Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wydarzenia do których reflektuje książka są bez 2 zdań straszne, nieludzkie, nie powinny nigdy mieć miejsca. Mam mimo wszystko wrażenie, że autor nie zdecydował się dzielić wszystkimi okropnościami z czytelnikiem - czy to dobrze, czy źle, każdy może oszacować sam.

Irytowała mnie jedynie jedna rzecz - wydanie tej książki jest fatalne.
Jeśli macie możliwość, zainteresujcie się innym.

Wydarzenia do których reflektuje książka są bez 2 zdań straszne, nieludzkie, nie powinny nigdy mieć miejsca. Mam mimo wszystko wrażenie, że autor nie zdecydował się dzielić wszystkimi okropnościami z czytelnikiem - czy to dobrze, czy źle, każdy może oszacować sam.

Irytowała mnie jedynie jedna rzecz - wydanie tej książki jest fatalne.
Jeśli macie możliwość, zainteresujcie...

Gdyby była odrobinę mniej przewidywalna.. Czasami wręcz mniej banalna i oczywista.
Czasami jednak wystarczy aż i tylko tyle.
Jest warta poznania każdemu fanowi fantasy, pięknie prezentuje się w wydaniu 1 tomowym.

Gdyby była odrobinę mniej przewidywalna.. Czasami wręcz mniej banalna i oczywista.
Czasami jednak wystarczy aż i tylko tyle.
Jest warta poznania każdemu fanowi fantasy, pięknie prezentuje się w wydaniu 1 tomowym.

Przeczytałem drugi raz.
Drugi raz nie ogarnąłem większości więzów pomiędzy postaciami, rodami, miejscami.. Bo zobaczcie chociaż na ten cytat:

"W Dorthonionie natomiast ludem Beora i kraina Ladros władał Boromir, syn Borona, który byl wnukiem Beora Starego.
Hador miał synów Galdora i Gundora - Hurina i Huora, Hurin zaś - Turina, zwanego później zguba Glaurunga; synem Huora był Tuor, ojciec Earendila Błogosławionego. Boromir miał syna Bregora, ten zaś - Bregolasa i Barahira. Natomiast synami Bregolasa byli Beragund i Belegund. Córka Beragunda, Morwena, urodziła Turina, a córka Belegunda, Riana, Tuora. Syn Barahira, Beren Jednoręki, zdobył miłość córki Thingola, Luthien, i przeszedłszy przez śmierć wrócił do świata żyjących; córka tych dwojga była Elwinga, żona Earendila, i od nich się wywodzą wszyscy późniejsi królowie Numenoru. "

Drugi raz jestem zachwycony.

Przeczytałem drugi raz.
Drugi raz nie ogarnąłem większości więzów pomiędzy postaciami, rodami, miejscami.. Bo zobaczcie chociaż na ten cytat:

"W Dorthonionie natomiast ludem Beora i kraina Ladros władał Boromir, syn Borona, który byl wnukiem Beora Starego.
Hador miał synów Galdora i Gundora - Hurina i Huora, Hurin zaś - Turina, zwanego później zguba Glaurunga; synem Huora...