Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony historie opisane przez autora wzruszyły mnie i chociażby dlatego myślę, że kiedyś sięgnę po kolejne części. Z drugiej strony sposób, w jaki są napisane sprawiał, że przeskakiwałam partie tekstu, bo po prostu mnie nudziły i nie wnosiły nic szczególnego do historii.

Mam mieszane uczucia, co do tej książki. Z jednej strony historie opisane przez autora wzruszyły mnie i chociażby dlatego myślę, że kiedyś sięgnę po kolejne części. Z drugiej strony sposób, w jaki są napisane sprawiał, że przeskakiwałam partie tekstu, bo po prostu mnie nudziły i nie wnosiły nic szczególnego do historii.

Na początku podchodziłam do książki dosyć sceptycznie, generalnie pochłaniam raczej kryminały, ale ostatnio potrzebowałam jakiejś czytelniczej odmiany.

To prawda, ja również odniosłam wrażenie, że wszystkie marzenia przyjaciół Agaty spełniły się bez najmniejszego problemu jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, co wydaje się bardzo naciągane, ale postać Agaty od samego początku mnie zahipnotyzowała. Sprawiała, że mimo wszystko chciałam i wracałam do książki, chciałam się o Agacie dowiedzieć coraz więcej. Dowiedzieć się kim jest i co takiego ma w sobie dziewczyna, która wracając po 8 latach do Polski, wywołuje takie poruszenie wśród swoich dawnych przyjaciół i wywraca ich świat do góry nogami.

Zakończenie było bardzo wzruszające (popłakałam się jak bóbr), mimo że wiedziałam jak się książka kończy. Nie, nie dlatego, że się domyśliłam, ale dlatego, że jakiś czas wcześniej z ciekawości przeczytałam ostatnie trzy strony książki.

Totalnie polecam!

Na początku podchodziłam do książki dosyć sceptycznie, generalnie pochłaniam raczej kryminały, ale ostatnio potrzebowałam jakiejś czytelniczej odmiany.

To prawda, ja również odniosłam wrażenie, że wszystkie marzenia przyjaciół Agaty spełniły się bez najmniejszego problemu jakby za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, co wydaje się bardzo naciągane, ale postać Agaty od...

Pierwsza książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam, pomimo iż jest to kolejna część "trylogii", nie odczułam w żaden sposób, że coś mi umyka, bo nie przeczytałam poprzednich części. Książkę czyta się szybko, historia zdecydowanie wciąga, chociaż nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że z Forstem jest coś nie tak. Może czytam za dużo kryminałów, ale po prostu odnoszę wrażenie, że każdy autor kryminałów stara się stworzyć bohatera, który będzie unikalny, będzie wyróżniał się na tle innych komisarzy, czy to ze względu na dziwną osobowość, niespotykane fobie a może ciążącą przeszłość.

Niemniej jednak myślę, że jeszcze kiedyś wrócę do ksiązek tego autora.

Pierwsza książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam, pomimo iż jest to kolejna część "trylogii", nie odczułam w żaden sposób, że coś mi umyka, bo nie przeczytałam poprzednich części. Książkę czyta się szybko, historia zdecydowanie wciąga, chociaż nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że z Forstem jest coś nie tak. Może czytam za dużo kryminałów, ale po prostu odnoszę wrażenie,...