Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewątpliwie książka jest lekka, nawet może zbyt lekka. Bardzo wyraźnie widać, że autorka zaczynała swoją pisarską przygodę od romansów. Czytałam inne, późniejsze książki tej autorki i to co rzuca się w oczy po lekturze tej, to to, że w książce "Ciało" mamy do czynienia z ciekawym wątkiem kryminalnym, ale jak dla mnie zbyt mocno przeplatanym harlequinowym romansem.

Niewątpliwie książka jest lekka, nawet może zbyt lekka. Bardzo wyraźnie widać, że autorka zaczynała swoją pisarską przygodę od romansów. Czytałam inne, późniejsze książki tej autorki i to co rzuca się w oczy po lekturze tej, to to, że w książce "Ciało" mamy do czynienia z ciekawym wątkiem kryminalnym, ale jak dla mnie zbyt mocno przeplatanym harlequinowym romansem.

Pierwsze spotkanie z twórczością Zajdla - zdecydowanie nie ostatnie. Świat, który wykreował niewątpliwie był zainspirowany wszechobecną inwigilacją i cenzurą. Przeniesienie tego na futurystyczny grunt sprawia, że nawet dla mnie, jako czytelnika, który nijak nie pamięta czasów, w których Zajdel tworzył swe dzieła, jest czytelne w odbiorze. Historia, którą przedstawia, jak łatwo jest manipulować ludźmi poprzez kombinację propagandy i strachu. Niestety ten aspekt powieści Zajdla jest aktualny po dziś dzień i pewnie będzie jeszcze przez dłuuugi czas. Hierarchizacja społeczeństwa jest jego nieodłącznym elementem, choćbyśmy nie wiem jak sprawiedliwy system wymyślili. Zawsze znajdzie się ktoś kto będzie chciał mieć lepiej niż pozostali, a inni zawsze będą czuli się pokrzywdzeni, czując, że są wykorzystywani przez tych wyżej postawionych.

Książka nie opowiada o tym jak potoczyły się dalsze losy Paradyzji, po opuszczeniu jej przez ziemskiego obserwatora, więc po skończeniu lektury pozostaje lekki niedosyt.

Pierwsze spotkanie z twórczością Zajdla - zdecydowanie nie ostatnie. Świat, który wykreował niewątpliwie był zainspirowany wszechobecną inwigilacją i cenzurą. Przeniesienie tego na futurystyczny grunt sprawia, że nawet dla mnie, jako czytelnika, który nijak nie pamięta czasów, w których Zajdel tworzył swe dzieła, jest czytelne w odbiorze. Historia, którą przedstawia, jak...

Pomimo, że ogromną fanką fantastyki nie jestem (choć teraz mogę powiedzieć, że nie byłam), książkę niemalże pochłonęłam. Co więcej język, którym posługuje się Zajdel konstruując swoje futurystyczne wizje bardzo mi odpowiada. Jeśli chodzi o fabułę, jest ona oryginalna i momentami zaskakująca. Po wcześniejszej lekturze "Paradyzji" nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że niektóre pomysły się powtarzają, ale nie przeszkadzało mi to zbytnio.

Polecam wszystkim ceniącym dobrą polską literaturę, jak i tym, którzy dopiero się do niej przekonują.

Pomimo, że ogromną fanką fantastyki nie jestem (choć teraz mogę powiedzieć, że nie byłam), książkę niemalże pochłonęłam. Co więcej język, którym posługuje się Zajdel konstruując swoje futurystyczne wizje bardzo mi odpowiada. Jeśli chodzi o fabułę, jest ona oryginalna i momentami zaskakująca. Po wcześniejszej lekturze "Paradyzji" nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że niektóre...