Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na książkę przygodową, taką typową na plażę, "Kwestia ceny" zawiera bardzo dużo różnorodnych przemyśleń. Wartka akcja przeplatana jest filozoficznymi przemyśleniami na temat natury człowieka (nie jest tego za dużo, ale urozmaica to lekturę) - co jest ostatecznie na plus. Pomaga też w tym dobry styl autora, nawet nie zauważyłem kiedy skończyłem ją czytać.

Można przyczepić się do niektórych posunięć fabularnych i zachowań bohaterów, ale nie przeszkadza to w ogólnym odbiorze. Czekam na kolejną część!

Jak na książkę przygodową, taką typową na plażę, "Kwestia ceny" zawiera bardzo dużo różnorodnych przemyśleń. Wartka akcja przeplatana jest filozoficznymi przemyśleniami na temat natury człowieka (nie jest tego za dużo, ale urozmaica to lekturę) - co jest ostatecznie na plus. Pomaga też w tym dobry styl autora, nawet nie zauważyłem kiedy skończyłem ją czytać.

Można...

Borys, główny bohater, jest w takiej stagnacji życiowej, w takim miejscu w swoim życiu, że nawet ewentualna śmierć bądź krzywda nie są w stanie zmotywować go do jakiegokolwiek działania. Dopiero postawienie go przed dawno straconą miłością daje mu szansę na zmianę swojego życia, swojego poczucia przynależności do otaczającego go świata i poczucia wspólnoty z innymi istotami ludzkimi.

"Teoria opanowywania trwogi" to naprawdę zwariowana przygoda, która po nudnych początkach szybko ewoluuje w niespotykaną kryminalną historię drogi - wszystko jest to tłem do duchowej, wewnętrznej przemiany głównego bohatera.

Borys, główny bohater, jest w takiej stagnacji życiowej, w takim miejscu w swoim życiu, że nawet ewentualna śmierć bądź krzywda nie są w stanie zmotywować go do jakiegokolwiek działania. Dopiero postawienie go przed dawno straconą miłością daje mu szansę na zmianę swojego życia, swojego poczucia przynależności do otaczającego go świata i poczucia wspólnoty z innymi istotami...

Narracja "Kokonu" zbudowana jest z krótkich migawek, małych rozdzialików opisujących Igę i świat wokół niej. Widać, że na ten świat główna bohaterka jest zamknięta, odrzuca go, najczęściej z wzajemnością. Powieść zbudowana jest na zasadzie kontrastu - brutalność, sugestywność i obrzydzenie opisane są pięknym językiem poezji. Nie od razu trafiają w czytelnika, niektóre momenty trzeba przetrawić. Nie jest to książka, którą połyka się na raz i zaraz zapomina. "Kokon" nie jest też powieścią obok przechodzi się obojętnie. Warto wyrobić sobie zdanie.

Narracja "Kokonu" zbudowana jest z krótkich migawek, małych rozdzialików opisujących Igę i świat wokół niej. Widać, że na ten świat główna bohaterka jest zamknięta, odrzuca go, najczęściej z wzajemnością. Powieść zbudowana jest na zasadzie kontrastu - brutalność, sugestywność i obrzydzenie opisane są pięknym językiem poezji. Nie od razu trafiają w czytelnika, niektóre...

Żałoba to trudny temat, nie tylko na powieść, ale śmierć nie jest czymś o czym rozmawia się z przyjemnością na co dzień. Nie łatwo taki temat przedstawić w literaturze w ciekawy sposób. Zachęcić czytelnika do poznawania jej meandrów i współczucia bohaterkom sytuacji w jakich się znalazły. Za to w "Sorge" jakoś to działa - może powolny sposób narracji autorki, może pewien rodzaj melancholii ale wiele emocji, które udzielają się bohaterkom trafiają również do czytelnika. Tak właśnie powinna działać magia literatury.

Po "Bura i szał" spodziewałem się, że autorka jest na dobrej drodze do napisania świetnych powieści, które na długo zostają z czytelnikiem. Tutaj mnie zaskoczyła bo jest lepiej niż się spodziewałem.

Żałoba to trudny temat, nie tylko na powieść, ale śmierć nie jest czymś o czym rozmawia się z przyjemnością na co dzień. Nie łatwo taki temat przedstawić w literaturze w ciekawy sposób. Zachęcić czytelnika do poznawania jej meandrów i współczucia bohaterkom sytuacji w jakich się znalazły. Za to w "Sorge" jakoś to działa - może powolny sposób narracji autorki, może pewien...

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony fantastyczne felietony i czysta przyjemność z lektury, z drugiej - książka odebrana wczoraj, dzisiaj już przeczytana... Skończyła się zdecydowanie za szybko i czuję jednak pewien niedosyt.

Nie wiem jak ocenić tę książkę. Z jednej strony fantastyczne felietony i czysta przyjemność z lektury, z drugiej - książka odebrana wczoraj, dzisiaj już przeczytana... Skończyła się zdecydowanie za szybko i czuję jednak pewien niedosyt.

Uwielbiam książki związane z II wojną światową. Zainteresowanie to trwa niezmiennie od czasów szkolnych. Wśród przerobionych przeze mnie pozycji dostrzegam jednak lukę w postaci stosunkowo niewielkiej ilości pozycji opisujących życie zwykłych obywateli, Marcin Wilk wpasował się w tę lukę idealnie.
Historie bardzo różnorodne, każda bardzo interesująca, poparta odpowiednim materiałem źródłowym. Mimo różnorodności nie są to wybory przypadkowe i książka tworzy spójną całość.
Do istotnych minusów zaliczam fakt, że "Pokój z widokiem" nie był lekką lekturą. Nie jest to raczej wina tematyki, z niektórymi historycznymi radzę sobie o wiele lepiej. Jeśli ktoś liczy na lekką wakacyjną książkę, to może się niestety przeliczyć.

Uwielbiam książki związane z II wojną światową. Zainteresowanie to trwa niezmiennie od czasów szkolnych. Wśród przerobionych przeze mnie pozycji dostrzegam jednak lukę w postaci stosunkowo niewielkiej ilości pozycji opisujących życie zwykłych obywateli, Marcin Wilk wpasował się w tę lukę idealnie.
Historie bardzo różnorodne, każda bardzo interesująca, poparta odpowiednim...

Język i poczucie humoru autora typowo nastoletnie, ale czyta się lekko i nawet osoby starsze znajdą w "Emigracji" coś dla siebie. Najbardziej urzekła mnie karykatura małej powiatowej miejscowości.

Język i poczucie humoru autora typowo nastoletnie, ale czyta się lekko i nawet osoby starsze znajdą w "Emigracji" coś dla siebie. Najbardziej urzekła mnie karykatura małej powiatowej miejscowości.

Wspaniała, czytałam w oryginale.

Wspaniała, czytałam w oryginale.

Świetne, realistycznie rozpisane postacie to główny atut "Zapisane w wodzie". Nic tak nie ułatwia wczucia się w historię, jak doskonałe opisanie psychiki i motywacji bohaterów - a to się pani Hawkins udało!

Świetne, realistycznie rozpisane postacie to główny atut "Zapisane w wodzie". Nic tak nie ułatwia wczucia się w historię, jak doskonałe opisanie psychiki i motywacji bohaterów - a to się pani Hawkins udało!

Książka o kimś, kto jest w głowie każdego Polaka. Porządna satyra i odpowiedź na wszystkie posmoleńskie autobiografie, biografie i hagiografie.

Książka o kimś, kto jest w głowie każdego Polaka. Porządna satyra i odpowiedź na wszystkie posmoleńskie autobiografie, biografie i hagiografie.