Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie zgadzam się z marudzącymi, że to nie jest dobra książka. Owszem inna, nietypowa dla twórczości Grishama, ale nie jest to pierwsza, która odbiega od typowej powieści prawniczej, choćby "Darujmy sobie święta", czy "Malowany dom". Ale to nadal kawał dobrej literatury, analizy ludzkich postaw, a do tego garść wiedzy historycznej o walkach Amerykanów na Filipinach. Mnie ta historia i zaciekawiła i wzruszyła.

Nie zgadzam się z marudzącymi, że to nie jest dobra książka. Owszem inna, nietypowa dla twórczości Grishama, ale nie jest to pierwsza, która odbiega od typowej powieści prawniczej, choćby "Darujmy sobie święta", czy "Malowany dom". Ale to nadal kawał dobrej literatury, ...

Rozwiń Zwiń

Powrót do Cienia wiatru po latach okazał się bardzo miłym ponownym przeżyciem. Szkatułkowość tej powieści nie powoduje zagmatwania samej historii, bardzo wciągająca opowieść, ciekawie połączone losy dwóch ludzi z różnych pokoleń. A w tle (ale tylko w tle) zawierucha hiszpańskiej wojny domowej.

Powrót do Cienia wiatru po latach okazał się bardzo miłym ponownym przeżyciem. Szkatułkowość tej powieści nie powoduje zagmatwania samej historii, bardzo wciągająca opowieść, ciekawie połączone losy dwóch ludzi z różnych pokoleń. A w tle (ale tylko w tle) zawierucha hiszpańskiej wojny domo...

Rozwiń Zwiń

Niby romans, ale zważywszy na fakt, że książka napisana pod koniec XVIII w., a wydana w roku 1813, to jest to niesamowicie nowatorskie dzieło literackie, a przy tym jedna z pierwszych powieści społeczno-obyczajowych. Bardzo trafne obserwacje ziemiaństwa angielskiego, ciekawe portrety psychologiczne, błyskotliwe dialogi, pokręcone intrygi, a nadto jeden z pierwszych głosów w obronie kobiet i ich praw do własnego choćby zdania. Główny problem: jak dobrze wydać za mąż pięć córek z mizernym posagiem. Główny morał związany z tytułem: pierwsze wrażenie może być bardzo mylące, a bliższa znajomość potrafi diametralnie zmienić postrzeganie drugiej osoby. Z przyjemnością przeczytałam.

Niby romans, ale zważywszy na fakt, że książka napisana pod koniec XVIII w., a wydana w roku 1813, to jest to niesamowicie nowatorskie dzieło literackie, a przy tym jedna z pierwszych powieści społeczno-obyczajowych. Bardzo trafne obserwacje ziemiaństwa angielskiego, ciekawe portrety psych...

Rozwiń Zwiń

Aż nieprawdopodobne, że napisała to osoba z Alzheimerem. Bardzo ciekawe opisy i spostrzeżenia osoby zmagającej się z pierwszymi objawami wczesnej demencji, jej próby spowolnienia tych objawów i próby takiego zorganizowania życia codziennego (karteczki przypominajki, tablet z powiadomieniami), żeby mogła funkcjonować jak najlepiej. Ponadto jeździ na odczyty, prelekcje, działa aktywnie w stowarzyszeniach, stara się upowszechnić wiedzę na temat tej choroby i jak sobie z nią radzić mimo ograniczeń. Przypomina, że osoby dotknięte tą chorobą są równie wartościowymi ludźmi, trzeba tylko dostosować otoczenie i nie zarzucać zbyt dużą liczba bodźców, które wprowadzają chaos. Napawa nadzieją spostrzeżenie, że nawet gdy już tracą pamięć (najpierw krótkotrwałą, potem resztę), to najprawdopodobniej zostają emocje, uczucie ciepła i bycia kochanym.

Aż nieprawdopodobne, że napisała to osoba z Alzheimerem. Bardzo ciekawe opisy i spostrzeżenia osoby zmagającej się z pierwszymi objawami wczesnej demencji, jej próby spowolnienia tych objawów i próby takiego zorganizowania życia codziennego (karteczki przypominajki, tablet z powiadomieniam...

Rozwiń Zwiń

Można by powiedzieć, że to taka sobie antyutopijna powieść SF, ale zważywszy na fakt, że napisana w latach 1981-1982, to już nabiera innej wartości. Jakże prorocza wizja! Porównywana do "1984" lub "Nowego wspaniałego światu". A ja widzę tu znacznie więcej, widzę niepokojące analogie z zupełnie niefantastycznym krajem, jakim jest dziś totalitarna Rosja z jej brutalną propagandą łykaną bezrefleksyjnie przez otumaniony naród, z jej fobią skierowaną na Zachód, poczuciem wyjątkowości itd. Zajdel - prorok, wizjoner? A może dobry obserwator? Majstersztyk!

Można by powiedzieć, że to taka sobie antyutopijna powieść SF, ale zważywszy na fakt, że napisana w latach 1981-1982, to już nabiera innej wartości. Jakże prorocza wizja! Porównywana do "1984" lub "Nowego wspaniałego światu". A ja widzę tu znacznie więcej, widzę niepok...

Rozwiń Zwiń