Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napisana rzeczowo ale bez polotu, nagromadzenie nazwisk i dat na poziomie pracy naukowej, po pierwszej setce stron jakoś można wskoczyć na tor wydarzeń - potem jakoś leci z rozpędu, chwilami wciągające. Załączniki są ciekawym dodatkiem.

Wielka szkoda że tak słabo bo książka pokazuje dość istotny problem narastający przez kilkanaście lat, rozwiązanie go według mnie jest jednak nierealne w krótkim przedziale czasu - a nawet gdyby było to konsekwencje byłyby równie poważne.

Napisana rzeczowo ale bez polotu, nagromadzenie nazwisk i dat na poziomie pracy naukowej, po pierwszej setce stron jakoś można wskoczyć na tor wydarzeń - potem jakoś leci z rozpędu, chwilami wciągające. Załączniki są ciekawym dodatkiem.

Wielka szkoda że tak słabo bo książka pokazuje dość ...

Rozwiń Zwiń

Trafiłem tutaj z Alkoholowych Dziejów Polski.

Alkoholowy przekrój biografii jednych z większych polskich chlorów świata kultury. Sporo życia prywatnego, ciekawe anegdotki, wpływ na środowisko wokół omawianych osób. Napisane lekko, treściwie i w logicznych oraz krótkich rozdziałach.

Trochę mało, byłem zdecydowanie gotowy na więcej.

Trafiłem tutaj z Alkoholowych Dziejów Polski.

Alkoholowy przekrój biografii jednych z większych polskich chlorów świata kultury. Sporo życia prywatnego, ciekawe anegdotki, wpływ na środowisko wokół omawianych osób. Napisane lekko, treściwie i w logicznych oraz krótkich rozdziałach.

Troc...

Rozwiń Zwiń

Koleś jest tak złachany że zasypia na 203 lata, po przebudzeniu jest panem świata ale tylko teoretycznym - i tutaj mamy główny motyw książki.

Serio ciekawy koncept, niestety chaotyczny, zbyt szybki i słabo angażuje czytelnika. Jeśli miało być tą metaforą problemu zrozumienia świata przyszłości to nie udało się dobrze. Szczerze im dalej się czyta tym gorzej. No spaprał sprawę.

+1 za aeroplany i całą atmosferę wokół nich - spodobał mi się ten element - z chęcią zobaczyłbym jakieś artworki z nimi.

Koleś jest tak złachany że zasypia na 203 lata, po przebudzeniu jest panem świata ale tylko teoretycznym - i tutaj mamy główny motyw książki.

Serio ciekawy koncept, niestety chaotyczny, zbyt szybki i słabo angażuje czytelnika. Jeśli miało być tą metaforą problemu zrozumienia świata przysz...

Rozwiń Zwiń

Zbiór reportaży luźno związanych z Niemcami w okresie zburzenia muru, większość średnich, ze dwa dość dobre. Całość przeplatana współczesnymi fotkami z miejsc gdzie kiedyś biegłą linia podziału i ciekawostką.

Ze względu na różnorodność nie wiem komu to polecić, mamy tu zarówno problem multikulti, tożsamości narodowej, żydów, zagospodarowania terenu i przestrzeni ale i porwania samolotów, przemyt i nielegalne podkopy. Duży rozrzut, można przeczytać, najwyżej sobie ominiecie jak będzie nudne.

Zbiór reportaży luźno związanych z Niemcami w okresie zburzenia muru, większość średnich, ze dwa dość dobre. Całość przeplatana współczesnymi fotkami z miejsc gdzie kiedyś biegłą linia podziału i ciekawostką.

Ze względu na różnorodność nie wiem komu to polecić, mamy tu zarówno problem mu...

Rozwiń Zwiń

Pierwsza część obrzydliwa, smrodliwa, spocona, definitywnie mnie zaintrygowała, pierwszy raz wstydziłem się powiedzieć komuś co czytam, autor przedstawił świat grubiańsko naturalny - bieda i rzeczywistość vs pragnienia i oczekiwania. Jeśli odcedzić całą kontrowersję to historia jest nadal interesująca i przedstawia wartość samą w sobie.

Druga cześć niestety rzuca czytelnika na płytką wodę ejakulatu z dmuchanym krokodylem, niby to samo na podobnych motywach ale jednak sielska atmosfera i wakacyjny klimat narzuca marzycielski ton który do mnie już tak bardzo nie trafia.

Ocenę wystawiam głownie za świetną zabawę podczas lektury. Gorąco polecam każdemu.

