Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Ale chciałabym uwierzyć w marzenie o drugiej szansie. Dla nas obojga."

Nie zakochałam się w "Morzu spokoju" od pierwszych stron, ani nie wciągnęło mnie tak bardzo, żeby nie pozwalało mi spać. Jednak cały czas nie mogłam oderwać się od myśli krążących wokół tajemniczej i zarazem tragicznej przeszłości Nastyi.

Dziewczyna, która codziennie przybiera maskę niewzruszonej i silnej, jest tak naprawdę kruchą osobą pozbawioną nadziei. Mimo że nie pochwalałam jej wielu decyzji, to podziwiałam ją jako jedną z niewielu postaci w tej książce. Moją ulubioną natomiast stał się Drew-palant. Prostolinijny w stosunku do innych, ale nieszczery jeśli chodzi o jego własne uczucia. Jak dla mnie jest bardzo dobrze wykreowaną postacią, jaka szkoda, że nie mogłam poznać bliżej jego historii. Może wybory Drew często irytowały, ale kto nie popełnia błędów?

Cała książka skupia się na prawdziwej rzeczywistości, w której nie wszystko jest piękne jak w bajkach. Ludzie umierają, nie ratują ich z opresji przystojne wampiry czy upadłe anioły. Historie miłosne nie zaczynają się od magicznego pocałunku, ale piszą powoli swoją opowieść w drodze zasłanej kolcami, łzami i wzajemnym poznawaniu siebie.

Czego nie znalazłam w tej historii i co mogłoby zniechęcić wiele osób? Brak wartkiej akcji? Słodkich do bólu scen jak w przypadku wielu romansideł? Nie wiem. "Morze spokoju" toczyło się powoli i nudziło mnie początkowo, ale dzięki temu, że nie było tego pośpiechu, mogłam stopniowo zaznajomić się ze wszystkimi bohaterami i razem z nimi przeżywać smutne oraz radosne chwile. Nie jest to wyciskacz łez, ani opowieść o księciu i księżniczce, ale książka, która niesie ze sobą przesłanie, które już chyba na zawsze pozostanie ze mną. Cud drugiej szansy. Nadzieja pozwalająca przezwyciężyć trud przebaczenia innym, a przede wszystkim samemu sobie.

Koniec chwycił mnie za serce i nic więcej nie mogę o nim napisać, bo nie potrafię znaleźć odpowiednich słów.

"Nic nie jest idealne. Nie jest nawet okej. Ale kto wie."

Polecam gorąco wszystkim, a zwłaszcza osobom, które nie boją się trudnych tematów. :)

"Ale chciałabym uwierzyć w marzenie o drugiej szansie. Dla nas obojga."

Nie zakochałam się w "Morzu spokoju" od pierwszych stron, ani nie wciągnęło mnie tak bardzo, żeby nie pozwalało mi spać. Jednak cały czas nie mogłam oderwać się od myśli krążących wokół tajemniczej i zarazem tragicznej przeszłości Nastyi.

Dziewczyna, która codziennie przybiera maskę niewzruszonej i...