Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skończyłam tą książkę tylko i wyłącznie dlatego, że nienawidzę odkładać nie przeczytanych powieści.
Sama historia jest ciekawa, ale nie ma tu czegoś co trzymałoby w napięciu, co sprawiałoby, że bałabym się co wydarzy się na następnej stronie.
Narrator cały czas skupia się na przemyśleniach i odczuciach postaci. Tak wnikliwej analizy myśli bohaterów nie spotkałam jeszcze w żadnej książce.
Moim zdaniem fabuła powinna zostać zamknięta w maksymalnie 150 stronach przedstawiających wydarzenia,a nie sposób patrzenia na nie postaci.

Skończyłam tą książkę tylko i wyłącznie dlatego, że nienawidzę odkładać nie przeczytanych powieści.
Sama historia jest ciekawa, ale nie ma tu czegoś co trzymałoby w napięciu, co sprawiałoby, że bałabym się co wydarzy się na następnej stronie.
Narrator cały czas skupia się na przemyśleniach i odczuciach postaci. Tak wnikliwej analizy myśli bohaterów nie spotkałam...

Po przeczytaniu "Pokolenia Ikea" byłam zniesmaczona i zszokowana ilością wulgaryzmów w niej zawartych. Co sprawiło, że nie zamknęłam książki po pierwszym rozdziale? Otóż, chcę zostać prawnikiem i byłam ciekawa "jak to jest". Rozczarowałam się.
Po "Pokolenie Ikea. Kobiety" sięgnęłam, ponieważ wierzyłam, że Piotr C. chciał przekazać coś więcej, coś czego nie dostrzegłam w pierwszej części. I tym razem nie rozczarowałam się.
Wystarczyło, że przeczytałam prolog by przestać myśleć o stylu i wulgaryzmach tej książki. Dotarł do mnie jej dramat. Usłyszałam krzyki ludzi, którzy nie radzą sobie z życiem.
Według mnie właśnie o tym są obie części; o ludziach, którzy maję chore hierarchie wartości, nie cieszą się niczym oprócz pieniędzy i dobrego seksu, wydaje się im, że są panami świata, a tak naprawdę nie są nawet panami własnego losu.
Czytając te książki mogłam znaleźć się w zupełnie innym, ale niestety istniejącym gdzieś daleko świecie. Świecie, do którego mam nadzieję nigdy nie będę należeć.

Po przeczytaniu "Pokolenia Ikea" byłam zniesmaczona i zszokowana ilością wulgaryzmów w niej zawartych. Co sprawiło, że nie zamknęłam książki po pierwszym rozdziale? Otóż, chcę zostać prawnikiem i byłam ciekawa "jak to jest". Rozczarowałam się.
Po "Pokolenie Ikea. Kobiety" sięgnęłam, ponieważ wierzyłam, że Piotr C. chciał przekazać coś więcej, coś czego nie dostrzegłam w...