Pierwsza część obrzydliwa, smrodliwa, spocona, definitywnie mnie zaintrygowała, pierwszy raz wstydziłem się powiedzieć komuś co czytam, autor przedstawił świat grubiańsko naturalny - bieda i rzeczywistość vs pragnienia i oczekiwania. Jeśli odcedzić całą kontrowersję to historia jest nadal ...

Rozwiń Zwiń

Taka sobie

Książka stara się przedstawić problemy Kościoła, na początku jest dobrze ale potem wlatują epitety, wywlekanie nazwisk i kontrowersyjnych faktów które maja nikły związek z tematem. Potem mamy konflikty wewnętrzne i kryzys tożsamości kościoła - jest bardziej rzeczowo ale za to nudno.

Dziwne że krytyce podaje się cały chrześcijański establishment by pod koniec skrytykować polskich biskupów porównując ich do zagranicznych, nie rozumiem tego.

Średnio był warto, czegoś się dowiedziałem - to o ludobójstwie, to o zamiataniu rzeczy pod dywan, ale sporadyczny oskarżycielko-cyniczny ton strasznie mnie zmęczył. Zastanowię się drugi raz zanim sięgnę po podobną tematycznie publikację.

Taka sobie

Książka stara się przedstawić problemy Kościoła, na początku jest dobrze ale potem wlatują epitety, wywlekanie nazwisk i kontrowersyjnych faktów które maja nikły związek z tematem. Potem mamy konflikty wewnętrzne i kryzys tożsamości kościoła - jest bardziej rzeczowo ale za to n...

Rozwiń Zwiń

Kolejnym razem dobry klon metro tylko ze metra jest mniej. I tak dobre.

Druga książka z serii więc człowiek już zżył się z postaciami - tym razem niedopowiedziane dialogi i urywane półsłówka nadają głębi zamiast irytować, kilka razy zgniłem z dialogów bo były autentycznie zabawne. Wydarzenia umiarkowanie emocjonujące i wciągające, czasami zbyt przewidywalnie i zbyt prosto pociągnięta rozpierducha, byłem fanem partolenia się wszystkiego jak leci w jedynce, tutaj tez trochę tego jest ale mniej. No i jakoś mnie nie wciągnęło emocjonalnie to co powinno.

Zakończenie moim zdaniem naiwne i zbyt proste.

Kolejnym razem dobry klon metro tylko ze metra jest mniej. I tak dobre.

Druga książka z serii więc człowiek już zżył się z postaciami - tym razem niedopowiedziane dialogi i urywane półsłówka nadają głębi zamiast irytować, kilka razy zgniłem z dialogów bo były autentycznie zabawne. Wydarze...

Rozwiń Zwiń

Trafiłem tutaj z kręgu rekomendacji: Betonia > Dzieci z Dworca ZOO > Mistycy i Narkomani

Podchodziłem do tej książki bez nastawienia ze musze z niej coś wyciągnąć i wiecie co? Świetnie się bawiłem. Czyta się bardzo lekko, napisane przyjemnym językiem,

Doceniam podejście do istnienia Boga tego samego lecz ujawniającego się w różnych wierzeniach, rozwiązuje to wiele problemów. gratuluję cierpliwości i wytrwałości, szczególnie fizycznej. Mimo smutnych momentów bardzo ciepła i pełna miłości opowieść, niestety styl życia nie dla każdego i śmiertelny na dłuższą metę.

O mistycyzmie się nie wypowiem pochlebnie, czytając to wszystko wydawało mi śmieszne i fantastyczne (szczególnie stawianie pól siłowych). Według mnie przypisywanie dziełom przypadku i majakom (głównie narkotycznym) proroctwa i doszukiwania się w tym boskiej mocy jest przynajmniej naiwne.

Mimo wszystko wysoka ocena bo nie mogłem się oderwać.

Dekabrysta i jego styl bycia <3

Trafiłem tutaj z kręgu rekomendacji: Betonia > Dzieci z Dworca ZOO > Mistycy i Narkomani

Podchodziłem do tej książki bez nastawienia ze musze z niej coś wyciągnąć i wiecie co? Świetnie się bawiłem. Czyta się bardzo lekko, napisane przyjemnym językiem,

Doceniam podejście do istnieni...

Rozwiń Zwiń

Najdłuższy socjalistycznio-lezbijski fanik jaki czytałem, w sumie… to jedyny jaki czytałem.

