Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kochani, dlaczego się poddaliście?" to książka przy której nie potrafię stwierdzić czy ją lubię czy nie. Niestety, pierwsze co przychodzi mi na myśl o tej powieści jest to, że forma listów została zapożyczona od "love, rosie" czy też "Na końcu tęczy". W czasie lektury towarzyszyły mi różne emocje, jednak bardzo często była to irytacja na główną bohaterkę, za jej słabość, brak charakteru i podatność na wpływ innych. Była zbyt zapatrzona w nieżyjącą siostrę, chciała zachowywać się jak ona, co oznaczało picie, palenie, branie narkotyków. Była też zbyt płaczliwa. Gdy rozpłakała się po raz pierwszy, przyjęłam to w porządku. Drugi, kilka stron dalej troszkę mi się nie spodobał, a gdy potem płakała co pięć stron, bez żadnego powodu, byłam na prawdę zirytowana. Zastanawiające jest również to, że główna bohaterka miała rzekomo same A, chociaż za każdym razem jak była mowa. o szkole, chodziło o ucieczkę z lekcji. A zdarzało się to non stop. Kolejnym minusem są słabo rozwinięte dialogi między bohaterami, oraz język użyty przy pisaniu całości. Omijanie przez całą książke tego jak zginęła siostra głównej bohaterki, również nie jest zbyt zachęcające. No ale jednak ta powieść nie ma samych minusów. To co mi się nie podoba, czyli charakter i zachowanie głównej bohaterki jednocześnie ukazuje ludzkie problemy, i to że ludzie nie zawsze potrafią sobie z nimi radzić. Ogólnie książce daje neutralne 5, nie umiejąc odpowiedzieć na pytanie czy powieść jest dobra czy zła.

"Kochani, dlaczego się poddaliście?" to książka przy której nie potrafię stwierdzić czy ją lubię czy nie. Niestety, pierwsze co przychodzi mi na myśl o tej powieści jest to, że forma listów została zapożyczona od "love, rosie" czy też "Na końcu tęczy". W czasie lektury towarzyszyły mi różne emocje, jednak bardzo często była to irytacja na główną bohaterkę, za jej słabość,...

Kiedy sięgałam po tą książkę, spodziewałam się oklepanej historyjki, i zaczęłam czytać ją tylko dla zabicia czasu w czasie długiej podróży.

Gdy do lasu wkracza kot przypominający płomień, gdy rozpoczyna on prawdziwe życie, już na starcie mając wrogów ale i przyjaciół... Nic się nie dzieje. Przynajmniej z nim. Przynajmniej na początku. Wokół klany rozpoczynają wojnę o przetrwanie, wojnę która zadecyduje o życiu wielu istnień. A on - niepozorny, słaby, niewytrenowany kot - rozpoczyna swoją walkę. Walkę o to aby pokazać światu, że jest jednym z nich. Że umie walczyć. Że liczy się w świecie pełnym tajemnic, magii i bitew. Że potrafi pomóc swojemu nowemu klanu, swojej nowej rodzinie. Musi udowodnić niektórym, że nie jest puchatym domowym kocurkiem, słabszym niż młode. Wielu będzie nim pomiatać. Wielu spotka śmierć.
Ale czy jego też?

Po lekturze oczy mi się świeciły i błagałam o więcej. Ta książka pokazała mi prawdziwą lojalność, serce, ale i wojnę oraz śmierć. Uświadomiła mi, że niektórzy wcale nie mają tak dobrze jak inni, oraz nauczyła walki o pokazanie światu prawdziwego siebie.
Krótko mówiąc: byłam zachwycona.

Kiedy sięgałam po tą książkę, spodziewałam się oklepanej historyjki, i zaczęłam czytać ją tylko dla zabicia czasu w czasie długiej podróży.

Gdy do lasu wkracza kot przypominający płomień, gdy rozpoczyna on prawdziwe życie, już na starcie mając wrogów ale i przyjaciół... Nic się nie dzieje. Przynajmniej z nim. Przynajmniej na początku. Wokół klany rozpoczynają wojnę o...

A co by było gdyby....
..to księżniczki walczyły ze smokami..?
..to księżniczki rządziły królestwami..?
..to księżniczki by się biły..?
A co by było gdyby nie istniało coś takiego jak 'książe'?
Może Sofia i Agata się pogodzą? Może Agata będzie z Tedrosem? A może to Sofia będzie z Tedrosem? Może Sofia jednak zmieni się w wiedźme? A może jeszcze wrócą do Akademii? A może już tego nie zrobią? A może Dot wreszcie schudnie? A może W KOŃCU DOWIEM SIĘ CO ZNACZY TYTUŁ 'ŚWIAT BEZ KSIĄŻĄT?!
Na te wszystkie, rodzące się po pierwszym tomie serii Akademia Dobra i Zła, znajdujemy odpowiedź w jej drugiej części. Mówi się, że drugie części czy tomy są gorsze, i, no cóż, często tak jest. Ale na pewno nie można tego powiedzieć o "Świecie bez książąt". Akcji jest jeszcze więcej niż w części pierwszej, i tyle się dzieje, że nie sposób oderwać się od książki! Oczywiście jak zwykle jest również powalająca grafika.
CHOCIAŻ..
.. nie można powiedzieć, że książka nie ma minusów. Ma. Przede wszystkim jest nim to, jak zachowuje się Aga. Na prawdę, CUDOWNIE, że stałaś się księżniczką, Agatko, ale może jednak zachowaj odrobinę starej siebie i troszeczkę szybciej podejmuj decyzje?? Bo, niestety, przez zachowanie Agaty, o tym jak będzie między nią a Tedrosem dowiadujemy się właściwie na końcu książki. No ale, co to dla kogoś kto nałogowo czyta? Przecież te 438 stron można przeczytać za jednym razem i wtedy od razu dowiemy się o co chodzi ;)
Wracając do tematu, ten drobny minusik praktycznie nie niszczy końcowego efektu "łał", który, swoją drogą, jest tak OGROMNYM EFEKTEM "ŁAŁ", że na pewno nikt nie spodziewał się takiego końca książki i każdy czeka z niecierpliwością na ostatni tom ;)

"Baśń niepodobna do innych, zawierająca romans, magię, humor oraz tajemnicę, która nie pozwoli się oderwać od lektury aż do ostatniej strony" mówi Ann M. Martin

---------------------------------------
Zapraszam do czytania mojej książki (młodzieżowa, fantasy)
http://ostatni-taniec-ksiazka.blogspot.com/
Lub do odwiedzenia mojego fanfiction o "Klątwie tygrysa"
http://bialo-czarnyczarno-czarny-ff.blogspot.com/

A co by było gdyby....
..to księżniczki walczyły ze smokami..?
..to księżniczki rządziły królestwami..?
..to księżniczki by się biły..?
A co by było gdyby nie istniało coś takiego jak 'książe'?
Może Sofia i Agata się pogodzą? Może Agata będzie z Tedrosem? A może to Sofia będzie z Tedrosem? Może Sofia jednak zmieni się w wiedźme? A może jeszcze wrócą do Akademii? A może już...