Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moje pierwsze spotkanie z Camillą Way i zaliczam je do wyjątkowo udanych.
Przedstawiona historia, oprócz oczywistego thrillerowego dreszczyku dostarcza czytelnikowi kompleksowy obraz relacji międzyludzkich, ich złożoność i kruchość. Rodzina, ta najbezpieczniejsza, podstawowa jednostka społeczna przestaje być bezpieczną przestrzenią i nagle wszystko staje na głowie, wszystko jest nie tak, a każdy kolejny krok generuje tylko więcej strachu niż poprzedni.
Postać Clary uważam za wyjątkowo udaną - zdolność balansowania autorki pomiędzy niepokojem, rozpaczą a uzasadnionym gniewem i żalem w moim odczuciu jest wręcz mistrzowska. Zakończenie, choć dość przewidywalne, daje czytelnikowi uczucie domknięcia i ostatecznie podobało mi się.
Właściwie w tej książce odpowiadało mi wszystko - język, sposób przedstawiania wydarzeń, tempo toczącej się akcji i odsłanianych elementów układanki. Pochłonęłam ją w dwa wieczory i to jest dowód na to, jak trudno ją odłożyć :)

To moje pierwsze spotkanie z Camillą Way i zaliczam je do wyjątkowo udanych.
Przedstawiona historia, oprócz oczywistego thrillerowego dreszczyku dostarcza czytelnikowi kompleksowy obraz relacji międzyludzkich, ich złożoność i kruchość. Rodzina, ta najbezpieczniejsza, podstawowa jednostka społeczna przestaje być bezpieczną przestrzenią i nagle wszystko staje na głowie,...

Po przeczytaniu tej książki miałam ochotę powiedzieć "no i to jest Moyes, którą znam i lubię".
Mam wrażenie, że ta książka obejmuje całą przewrotność losu - Isabel wiedzie życie, o jakim marzyła, ma wszystko, na czym jej zależało, ale wystarczy jedna sekunda, żeby to wszystko się rozpadło, a życie mocno zweryfikowało jej plany, marzenia i mniemanie o sobie i swojej rodzinie. Matt z kolei zupełnie odwrotnie - życie jego marzeń jest na wyciągnięcie ręki, lata poświęceń już niebawem się opłacą i w końcu wszystko będzie tak, jak zawsze być powinno. Równocześnie pośrodku tego wszystkiego jest dom, niemy obserwator, obiekt obsesji, miłości i nienawiści, który odciśnie swoje piętno na wszystkich, a przede wszystkim na tej dwójce.
Muzyka nocy to zawiła historia na dobrą sprawę o wszystkim, co siedzi w człowieku. O miłości, o rozpaczy, o żałobie, nadziei i zawodzie. O rozczarowaniu, strachu przed nowym i nieznanym, o poczuciu winy i odpowiedzialności. Ale również o tym, że nawet w naszych najczarniejszych momentach nadal czeka na nas coś dobrego i coś, co zdawało nam się pewnego rodzaju końcem świata może być początkiem czegoś wyjątkowego. Mam wrażenie, że każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie.

Po przeczytaniu tej książki miałam ochotę powiedzieć "no i to jest Moyes, którą znam i lubię".
Mam wrażenie, że ta książka obejmuje całą przewrotność losu - Isabel wiedzie życie, o jakim marzyła, ma wszystko, na czym jej zależało, ale wystarczy jedna sekunda, żeby to wszystko się rozpadło, a życie mocno zweryfikowało jej plany, marzenia i mniemanie o sobie i swojej...

"Pod osłoną deszczu" to wzruszająca, momentami nawet smutna historia o życiu - o przekonaniu o własnej nieomylności, o konflikcie pokoleń, o poczuciu odrzucenia i braku przynależności, o przemijaniu i, ostatecznie, o śmierci. Ale to też historia młodości, miłości, wybaczenia i odnajdywania siebie i swojego miejsca, zarówno na świecie jak i w rodzinie. Uwielbiam tę książkę za jej złożoność, za to, jak pokazuje, że czasami tylko wydaje nam się, że rozumiemy czyjeś pobudki i zachowania. Moyes udowadnia, że do niektórych rzeczy trzeba dojrzeć i ochłonąć, a do niektórych wręcz przeciwnie, trzeba młodości i świeżości. Dla niektórych to pewnie oklepane, znane mądrości, do mnie jednak ta książka wyjątkowo trafiła i miło było cofnąć się do początków pisarstwa Moyes, które są zdecydowanie bardziej w moim guście niż jej ostatnie wydania.
Polecam wszystkim, bo jestem przekonana, że każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie.

"Pod osłoną deszczu" to wzruszająca, momentami nawet smutna historia o życiu - o przekonaniu o własnej nieomylności, o konflikcie pokoleń, o poczuciu odrzucenia i braku przynależności, o przemijaniu i, ostatecznie, o śmierci. Ale to też historia młodości, miłości, wybaczenia i odnajdywania siebie i swojego miejsca, zarówno na świecie jak i w rodzinie. Uwielbiam tę książkę...