Na wstępie - to nie jest postapo a prędzej cyberpunkowa dystopia – Magdoń oddawaj mi 25 ziko (kupiłem używke)

Zacznijmy od tego ze tutaj wszystko jest EXTREMALNE, wszystko dzieje się na sto procent, od strzelanin przez sceny tortur i gwałty. Postacie pod wpływem emocji bladną, czerwienią się, płaczą, szczerzą zęby, zgrzytają nimi, srają i szczają i rzygają pod siebie, Wszystkie reakcje postaci są przesadzone. Pociski lecą wszędzie, łuski sypią się gęsto, fruwają jelita, mózgi, kości, krew, odłamki. Wszystko się albo wali albo pali. Niestety – autor ma zbyt cienki warsztat literacki – porównania i zwroty powtarzają się, brak w tym polotu i finezji, chce się ziewać jak czyta się o kolejnej wymianie ognia pisanej według tego samego schematu, potem już się przez to leci i nie zwraca uwagi. Czasami widać że Pan Adam chce zaszokować czytelnika ale nie da rady jeśli pisze o pewnych rzeczach jak dwunastolatek.

Fabuła zaczyna wciągać ale tak po 250 stronach – nie jest skomplikowana a na dodatek autor tłumaczy wszystko abyśmy się przypadkiem nie pogubili – doceniam, ale nie było trzeba. W kolejnej części książki mamy retrospekcję jednej z postaci, potem dochodzimy do finału ale zakończenie jest jak upuszczenie kulki lodów na chodnik.

Świat Nowego Krakowa jest futurystyczny i skorumpowany i serio ma potencjał na wspaniałe uniwersum, niestety jest nijaki – akcja książki mogłaby siedzieć w jakimkolwiek mieście Europy – wtedy wystarczy tylko podmienić kilka nazw miast.

Postacie są, tak. Nikt tutaj nie może być nijaki – każdy jest charakterystyczny i wyróżniający się z tłumu głównie wyglądem lub góra jedną cechą charakteru, coś jak słabych kreskówkach dla dzieci – ale i tak nie ma to znaczenia bo często giną bez większego wkładu w rozwój fabuły.

Spójność – tutaj też mam kilka zastrzeżeń. Magdoń na samym początku bardzo dba o to aby każdy ruch postaci miał sens (pamiętam dwa razy wspomniane o zmianie ciśnienia w pojeździe dla spójności sceny), wymyśla mechaniki, zasady działania i zależności. Im dalej tym mniej mu się chce, według mnie zgubił jedną mechanikę opancerzenia która miałaby wpływ na fabułę. Jeśli autor bawi się w uzasadnianie wszystkiego co się dzieje to widzę tez pewne dziury w działaniu świata Nowego Krakowa. A tak całkiem poważnie to kilka wątków z samego początków zostało zapomniane, szkoda – byłoby dodatkowo ze 100 stron – nadal jest tutaj sporo niedopowiedzeń jeśli chodzi o rzeczy poza obranym kierunkiem fabularnym i obranymi relacjami. W skrócie – mimo zakończenia książki nadal miałem sporo pytań o to co się stało.

Co mnie zaskoczyło? Cała książka opera się na problemie dystopijnego kapitalizmu gdzie każdy zapierdala aż do utraty zdrowia lub życia – ewentualnie schodzi na ciemną stronę przestępczego półświatka gdzie idzie mu odrobinę lepiej. Niewiele lepiej – ale lepiej. To akurat było ciekawe i dość oryginalne – tutaj piona dla autora.

Co do technikaliów – czytałem to gówno w wersji papierkowej – wydane tanio, zdjęcie tytułowe w rzeczywistości wygląda gorzej (szczególnie ten ciemny wybuch w tle), przypisy po chuju do niepotrzebnych haseł i zrobione w najgorszy możliwy sposób. Są rozdziały ale równie dobrze mogłoby ich nie być (a spisu treści i tak brak). Na plus mało błędów. Taki kloc zasługiwałby na twardą oprawę bo strasznie niszczy się podczas czytania – niestety to wada tanich papierowych wydawnictw.

Nie uda mi się czegoś takiego znaleźć już pewnie nigdy dlatego tak wysoka ocena.

Najdłuższy socjalistycznio-lezbijski fanik jaki czytałem, w sumie… to jedyny jaki czytałem.

Na wstępie - to nie jest postapo a prędzej cyberpunkowa dystopia – Magdoń oddawaj mi 25 ziko (kupiłem używke)

Zacznijmy od tego ze tutaj wszystko jest EXTREMALNE, wszystko dzieje się na sto proce...

Rozwiń Zwiń