Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest jedną z najniebezpieczniejszych zabójczyń na świecie. A może nawet najniebezpieczniejszą. Popełnia jeden błąd, który kosztuje ją wiele. Zbyt wiele.

Celaena Sardothien to bohaterka książki pt. "Szklany tron", której autorką jest Sarah J. Maas. Celaena ma zaledwie 17 lat, ale już zdążyła dorobić się dość ponurej sławy morderczyni. Popełnia fatalną pomyłkę, przez co zostaje schwytana. Cudem unika powieszenia. Za to król wymierza jej karę, która okazuje się być gorsza od śmierci – zostaje skazana na dożywotnią niewolniczą pracę w kopalni soli Endovier. Po okropnym roku spędzonym w tym miejscu, Celaena otrzymuje od księcia Doriana propozycję. Ma wziąć udział w turnieju o tytuł królewskiego zabójcy. Turnieju na śmierć i życie. Jeśli wygra, po 4 latach odzyska wolność. Dziewczyna zgadza się. Wie, że lepsza jest taka śmierć, niż gnicie kolejne miesiące w kopalni, gdzie jest traktowana jak niewolnik, gdzie jest zimno i głód.

Akcja od tego momentu zaczyna nabierać rozpędu i zatrzymuje się chwilami tylko po to, by dać odetchnąć czytelnikowi przed następnymi wydarzeniami i podsumować sobie wszystko. Jest to niewątpliwie wielka zaleta książki. Nie mogłam się od niej oderwać. Wciągała mnie, a ja dałam się wciągać. Weszłam w świat Celaeny – wyjątkowej dziewczyny, która potwierdza powiedzenie, że pozory mylą. Jest kimś, kto skrywa głęboko w sobie wiele tajemnic. Czasami bywa zagubiona, ale to jej nie umniejsza. Osoba Calaeny zachęca do dalszego czytania i poznawania jej, co według mnie jest kolejnym walorem tej lektury.

Wczytując się w książkę, razem Calaeną dowiadujemy się, że walka o tytuł Obrońcy nie jest jedyną, którą będzie musiała stoczyć. Ktoś zabija po kolei jej przeciwników. Ona sama może być następna. Te piętrzące się zagadki i tajemnice podsycają atmosferę. Pragniemy razem z zabójczynią odkryć, kto za tym wszystkim stoi, zanim to ona będzie kolejną ofiarą. Gdy dochodzą do tego tajemnicze Znaki Wyrda, sprawa jeszcze bardziej się komplikuje... a my jesteśmy jeszcze bardziej zainspirowani, by poznać rozwiązanie. Autorka genialnie opisuje to wszystko, by pod koniec pokazać nam idealnie pasującą do siebie całość. To następny atut powieści.

Szczególnie spodobało mi się ukazanie postaci w lekturze. Nie są płytcy, lecz mają swoje charaktery, swoje historie. Dla mnie jest to jedna z ważniejszych rzeczy w książce, która nie ma być tylko lekko czytaną przeze mnie powiastką, lecz także czymś, z czego wyciągnę wiele nauk. Tego wymagałam od tej pozycji. Na szczęście nie zawiodłam się. Choć "Szklany tron" przeczytałam niedawno, wiem już z pewnością, że to moja ulubiona książka. Ma w sobie coś niesamowitego i wciągającego od pierwszej strony. Jestem oczarowana postacią Celaeny, która może być wzorem dla wielu dziewczyn – nigdy się nie poddaje i pokazuje, że jej los jest w jej własnych rękach.

"Szklany tron" jest godną polecenia powieścią. Sarah J. Maas ukazuje tu swój niesamowity kunszt literacki, przez co możemy poważnie rozważać sięgnięcie po inne książki tej autorki, szczególnie z tej serii. Polecam z pewnością tę pozycję, która zdobyła już niejedno serce na świecie, w tym także moje.

Jest jedną z najniebezpieczniejszych zabójczyń na świecie. A może nawet najniebezpieczniejszą. Popełnia jeden błąd, który kosztuje ją wiele. Zbyt wiele.

Celaena Sardothien to bohaterka książki pt. "Szklany tron", której autorką jest Sarah J. Maas. Celaena ma zaledwie 17 lat, ale już zdążyła dorobić się dość ponurej sławy morderczyni. Popełnia fatalną pomyłkę, przez co...

"Krew elfów" jest pierwszą powieścią o wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego. To kontynuacja opowiadań z "Ostatniego życzenia" oraz "Miecza przeznaczenia". Dowiadujemy się zatem, jak dalej toczą się losy Geralta, Ciri oraz Yenefer.

W świecie Geralta trwają nieustanne wojny, lecz ta ma inny wymiar. Walka toczy się pomiędzy ludźmi a innymi rasami, głównie elfami. Wszyscy wymagają od wiedźmina, by opowiedział się po jednej ze stron – także jego wychowanka Ciri. Ten ciągle upiera się przy neutralności. Jednak ona, jak wszystko, ma swoją cenę, którą Geralt będzie musiał zapłacić.

