Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Izbica, miasteczko rozsławione ostatnio przez Rafała Hetmana, to miejsce gdzie rozpoczyna się akcja autobiograficznej powieści polskiego Żyda, będącego w momencie wybuchu wojny młodym chłopcem. Narrator siedzi w samym oku cyklonu, jest jednym z wpisanych na listę do zagłady, ukrywa się a potem walczy o życie w nieludzkich warunkach, ma umrzeć i ślad po nim nie może zostać. On jednak żyje, buntuje się, zmienia tożsamość, ucieka się do wszystkich możliwych sposobów aby przetrwać. Brawurowo napisana opowieść o odważnym choć bardzo ciężko doświadczonym przez los i historię Tojwim nie zestarzała się pomimo upływu lat, nałożyło się na nią jednak wiele innych pozycji co sprawia, że temat zdaje się być ograny. Jednak w czasach gdy Blatt na podstawie własnych zapisków wojennych tworzył swoją powieść, literatura Holocaustu dopiero wypływała na szersze wody. Wiele osób uważało go za bajkopisarza. Dzisiaj książek związanych z zagładą Żydów jest zatrzęsienie, ale nadal mało kto wie o buncie i olbrzymiej odwadze więźniów z mniej znanego niż Auschwitz obozu w Sobiborze. Warto czytać.

Izbica, miasteczko rozsławione ostatnio przez Rafała Hetmana, to miejsce gdzie rozpoczyna się akcja autobiograficznej powieści polskiego Żyda, będącego w momencie wybuchu wojny młodym chłopcem. Narrator siedzi w samym oku cyklonu, jest jednym z wpisanych na listę do zagłady, ukrywa się a potem walczy o życie w nieludzkich warunkach, ma umrzeć i ślad po nim nie może zostać....

Sam konkret, walka z samym sobą w ekstremalnych warunków, piękne i nieprzesłodzone opisy gór. Tu nie ma mistycyzmu, ale ciężka praca, pot i zmęczenie. Purja to himalajski cyborg, człowiek, który po każdym upadku podnosi się jeszcze silniejszy i inspiruje. Niezwykle ciekawa jest jego biografia, wyjście z ubogiej nepalskiej nepalskiej rodziny, edukacja, praca w elitarnych siłach specjalnych UK. Purja jest rekordzistą, który w nieprawdopodobnie krótkim czasie zdobył wszystkie ośmiotysięczniki. Warto przeczytać.

Sam konkret, walka z samym sobą w ekstremalnych warunków, piękne i nieprzesłodzone opisy gór. Tu nie ma mistycyzmu, ale ciężka praca, pot i zmęczenie. Purja to himalajski cyborg, człowiek, który po każdym upadku podnosi się jeszcze silniejszy i inspiruje. Niezwykle ciekawa jest jego biografia, wyjście z ubogiej nepalskiej nepalskiej rodziny, edukacja, praca w elitarnych...

Król jest nagi a "Księgi Jakubowe" potwornie nudne. Nobel niczego tu nie uratuje podobnie jak nakreślony z rozmachem kontekst społeczny i historyczny. Olbrzymie dzieło, któremu Tokarczuk poświęciła zapewne niezliczone godziny mrówczej pracy, powalają nie mocnym przekazem czy emocjami, ale właśnie brakiem czegokolwiek co sankcjonowałoby spędzanie wielu, wielu wieczorów nad tą księgą. Trzeba mieć w sobie mnóstwo pisarskiej pewności siebie aby oczekiwać, że ktoś będzie się chciał w to zagłębić. Przeczytałam i żałuję. Nuda straszna. Jedyna walka wewnętrzna jaką wywołują "Księgi Jakubowe" to walka z przemożną chęcią rzucenia dziełem w kąt. Fabuła wlecze się jak flaki z olejem, co i rusz przerywana mistycznymi wywodami, opisami kobiecych piersi lub bioder, skręca czasem w realistyczne opisy np krwi menstruacyjnej czy gwałtu i naprawdę nawet te fragmenty zieją potworną nudą. Bohaterów jest cały tłum. Żydzi, szlachta, Drużbacka, Jakub Frank i jego rodzina. Tokarczuk rozwija szeroko skrzydła wyobraźni i odtwarza nawet tak drobne szczegóły jak rodzaj stołu w karczmie czy drobiazgowo przywołany biogram słusznie zapomnianego szlachcica. Nie czytajcie, nie warto.

Król jest nagi a "Księgi Jakubowe" potwornie nudne. Nobel niczego tu nie uratuje podobnie jak nakreślony z rozmachem kontekst społeczny i historyczny. Olbrzymie dzieło, któremu Tokarczuk poświęciła zapewne niezliczone godziny mrówczej pracy, powalają nie mocnym przekazem czy emocjami, ale właśnie brakiem czegokolwiek co sankcjonowałoby spędzanie wielu, wielu wieczorów nad...