydaje.

Czytając, pierwszą część przygód forografa oraz projektantki wnętrz, byłam zachwycona oryginalnością oraz absurdem. Humoru oczywiście nie licząc.
Po drugą część chwyciłam z czystej ciekawości, wysokie oceny także mnie zachęciły. "Bo przecie, cóż może się stać?
"Z tobą się nie nudzę", to czysto "sielankowa" książka. Bardzo lekka. Po zapoznaniu się z poprzedniczką, za lekka. Dawała, duży niedosyt. Największym, moim zdaniem, w kwestii humoru, który został zastąpiony erotycznymi scenkami, których, było zanadto.
Bardzo polubiałam tą autorkę, ale obawiam się, że nie jest stworzona do pisania kontynuacji. Co jest dosyć dziwne, pomysłów i kreatywności jej nie brak (można to zaobserwować, w jej innych pozycjach książkowych).

Reasumując: niech zostawi Simona i Caroline w spokoju. Każdy czytelnik "Nie dajesz mi spać" nie potrzebuje kolejnych części, do udowodnienia, że ci bohaterowie, są do siebie stworzeni.

Nie każda kontynuacja dobra, jak się wydaje.

Czytając, pierwszą część przygód forografa oraz projektantki wnętrz, byłam zachwycona oryginalnością oraz absurdem. Humoru oczywiście nie licząc.
Po drugą część chwyciłam z czystej ciekawości, wysokie oceny także mnie zachęciły. "Bo przecie, cóż może się stać?
"Z tobą się nie nudzę", to czysto "sielankowa" książka. Bardzo...

„Dotyk oszusta”, trzecia książka z serii "Dotyk" i (według mnie), najbardziej wyszukana cecha głównego bohatera. W porównaniu do poprzednich części, tytułowe "oszukiwanie" ze strony Pana Devona, nie było prawie w ogóle ukazane. Jedynie, w poszczególnych fragmentach. Co mnie osobiście, bardzo drażniło.
Co do samej fabuły i wnętrza utworu, zgadzam się z poprzednimi opiniotwórcami. "Dotyk oszusta" bardzo odbiega, od motywu fantastycznego,
Fabuła mdła, przez duże ukolorowanie historii głównych bohaterów. Zbyt prosta. Bardzo łatwo było odczuć, że autorce skończyły się pomysły, co do tej serii i książki, więc zwiększyła ilość scen łóżkowych.
Lubiałam poprzednie części, nie zaprzeczę, lecz po takiej dawcę oryginalnych i ciekawych zdarzeń, ostatnia miała być czymś, co jeszcze bardziej zaskoczy. Pewnie gdybym, nie miała nic do porównania, była by to opinia pozytywna.

„Dotyk oszusta”, trzecia książka z serii "Dotyk" i (według mnie), najbardziej wyszukana cecha głównego bohatera. W porównaniu do poprzednich części, tytułowe "oszukiwanie" ze strony Pana Devona, nie było prawie w ogóle ukazane. Jedynie, w poszczególnych fragmentach. Co mnie osobiście, bardzo drażniło.
Co do samej fabuły i wnętrza utworu, zgadzam się z poprzednimi...

Zacznę od tego, że książka najbardziej mnie urzekła swą niewinnością.
Opis niby zarysował fabułę, ale dalej nie wiadomo było jaka ta historia jest w całości. Przyznam się głupio, że samą książkę, wybrałam na szybko w bibliotece. Rzuciłam okiem i zabrałam. To była najbardziej trafiona i spontaniczna czynność, którą zrobiłam ostatnimi czasy.
Czytając, nie miałam żadnych odruchów, ani nudy, ani zmęczenia. Sama otoczka, którą Pani Joanna zastosowała w dialogach i opisach nie nużyła, jak miałam nieraz styczność w innych pozycjach książkowych. To jest bardzo duży plus, nie było dużo opisów miejsc, ani innych typu rzeczy, czytelnik mógł wziąć sprawy w swoje ręce i samemu wykreować świat Joanny i Krzysztofa. Co do dialogów, również ta sama sytuacja, "kochankowie" nie kłócą się, ani za długo, ani za krótko, nie "migdalą się", ani za krótko, ani za długo. Czuć można było niebo, czytając tą historię, autorka wiedziała co pisze i jak pisze.
Nigdy nie miałam snów na podstawie fabuły książki, Pani Zawadzkiej się to udało i jestem wdzięczna, za tak wciagajacą historie. Mam nadzieję, że nie długo pojawi się kolejna część. (O którą, osobiście bardzo proszę)

Zacznę od tego, że książka najbardziej mnie urzekła swą niewinnością.
Opis niby zarysował fabułę, ale dalej nie wiadomo było jaka ta historia jest w całości. Przyznam się głupio, że samą książkę, wybrałam na szybko w bibliotece. Rzuciłam okiem i zabrałam. To była najbardziej trafiona i spontaniczna czynność, którą zrobiłam ostatnimi czasy.
Czytając, nie miałam żadnych...