Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza książka w moim życiu, która była aczytalna.

Pierwsza książka w moim życiu, która była aczytalna.

Idealny przykład tego, jak bardzo interesujący temat przedstawić w sposób nieciekawy i odstraszający czytelnika. Ogromne rozczarowanie.

Idealny przykład tego, jak bardzo interesujący temat przedstawić w sposób nieciekawy i odstraszający czytelnika. Ogromne rozczarowanie.

O emocjach bez emocji. Książka, która udowadnia, że podczas czytania można nic nie czuć.

O emocjach bez emocji. Książka, która udowadnia, że podczas czytania można nic nie czuć.

Nie mogłam się oderwać.

Nie mogłam się oderwać.

Prawda jest taka, że L.J.Smith nie umie pisać. A może inaczej, umie, ale nie w sposób, który porywa czytelnika. Po jej książkach spodziewałam się czegoś więcej niż paru kiepsko wykreowanych bohaterów i akcji tak drętwej, że patrzenie w sufit wydaje się być przy niej bardziej dramatyczne.

Prawda jest taka, że L.J.Smith nie umie pisać. A może inaczej, umie, ale nie w sposób, który porywa czytelnika. Po jej książkach spodziewałam się czegoś więcej niż paru kiepsko wykreowanych bohaterów i akcji tak drętwej, że patrzenie w sufit wydaje się być przy niej bardziej dramatyczne.

Zastanawiający jest fakt, jak wiele wymaga się od książek, które mają być miłym urozmaiceniem wieczoru, a nie lekturą na miano najbardziej wyszukanych nagród. Nikt nie obiecywał, że twórczość P.C. Cast będzie zachwycać kunsztem i zdobędzie serca wszystkich krytykantów. Nie, absolutnie nie. Jednym się spodoba, drugim niekoniecznie, ale nie ma co osądzać ją jako szatańskiego podmiotu, który nadaje się jedynie do wyrzucenia. Bywam okrutna, jeżeli chodzi o ocenę tego, co przeczytałam, jednak umiem odróżnić tekst napisany do łatwego odbioru z tym, który powinien skłaniać do głębszych rozważań. Stąd wysoka nota, stąd mój zachwyt i niecierpliwość, aby sięgnąć po następną część serii o Zoey i jej zmaganiach z nowym życiem.

Zastanawiający jest fakt, jak wiele wymaga się od książek, które mają być miłym urozmaiceniem wieczoru, a nie lekturą na miano najbardziej wyszukanych nagród. Nikt nie obiecywał, że twórczość P.C. Cast będzie zachwycać kunsztem i zdobędzie serca wszystkich krytykantów. Nie, absolutnie nie. Jednym się spodoba, drugim niekoniecznie, ale nie ma co osądzać ją jako szatańskiego...

Po przeczytaniu tej książki na usta ciśnie się wiele słów. Dobra. Wspaniała. Porywająca. Ale to wciąż za mało, by określić zachwyt, który towarzyszy nam w każdej sekundzie czytania. Bo to jedna z tych niezwykłych opowieści, która łapie za serce i sprawia, że zaczynamy postrzegać świat od innej, lepszej strony, mając nadzieję, że od tej pory wszystko będzie wyglądać inaczej.

Po przeczytaniu tej książki na usta ciśnie się wiele słów. Dobra. Wspaniała. Porywająca. Ale to wciąż za mało, by określić zachwyt, który towarzyszy nam w każdej sekundzie czytania. Bo to jedna z tych niezwykłych opowieści, która łapie za serce i sprawia, że zaczynamy postrzegać świat od innej, lepszej strony, mając nadzieję, że od tej pory wszystko będzie wyglądać inaczej.

Tak naprawdę w życiu trafia się na niewiele książek, które zasługują na to, by być ocenionymi ponad skale. Toniemy w morzu nudnych, by nie powiedzieć beznadziejnych dzieł, bezustannie wypatrując czegoś godnego uwagi. I w tym momencie pojawia się powieść Michaela Coxa, idealna w każdym calu, wciąż na nowo trzymająca w napięciu.
To tak jakby przenieść się w opisywany w niej świat, być głównym bohaterem i doświadczać przeciwności losu, które wciąż napotyka na swojej drodze. A potem pojawia się ten dziwny rodzaj smutku, kiedy książka ma swój koniec, a my wciąż chcemy więcej i więcej.

Tak naprawdę w życiu trafia się na niewiele książek, które zasługują na to, by być ocenionymi ponad skale. Toniemy w morzu nudnych, by nie powiedzieć beznadziejnych dzieł, bezustannie wypatrując czegoś godnego uwagi. I w tym momencie pojawia się powieść Michaela Coxa, idealna w każdym calu, wciąż na nowo trzymająca w napięciu.
To tak jakby przenieść się w opisywany w niej...

Trudno jest się przenieść w rzeczywistość, która znacznie różni się od tej, w której obecnie żyjemy. Jak zadziwiający są ludzie i ich zwyczaje. Jak bardzo dziwią nas przyjęte normy i zasady. To wszystko wydaje się być tak odległe, że wręcz nierealne.
Jane Austen z każdą kolejną książką przenosi nas w świat, który ugruntował jej sposób bycia. Przekonuje nas do ówczesnych kanonów moralności i sprawia, że mimowolnie zaczynamy się zastanawiać nad różnicami wynikającymi z upływu czasu.

Trudno jest się przenieść w rzeczywistość, która znacznie różni się od tej, w której obecnie żyjemy. Jak zadziwiający są ludzie i ich zwyczaje. Jak bardzo dziwią nas przyjęte normy i zasady. To wszystko wydaje się być tak odległe, że wręcz nierealne.
Jane Austen z każdą kolejną książką przenosi nas w świat, który ugruntował jej sposób bycia. Przekonuje nas do ówczesnych...

Czasami książki zaskakują już po paru pierwszych stronach. Kiedy indziej, musimy przebrnąć przez parę rozdziałów, żeby odkryć owe magiczne coś, które zachęciłoby nas do czytania. A momentami potrzeba naprawdę nieco więcej czasu, tylko i wyłącznie po to, by z uśmiechem na ustach w jeden dzień dobić do końca i odłożyć książkę na stertę tych przeczytanych.
Bywały dzieła lepsze, bywały też te gorsze, ale uznałam, że każde z nich potrzebuje szansy. "Król kłamstw" ją dostał. I zdecydowanie na nią zasłużył.

Czasami książki zaskakują już po paru pierwszych stronach. Kiedy indziej, musimy przebrnąć przez parę rozdziałów, żeby odkryć owe magiczne coś, które zachęciłoby nas do czytania. A momentami potrzeba naprawdę nieco więcej czasu, tylko i wyłącznie po to, by z uśmiechem na ustach w jeden dzień dobić do końca i odłożyć książkę na stertę tych przeczytanych.
Bywały dzieła...