Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Życie ludzkie dzieje się tylko raz i dlatego nigdy nie będziemy mogli stwierdzić, która z naszych decyzji była słuszna, a która zła, ponieważ w danej sytuacji mogliśmy decydować tylko jeden raz. Nie dano nam żadnego drugiego, trzeciego, czwartego życia, abyśmy mogli porównać konsekwencje różnych decyzji

Życie ludzkie dzieje się tylko raz i dlatego nigdy nie będziemy mogli stwierdzić, która z naszych decyzji była słuszna, a która zła, ponieważ w danej sytuacji mogliśmy decydować tylko jeden raz. Nie dano nam żadnego drugiego, trzeciego, czwartego życia, abyśmy mogli porównać konsekwencje różnych decyzji

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie, a jeśli los się do niego uśmiechnie - żeby zrobić coś dobrego. Ale żeby zrobić coś dobrego, musi kochać i być kochany. Prawo do kochania i kochania się niektórym z nas zostało odebrane, a przez to ograniczono nam prawo do bycia dobrym.

Człowiek rodzi się po to, żeby przeżyć życie, a jeśli los się do niego uśmiechnie - żeby zrobić coś dobrego. Ale żeby zrobić coś dobrego, musi kochać i być kochany. Prawo do kochania i kochania się niektórym z nas zostało odebrane, a przez to ograniczono nam prawo do bycia dobrym.

A słońce świeciło i nie wstydziło się...

A słońce świeciło i nie wstydziło się...

Nie myślę tak samo jak myślałem kiedyś. Najsilniej to czuję, gdy czytam. Niegdyś z łatwością pogrążałem się w lekturze książki albo długiego artykułu. (...) Obecnie zdarza mi się to dość rzadko. Zaczynam się dekoncentrować po stronie albo dwóch. Robię się niespokojny, gubię wątek, rozglądam się za czymś innym do zrobienia.

Nie myślę tak samo jak myślałem kiedyś. Najsilniej to czuję, gdy czytam. Niegdyś z łatwością pogrążałem się w lekturze książki albo długiego artykułu. (...) Obecnie zdarza mi się to dość rzadko. Zaczynam się dekoncentrować po stronie albo dwóch. Robię się niespokojny, gubię wątek, rozglądam się za czymś innym do zrobienia.

Nasze wnuki (...) nie mają idei, nie mają wielkiego marzenia. Opowiada się im, a dla nich to już jak bajka... Pytają, dlaczego żołnierze ginęli, ratując sztandar pułku. Przecież można było uszyć nowy...

Nasze wnuki (...) nie mają idei, nie mają wielkiego marzenia. Opowiada się im, a dla nich to już jak bajka... Pytają, dlaczego żołnierze ginęli, ratując sztandar pułku. Przecież można było uszyć nowy...

We wszystkich miastach i miasteczkach widać takie same, wrogie twarze ludzi ubranych w żydowskie rzeczy.

We wszystkich miastach i miasteczkach widać takie same, wrogie twarze ludzi ubranych w żydowskie rzeczy.