Mamy okazję poznać tu innych wiedźminów, takich jak: Coën, Lambert, Eskel i Vesemir, oraz Kaer Morhen. Ciri jest tu uczona wiedźmińskiego życia i sztuk walki. Okazuje się także, iż nie jest zwykłą dziewczyną.

Sapkowski jest mistrzem pióra. Genialnie tworzy postacie oraz ich życie - nie zawsze proste. Stawia przed nimi problemy, które mogą spotkać każdego z nas. Łatwiej nam przez to ich zrozumieć, utożsamiać się z nimi. Pisarz ma talent do intrygowania nas, szczególnie przed końcem. Przez to chcemy więcej. Chcemy wiedzieć, jak potoczą się losy naszych ulubionych (lub wręcz przeciwnie) bohaterów.

Szczególnie zachęca nas wątek Ciri. Jak wcześniej wspomniałam, nie jest zwykłą dziewczyną, choć jej wygląd na to nie wskazuje. Ma szczególną moc, przez co zaczyna być poszukiwana przez wiele osób, w tym także królów.

Autor znów zachęca nas do czytania swoim świetnym kunsztem literackim, przez co książkę czyta się łatwo i przyjemnie. Nie przeszkadzają nam również przekleństwa rzucane tu i ówdzie przez bohaterów. Powieść jest niesamowita. Wciąga od pierwszej strony, a po skończeniu zachęca do sięgnięcia po kolejną część.

"Krew efów" to udana próba zamknięcia wiedźmina w czymś dłuższym niż opowiadanie. Bardzo spodobało mi się to. Jestem pewna, że będę kontynuować czytanie serii o wiedźminie, która niesamowicie pochłania. Polecam książkę nie tylko miłośnikom fantasy.

"Krew elfów" jest pierwszą powieścią o wiedźminie autorstwa Andrzeja Sapkowskiego. To kontynuacja opowiadań z "Ostatniego życzenia" oraz "Miecza przeznaczenia". Dowiadujemy się zatem, jak dalej toczą się losy Geralta, Ciri oraz Yenefer.

W świecie Geralta trwają nieustanne wojny, lecz ta ma inny wymiar. Walka toczy się pomiędzy ludźmi a innymi rasami, głównie elfami....

"Miecz przeznaczenia" to zbiór opowiadań autorstwa Andrzeja Sapkowskiego. Jest jedną z ciekawszych lektur w szkole. W skład książki wchodzi 6 opowiadań: "Granica możliwości", "Okruch lodu", "Wieczny ogień", "Trochę poświęcenia" oraz "Coś więcej".

Głównym bohaterem opowiadań jest wiedźmin Geralt z Rivii. Jego powołanie to zabijanie potworów, które gnębią ludzi. Został wcześniej do tego specjalnie wyszkolony. Dość często pojawiają się tu również: trubadur Jaskier, przyjacel wiedźmina, Yennefer - czarodziejka oraz księżniczka Ciri.

Czytając tę wspaniałą lekturę, przenosimy się do innego świata – świata widłogonów, szlug, smoków, driad, niziołków, czarodziejów oraz innych postaci. W każdym opowiadaniu Sapkowski zadziwia nas różnorodnością potworów i bohaterów. Oprócz tego znajdziemy ponadczasowe przesłania i prawdy życiowe. Uważam, że to jeszcze bardziej podnosi wartość tego dzieła.

Należy przeczytać tę książkę, ponieważ fabuła jest ciekawa i wciągająca, często zaskakująca, akcja – szybka, bohaterowie niezwykli, a wszystko to wyszło spod pióra polskiego pisarza, który jest laureatem licznych nagród literackich, zarówno polskich, jak i zagranicznych.

Jak każda książka, ta także ma swoje wady. Jedną z nich z pewnością są przekleństwa używane przez niektórych bohaterów, zwłaszcza krasnoludów. Jednakże trzeba przymknąć na to oko, gdyż nie pojawiają się one zbyt często.

Opowiadania oraz saga wiedźminie to perełki wśród polskiego (pokusiłabym się o stwierdzenie, że również światowego) fantasy. W związku z tym naprawdę warto sięgnąć po „Miecz przeznaczenia”, a także inne tomy o białowłosym wiedźminie, które uznawane są przez krytyków za literacki fenomen.

Moim zdaniem „Miecz przeznaczenia” to książka, która zasługuje na uwagę. Postać wiedźmina odegrała ważną rolę w literaturze, więc warto poświęć mu trochę czasu. Mnie bardzo spodobała się ta lektura i zamierzam sięgnąć po kolejne tomy.

"Miecz przeznaczenia" to zbiór opowiadań autorstwa Andrzeja Sapkowskiego. Jest jedną z ciekawszych lektur w szkole. W skład książki wchodzi 6 opowiadań: "Granica możliwości", "Okruch lodu", "Wieczny ogień", "Trochę poświęcenia" oraz "Coś więcej".

Głównym bohaterem opowiadań jest wiedźmin Geralt z Rivii. Jego powołanie to zabijanie potworów, które gnębią ludzi. Został...