Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Myślałam, że ta książka nie pochłonie mnie za bardzo, aczkolwiek chętnie zdecydowałam się na jej zrecenzowanie przez zainteresowanie tematami medycznymi. Wiecie, nikt z nas raczej nie chce myśleć o starości i chorobach, które pojawiają się wraz z upływem czasu. Odsuwamy te kwestie od siebie, a demencja wydaje się (szczególnie w młodym wieku) czymś, co nas nie dotyczy i czym nie musimy się interesować. Niemniej nawet, jeśli nie dotyczy nas bezpośrednio, to może dotyczyć naszych rodziców czy dziadków, którzy są nam bliscy i których warto zrozumieć i przede wszystkim - wiedzieć jak ich wspierać. Pierwsze, co bardzo spodobało mi się w tej książce to fakt, że jest napisana przez… osobę z demencją. Oznacza to możliwość poznania emocji i perspektywy samych zainteresowanych. Możemy lepiej zrozumieć ich problemy i potrzeby. Co ciekawe, autorka mimo ogromnej wiedzy na temat demencji (oprócz tego, że sama żyje z demencją, jest aktywistką i edukuje innych w tym zakresie),przeplata swój punkt widzenia z wypowiedziami znajomych, którzy również mierzą się z tą chorobą. To rozszerza perspektywę. Książka jest pełna ciekawostek, które mnie zaskakiwały. To właśnie spowodowało, że mnie wciągnęła. Dodatkowo jest podzielona na naprawdę krótkie rozdziały, co ułatwia jej czytanie i powoduje, że lektura jest bardziej dynamiczna. „Co chciałabym, żeby ludzie wiedzieli o demencji” to przewodnik dla rodzin i bliskich osób z demencją. Poradnik, który jest bardzo optymistyczny i dobrze, aby przeczytała go każda osoba, która usłyszała właśnie diagnozę demencji. Narracja autorki jest naprawdę pokrzepiająca i daje nadzieje na to, ze diagnoza to nie koniec życia. Wskazuje także, jak wiele zależy od nastawienia oraz organizacji codziennego życia. Nie martwcie się - ta książka nie przytłacza. Ona edukuje, wspiera i chorych i ich bliskich. Daje wskazówki i pozwala zrozumieć wiele zachowań chorych, które mogą nam wydawać się „wydziwianiem”. Czytajcie, wspierajcie i pozwalajcie osobo