Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka zaczyna się całkiem dobrze, niemniej jednak wraz z upływem stron na pierwszy plan wychodzi ciągłe narzekanie oraz dość wysokie mniemanie o sobie autora. Alternatywnym tytułem mogłoby być "Japonia: kiedyś to było".

Książka zaczyna się całkiem dobrze, niemniej jednak wraz z upływem stron na pierwszy plan wychodzi ciągłe narzekanie oraz dość wysokie mniemanie o sobie autora. Alternatywnym tytułem mogłoby być "Japonia: kiedyś to było".

Po tę książkę sięgnąłem głównie z uwagi na pozytywne recenzje i fakt, że posiada status kultowej. Niestety, rozczarowałem się. O ile początek książki potrafi zaintrygować, to w miarę upływu stron zainteresowanie spada. Duża część fabuły jest przedstawiona bardzo chaotycznie, niekiedy ma się wrażenie, że dane wątki pojawiają się i nagle znikają bez jakiegokolwiek wytłumaczenia. Postacie w książce są dość płaskie, ale czasami trafiają się momenty, w których widać ślady wielowarstwowości danego bohatera. Najjaśniejszym punktem książki jak dla mnie jest Marvin - gdyby reszta postaci była tak wyrazista jak on, to z pewnością książka byłaby bardziej wciągająca.

Po tę książkę sięgnąłem głównie z uwagi na pozytywne recenzje i fakt, że posiada status kultowej. Niestety, rozczarowałem się. O ile początek książki potrafi zaintrygować, to w miarę upływu stron zainteresowanie spada. Duża część fabuły jest przedstawiona bardzo chaotycznie, niekiedy ma się wrażenie, że dane wątki pojawiają się i nagle znikają bez jakiegokolwiek...

Sięgając po tę książkę miałem nadzieję, że zwali mnie z nóg - w końcu to jeden z tych klasyków które wypada znać. Niestety. Nasz twardziel i buntownik Holden Caulfield nie ma zwyczajnie jaj. Do krytykowania i wpajania innym swoich morałów jest pierwszy, ale tylko w swojej głowie. Jak sam wielokrotnie zaznacza - brakuje mu jaj, jak babcię kocham. Właśnie, te Holdenowe odzywki może i na początku nie przeszkadzają, ale gdy na co drugiej stronie czytamy te same frazy to ma się ochotę wyrzucić książkę przez okno. Książka jest nudna, fabuła jest płaska, zakończenie to jawna kpina z czytelnika, a Holden to chyba najbardziej bezjajeczny facet w literackim uniwersum.

Sięgając po tę książkę miałem nadzieję, że zwali mnie z nóg - w końcu to jeden z tych klasyków które wypada znać. Niestety. Nasz twardziel i buntownik Holden Caulfield nie ma zwyczajnie jaj. Do krytykowania i wpajania innym swoich morałów jest pierwszy, ale tylko w swojej głowie. Jak sam wielokrotnie zaznacza - brakuje mu jaj, jak babcię kocham. Właśnie, te Holdenowe...